Geenstijl

Hij kreeg de nodige kritiek te verduren tijdens zijn eerste column. Maar dat vindt Boris van der Ham prima. Sterker nog, hij houdt wel van die interactie met het electoraat. Bovendien wist hij, als vaste lezer van GeenStijl, waaraan hij begon. Ook wist hij dat hij waarschijnlijk zou worden doorgetrokken door het zeer mondige reaguurdersvolk. Maar het pleit voor hem dat hij niet, zoals zijn oud-collega Eerdmans, zomaar het bijltje erbij neergooit. Enfin, vandaag zijn tweede column, over het drugsbeleid in ons land.

De ware hippies: Klink, Rouvoet en Hirsch-Ballin De jaren 60 en 70 waren de decennia van “alles moet kunnen”. Het was de tijd van de hippies. Jongens en meisjes met lang haar verzette zich tegen elke vorm van regels. Inmiddels zijn die hippies zo goed als verdwenen. Toch kom je ze opeens weer tegen. En soms op plekken waar je ze helemaal niet verwachten zou. Wat is er aan de hand? In de 60 en 70 werd vrij drugsgebruik gepredikt. Vooral het blowen van wiet werd door de hippies populair. Omdat wiet, bij verstandig gebruik, niet heel schadelijk bleek, koos de Nederlandse overheid ervoor niet te streng te zijn. Wel kwamen er een aantal regels. Coffeeshops werden alleen “gedoogd” als ze niet aan kinderen onder de 18 verkochten, geen overlast veroorzaakten en geen harddrugs en alcohol verkochten. Allemaal heel verstandig. Maar de hippies waren boos. Anti-autoritair als ze waren predikten ze regelloosheid en vrijblijvendheid. Hoe het ook zij: Het Nederlands coffeeshopbeleid was jarenlang succesvol. Frankrijk en Amerika verketterden ons erom, maar waren stiekem jaloers op het geringe aantal mensen die “doorstroomden” van softdrugs naar harddrugs, en het geringe aantal drugsdoden. Maar tijden veranderden. Coffeeshops moesten hun wiet nog steeds betrekken van illegale handelaren. Die werden steeds kwaadaardiger. De teelt vond steeds vaker plaats op zolderkamertjes bij vaak naïeve bewoners, die in handen vielen van de maffia. Ook is inmiddels, door de profesionele teelt, het THC-gehalte (de werkzame stof in wiet) zeer opgekrikt, waardoor wiet soms zo sterk is als een harddrug. Ook bij andere drugs zijn er groeiende problemen. Zo worden steeds vaker onbekende stoffen versneden met xtc en cocaïne. Maar omdat deze harddrugs verboden zijn, kan niet op de kwaliteit worden gecontroleerd. Voor paddo's zijn zelfs helemaal geen regels. Hoewel een aantal smartshops vrijwillig niet verkoopt aan jongeren onder de 18, is er geen verplichting. Tijd voor ingrijpen dus! Red de jeugd uit de klauwen van de regelloosheid! Daarom alvast drie keiharde maatregelen. 1) Verplichte informatie! Op alle wiet moet komen te staan hoeveel THC erin zit en wat de gevaren zijn. Voor paddo’s komt er een minimumleeftijd en een informatieplicht. 2) Regels voor teelt! Om de coffeeshops te bevoorraden, wordt de teelt van wiet gereguleerd. Deze telers mogen geen bestrijdingsmiddelen gebruiken, geen illegale werknemers hebben, niet illegaal stroom aftappen en moeten de hoeveelheid THC inperken. Niet gereguleerde telers worden hard aangepakt. 3) Test drugs! Om gezondheidsschade te voorkomen, moet er op feesten drugs getest kunnen worden. Het “droogleggen” van dancefeesten, zoals Job Cohen onlangs deed, werkt averechts. Dit heb ik op Awakenings aan den lijve mogen ondervinden. Maar wat blijkt? Al deze maatregelen worden afgekeurd door de ministers Rouvoet van Gezinszaken, Hirsch-Ballin van Justitie en Klink van Volksgezondheid. In plaats van nieuwe regels te stellen, denken ze dat het door een ideologische afkeuring van drugsgebruik wel goed zal komen. Daarmee tonen ze zich de werkelijke erfgenamen van de hippies, want ze kiezen feitelijk voor vrijblijvendheid en regelloosheid. Waar is de betutteling als je ‘m echt nodig hebt? The answer, my friend... Boris van der Ham Tweede Kamerlid D66