[X] ONGESCHIKT: Eimert Van Middelkoop
De man die op herdenkingsbijeenkomsten aan familie en vrienden vertelt waarom ze doodongelukkig zijn vanwege gesneuvelde geliefden in Afghanistan. De man die eindverantwoordelijk is voor tactische bombardementen en al dat andere op Hakbars. Hij die straks op het ultieme moment de vraag krijgt vanuit het Nato-hoofdkwartier: Eimert, push the red button. Diezelfde minister blijkt zelf nooit een dag onder de wapen te hebben gelegen. Voor de jonkies een uitleg. Vroeger was er een dienstplicht. Dat was om het land te verdedigen tegen de Russen. Je moest vechten óf je weigerde. En voor de allergrootste lafbekken was er de 'persoonlijke onmisbaarheid.' Decennia lang kwamen jaarlijks rond de 40.000 jonge mannen op voor dienstplicht om zich vervolgens kapot te vervelen aan het toekomstige front op de Duitse heide. Maar Eimert Middelkoop zat lekker op een boerderij ergens op de Veluwe. We mogen wel zeggen dat hij met een ontzettend goedkope kutsmoes onder de gereformeerde klamme lappen lag. In Vrij Nederland vertelt Eimert doodleuk dat hij vrijstelling had van de dienstplicht omdat hij derde reserve adjunct-chef stencilhok was bij het Gereformeerd Politiek Verbond (GPV). Wegens 'persoonlijke onmisbaarheid' kon hij zijn maten naaien. Zijne excellentie over die tijd: 'Tijdens die twee dagen militaire keuring voelde ik: dit is helemaal niets voor mij. Hier ga ik doodongelukkig van worden.' Ook had de vrome bangebroek weinig met gezag. 'Dat woord zit niet echt in mijn vocabulaire'. Nee, joh? En straks met een uitgestreken gezicht aan onze jongens in Afghanistan zeker vertellen hoe de wereld in elkaar zit. Dat ze moeten vechten voor die anders zo doodongelukkige Eimert. Dat ze mogen sneuvelen opdat deze dienstweigeraar nog een mooie functie op het Nato hoofdkwartier mag vervullen. Veel succes bij uw eerstvolgende toespraak.[m]atennaaier.