Geenstijl

Een Nederlandse marinier schiet in Irak per ongeluk een plunderaar dood en wordt in Nederland meteen behandeld als een oorlogsmisdadiger. Weekend-columnist StarF*cker had reeds een column ingeleverd, maar wilde toch zijn frustraties kwijt: wederom een bonuscolumn dus en deze keer mag de Arnhemse persofficier diep bukken voor zijn pennetje. "Deze kakmadam met Leidse achtergrond deed het voorkomen alsof zij hoogstpersoonlijk een seriemoordenaar in de kladden gegrepen heeft. Beseffen ze daar langs de Rijn wel dat er simpelweg sprake is van een oorlogssituatie en dat de meeste plunderaars in Irak zwaarbewapende bendes zijn die niets en niemand ontzien?"

Of ze gek geworden zijn

Waarom in godsnaam de 43-jarige marinier die een Irakese plunderaar per ongeluk neerschoot achter de tralies zit, is mij een raadsel. Ik zag gisteren een mevrouw op televisie van wie beweerd werd dat ze persofficier van justitie in Arnhem was en die op hoge toon beweerde dat de Nederlandse militair verdacht werd van moord, doodslag of dood door schuld. Deze kakmadam met Leidse achtergrond deed het voorkomen alsof zij hoogstpersoonlijk een seriemoordenaar in de kladden gegrepen heeft. Beseffen ze daar langs de Rijn wel dat er simpelweg sprake is van een oorlogssituatie en dat de meeste plunderaars in Irak zwaarbewapende bendes zijn die niets en niemand ontzien? In een land waar justitie grote rechtszaken als de vuurwerkramp in Enschede en de Puttense moordzaak de mist in laat gaan, of door capaciteitsproblemen nergens aan toe komt, is dit tromgeroffel bijna schandalig.

Een persofficier van justitie is er om de media te informeren, maar iedere journalist weet dat dat meestal hopeloos is. Er wordt gesproken over "niets kunnen zeggen in het belang van het onderzoek" of "de privacy van de verdachte". Behalve blijkbaar als het om deze marinier gaat. Dan weet die trut uit Arnhem nauwkeurig dat het "over een ernstige verdenking van moord" gaat. Hoezo moord? Het inmiddels beruchte schot werd zaterdag gelost op de doorgaande weg in Asawanah, een bekende transportroute ook van de Amerikaanse troepen. In de provincie Al Muthanna zijn twee grote problemen: de overgrote meerderheid van de bevolking is bewapend en Engelse en Amerikaanse inlichtingenbronnen waarschuwen voortdurend voor moslimextremisten die via Saoedi-Arabië binnenkomen.

Als je 's avonds in Asawanah op het dak van je hotel staat, zie je eerst de lichtspoormunitie omhoog gaan en even later ratelen de Kalashnikovs. Er zijn daar enorme wapenvoorraden aangelegd door Saddam Hoessein. De Nederlandse militairen weten dat ze zomaar doelwit kunnen zijn, maar hebben met de belangrijkste leiders inmiddels een goede relatie opgebouwd.

Zaterdag viel er letterlijk een container met hulpgoederen van een vrachtwagen. Dat is áltijd het moment dat de georganiseerde misdaad toeslaat. De Nederlandse patrouille riep de hulp in van een speciale eenheid, de Quick Reaction Force. De situatie werd grimmig en aangezien iedere Nederlandse marinier weet dat de Irakezen veel wapens bezitten, werden er waarschuwingsschoten gelost en - helaas - iemand geraakt. Er was echter een overmacht van zeventig Irakezen tegen pakweg twaalf Nederlandse mariniers. Bij de Amerikanen of Engelsen zou een dergelijke schietpartij als bedrijfsongeval de boeken ingaan en niet eens CNN halen. De betrokken commando zou een maandje naar huis worden gestuurd and that's it.

Maar nee hoor, Nederland wil weer eens wereldkampioen ethiek zijn en dus zit de betrokken marinier - die een onberispelijke staat van dienst heeft - nu in het cachot, verdacht van moord. In grote-mensenlanden wordt meewarig het hoofd geschud over domineeland Nederland. In Irak is het oorlog en daar gelden andere wetten dan in Arnhem of Tietjerkstradeel. De Nederlandse militairen in Irak zijn verbijsterd en vragen zich af of ze in Den Haag gek geworden zijn. Mag je je niet verdedigen tegen oorlogszuchtige plunderaars die zwaarbewapend zijn? Moeten we ons laten afschieten? Zien de autoriteiten liever bodybags?

Ik sluit me maar aan bij de wijze woorden van een hoogleraar militair strafrecht vandaag in de krant. "Als een land militairen uitrust met wapens en hen naar een oorlogsgebied stuurt voor een moeilijke operatie, dan vind ik deze handelswijze van justitie nogal schokkend." Zo is het maar net. Maar misschien moeten de mariniers hun collega in Soesterberg zelf maar bevrijden en daarna oprukken naar Arnhem.

StarF*cker