De PvdA is bezig zich van binnen uit volledig uit te hollen. Ooit een grote en machtige politieke speler, tegenwoordig welhaast symbool voor mislukking. Een fractieleider zonder gezicht,
stelende raadsleden, jammerlijk falende ministers en partijleden die elkaar de tent uitvechten. Waar het de partij aan ontbreekt is niet alleen visie, maar voornamelijk een leider. Iemand die de boel bij elkaar houdt, iemand ook die met ijzeren hand regeert. Iemand zoals Wim Kok. Ach ja, die goeie ouwe PvdA. Tegenwoordig maken
ze zich druk over het wel dan niet plaatsen van een foto op de website waarop de profeet Mohammed wordt voorgesteld als homo. Volgens Yman Mahrach, woordvoerster integratie van de PvdA-fractie, 'een provocatie op een niet constructieve manier', net zoals GeertWilders dat volgens haar doet. En dus moet er nu een publiek debat over komen. Tsja, PvdA-vrouwen. Hoe moet je het zeggen... Muf, bedompt, benauwd, pudding met bessensap, eau de cologne, boterhamzakjes, honger in Afrika, solidair, Fietsenmakerskollektief, folderen, stencilmachine, megafoon, samen staan we sterk, Blijf van mijn lijfhuis, tweede emancipatiegolf, baas in eigen buik, tamboerijn en
kutspiegeltjes...