Shouf Shouf De Stageplek
Tjonge. Wat liepen ze te klagen vorige week, die scholieren van Turkse en Marokkaanse komaf in Rotterdam. Het leken wel ouwerwetse punkers met hun No Future! Vooral het aanbod van stageplekken was allerberoerdst. Teem teem, miep, miep. En de reden dat ze geen stageplek konden krijgen was natuurlijk DISCRIMINASIE. Hier in 020 had Oom Job voor de schooljeugd allang een stagebaantje als televisiekijker bij de BCC geregeld, met onbeperkt chips, thee en waterpijp. Maar in Rotterdam pakt men de zaken toch wat anders aan. Juist. Stagebegeleidster Ria slaat gewoon keihard terug met de andere kant van het verhaal. Wat nou klagen? Niks discriminasie. Dit is een mentaliteitskwestie. Zelf initiatief tonen jullie. Niet op je elf-en-dertigst achter een stageplek aangaan om vervolgens ook nog eens niet op komen dagen. En zit niet zo te miepen over die reistijd. Met name leerlingen van Turkse en Marokkaanse afkomst zijn volgens Bavinck niet bereid om meer dan een kwartiertje te reizen naar een stageplek. Een kwartier. Vijftien minuten. Denkt u daar maar eens over na, de komende 90 minuten in de file.