Wij noemden hem in een dronken bui nog wel eens de Rode Riefenstahl. Of beter: De slechtste spindokter van Nederland. Maar de laatste tijd krijgen we steeds meer sympathie voor Eddy Terstall. Goed, dat hele gedoe met Eshan Jami verdiende niet de schoonheidsprijs. En zijn laatste goede film dateert ook al weer van enkele eeuwen terug. Maar met zijn
dreigement uit de PvdA te stappen zolang die partij weigert het artikel op smalende godslastering de nek om te draaien stijgt hij kilometers in onze achting. Even terug in de tijd: Na de moord op Bolle van Gogh in 2004 liet de PvdA een unieke kans liggen om via een kamermeerderheid artikel 147 definitief te vermoorden. De SP gaat volgende week opnieuw een poging wagen en als de PvdA het voorstel niet steunt is Terstall weg:
"Het gaat hier niet over een kilo suiker. De staat is seculier, dat is voor mij zeer principieel. Als de PvdA zich op dit punt verloochent, wil ik er niet meer mee worden geassocieerd''. Wie wel eens op de site rondneust van de Amsterdamse PvdA was het waarschijnlijk al opgevallen dat Terstall al geruime tijd op ramkoers lag. Of het nou over handjesweigeren, Ayaan Hirsi Ali of de Armeense kwestie ging, de cynische
zuchtcomments van Eddepet spraken nogal boekdelen. Raak. Raak. En weer raak. Ofwel, de ratten verlaten het zinkende schip. Laat de lente maar beginnen. De
splitsing op links is aanstaande...
