Beste kiezers, geachte leden (alle
34 33 32), hierbij mijn ontslagbrief. Gisteravond tijdens het debat over de Afghanistan-missie ben ik diep, zeer, zeer diep door het stof gegaan. Laat ik zeggen dat mijn collega Kamerleden mij stuk voor stuk over de
knie hebben gelegd. Normaal gesproken heb ik daar geen enkele moeite mee, maar deze keer deed dat veel pijn. Die pijn zit diep van binnen, heeft mij in mijn hart getroffen en zal niet meer weg gaan. Om een groot staatsman te citeren: Ik heb krassen op mijn ziel. Omdat ik er niet meer ben kan ik ook geen lijsttrekker meer zijn tijdens de verkiezingen in 2007. Eerlijk gezegd interesseert me dat geen ene zak, zoals het me nooit ene zak heeft geïnteresseerd wie ik bedroog, naaide en een rad voor ogen draaide. Sterker nog, ik ga er van uit dat D66 nooit meer een zetel haalt. De koek is op, de rek is er uit. D66 is officieel dood. Ik trek de stekker er uit, met uw welnemen. Laurens Jan, ViezeLoes, Bert, het ga jullie goed. Zorg dat jullie snel solliciteren voor een commissarisschap of op zn minst op tijd de wachtgeldaanvraag indienen. Voor jou, Boris van der Ham, voorzie ik een
mega-carriere bij Talpa. Je kunt het jongen. Je hebt het altijd in je gehad. Ik zal eindigen met de woorden van een groot en seniel schrijver: Het is niet
onopgemerkt gebleven. Om
17.00 uur zal ik me nog een keer richten tot het Nederlandse volk. Zij die sterven, groeten u...
