Geenstijl

Geachte heren en dames, mijn naam is Marcel Scheepstra en ben eigenaar van Hotel Max te Amsterdam. Tot mijn onsteltenis moet ik u mededelen dat er wederom een poging in mijn hotel is geweest tot roof en diefstal. Dit keer heb ik het zelf mogen ervaren. Graag wil ik mijn verhaal kwijt. Begin juni 2007 hebben wij insluipers gehad en dit werd geregistreerd op ons CCTV-Camerasysteem. Ik heb daarna deze beelden aan GeenStijl gegeven. Hierop volgde verschillende media zoals AT5, De Pers, Parool en het werd overgenomen door vele andere kranten en nieuwsbulletins. Zelfs Job Cohen is bij me op de thee geweest...

Cohen kwam bij me langs in het hotel en we hebben het voorval besproken. En op wonderbaarlijke wijze gebeurde er iets en kreeg een telefoontje dat ze er mee bezig waren. Oke, er was alleen nog een verkrachtingszaak die voorrang had. Tevens werd me uitgelegd dat ze te weinig mankracht hebben bij de politie. Natuurlijk is de ene zaak erger dan de andere maar in mijn optiek ben ik een consument van de politie die belasting betaalt en dan een goede service en dienstverleningen moet krijgen voor het belastinggeld. Dit betekent feedback geven en niet laten doodbloeden. Ze beloofden beterschap en dat gebeurde. Ik ben twee maal gebeld dat ze iemand hebben aangehouden. Dit bleek twee maal de verkeerde persoon te zijn. Toen gebeurde het volgende: Ik reed op mijn scooter op het Westeinde (Amsterdam-red) en zag de heer Ursule lopen. Dit is de langharige rastaman die u op de camerabeelden hebt kunnen zien. Ik werd witheet en wilde eigenlijk hem te grazen nemen maar dacht, nee laat ik de politie bellen. Ik ben hem blijven volgen en hij werd aangehouden. Ik heb hem dus eigelijk indirect zelf opgespoord en aangehouden. Dan ben je opgelucht en denk je dat je schade wordt vergoedt. Helaas niks is minder waar. Je gaat naar de rechtbank en dan kom je er achter hoe justitie werkt. Deze meneer Ursule wonende -edit: adres uit respect voor moeder verwijderd- Met de bijnaam 'Maja' had een pientere prodeo advocaat die natuurlijk door de samenleving wordt bekostigd en als taak heeft dit soort jongetjes zo snel mogelijk vrij te krijgen. Zo werkt het rechtssysteem in Nederland. Je flikt iets en een zielig verhaal over je vriendin en een baby is een vrijbrief voor delicten plegen. Ik heb ook een dochter van 8 maanden maar doe ik deze dingen niet. Tijdens de rechtzaak bleek hij een veelpleger te zijn, een samenvatting: 1. Het mishandelen van een medewerker van de NS door hem van de trap te gooien. 2. Het slaan of aan de haren trekken van een vrouw die hierbij betrokken was 3. Het niet tonen van een identiteitsbewijs en het geven van valse persoonsgegevens 4. Inbreken in een kantoorpand met als bewijs zijn DNA. 5. Het stelen van meerdere scooters In het politiedossier zag ik dat deze man meerdere vergrijpen heeft gepleegd en hier op zeer jonge leeftijd mee is begonnen. Terug naar de rechtszaak Ursule werd op alle punten schuldig bevonden en toen volgde de uitspraak van de rechter. De heer Ursule mag gewoon na een maand weer naar huis. Deze veelpleger kan gewoon doorgaan en dat is gewoon frustrerend. Ik heb veel tijd gestopt in het onder de aandacht brengen van de zaak, aangifte doen en heb me netjes gedragen om hem op het Westeinde niets aan te doen en de politie te bellen in plaats van het recht in eigen hand te nemen. Anderhalve week geleden loop ik in de Rijnstraat de heer Ursule weer tegen het lijf. Ik spreek hem aan en zeg dat ik de schade van hem nog vergoed moet krijgen en of we dat onderling kunnen oplossen. Waarop ik door hem verkapte bedreigingen naar mijn hoofd krijg en door hem geslagen en geschopt wordt. Tevens trekt hij een mes en ben ik gevlucht. Ik kom op het politiebureau Ferdinand Bol met mijn verhaal. De dienstdoende agent zegt dat ik maar moet bellen voor een afspraak. Ik ben in een emotionele bui en zeg het hier totaal niet mee eens te zijn. Waarop de agent zegt: 'dan doet u toch geen aangifte'. Nadat ik deze agent in mijn emotie beledigde en uitschold (Deze man is nog te dom om vakken te vullen bij de Albert Heijn), ben ik naar bureau Kennedylaan gegaan. Aldaar sprak ik met een aardig agente die direct een rechercheur regelde en mijn aangifte opneemt. Zij wist direct over wie we het hadden en wist te melden dat hij een vaste klant van de politie is. Een abonnementhouder van politie en justitie. Achteraf allemaal voor niks. Ruim een week later krijg ik een brief van de Officier van Justitie dat het geen zaak kan worden omdat er geen getuige is. Ik had verdomme moeten blijven staan en me laten neersteken. Ongelofelijk maar waar. Dit heb ik nog niet eens verwerkt en dan gebeurt vandaag er iets wat voor mij de druppel is. Drie heren hebben geprobeerd om weer in te sluipen in mijn hotel. Alleen heb dat tegen kunnen gaan. Twee heren waren binnen en een andere stond op de uitkijk. De persoon die buiten stond, was bij de vorige inbraak binnen te vinden. Het waren dezelfde gasten, een vriendje van de heer Ursule dus! Ook heb ik wederom alles geregistreerd op camera. Ik bel 112. Geef aan dat ze hebben geprobeerd me bestelen en te overvallen en de verbinding word verbroken. Ik bel nog een keer met de mededeling dat er bij me werd ingebroken, dan zeggen ze opeens dat ze onderweg zijn. Ondertussen volg ik de jongens in de hoop dat de politie ze kan pakken. Ik doe mijn verhaal omdat ik bang ben dat ik het over een tijdje misschien niet kan navertellen en dat de lakse houding van vooral justitie en de rechterlijke macht mij in een gevaarlijk situatie hebben gebracht. Collega ondernemers hebben gezegd dat ik niet zo fanatiek moest zijn en dat ik maar geen aangifte moest doen. Deze jongens hebben er namelijk een sport van gemaakt om deze activiteiten te verrichten. Ik weet van andere hotels waar precies hetzelfde flikken. Het blijkt grote risico’s met zich mee te brengen. Ik wilde dat toen niet geloven maar moet ze toch wel gelijk geven. Sigarenboer Hartman, De moord in Amstelveen en die winkelier in Amsterdam-Noord zijn allemaal voorbeelden van dit soort criminaliteit. Enkel, deze slachtoffers hadden nog kunnen leven als de rechterlijke macht na behoren hun werk hadden gedaan door deze jonge daders harder te straffen. Iemand die voor de tweede keer in de fout gaat moet je geen kans meer willen geven. Ik blijf strijdbaar en neem misschien wel een groot risico maar zal wel aangifte doen donderdagmiddag om 14:00. Helaas durven niet andere slachtoffers van deze daders te reageren. Ze zijn gewoon bang en dat begrijp ik na vandaag ook wel. Hoogachtend, Marcel Scheepstra NOTE: De gegevens van de heer Ursule komen uit het politiedossier. Kon het even inkijken toen het open en bloot op de tafel lag op het bureau.