Geenstijl

De Amsterdamse driehoek doet er werkelijk alles aan de aanslag van Bilal B. op twee politieagenten af te doen als een incident van een schizofrene eenling. Niks aan de hand mensen, gewoon doorlopen. Maar is dat eigenlijk wel zo? Waarom horen wij niemand opperen over een terroristische aanslag. Weliswaar eentje op microniveau. Maar dat was die op Theo van Gogh ook. En Bilal was dikke vrienden met Mohammed Bouyeri. Net als dat hij maatjes was met Samir Azzouz. Allemaal samen opgegroeid en geradicaliseerd in en rondom de Hart Nibbrigstraat.

Hoop smoezen Kan de driehoek ons misschien vertellen waarom er maar liefst 24 uur overheen ging alvorens de identiteit van Bilal kon worden vastgesteld. Die smoes dat zijn vingerafdrukken in eerste instantie niet zouden matchen is namelijk complete lulkoek. Meneer staat sinds zijn 12e te boek als crimineel en bouwde in korte tijd een indrukwekkend strafblad op. Ook zat Bilal vuistdiep in de Hofstadgroep. Een vingerafdruk zou alle alarmbellen moeten hebben doen rinkelen. Dat deden ze waarschijnlijk ook, maar omwille van de explosieve situatie in de buurt leek het de driehoek verstandig de boel even te downplayen. Naar AT5 werd onmiddellijk na de aanslag zelfs gelekt dat het “een blanke, welhaast Nederlands aandoende man” zou betreffen. Dat gaf de driehoek kort de tijd een list te verzinnen. Nog meer smoezen Dan maar hier en daar wat leugentjes laten vallen. De waarheid levert immers alleen maar gedonder op in een wijk die toch al op ontploffen staat. Een nieuwe terroristische aanslag is alleen maar koren op de molen voor Wilders en Verdonk. Tom Poes, verzin een list en serveer een koffietafel. Sluit de gelederen en gooi het op een eenmansactie van een schizofrene patiënt aan de drugs. Een incident, niets meer en niets minder. Hoe treurig ook, het was een incident... Hé , nog een smoes! En dat doen Cohen en Marcouch slim. Bilal wordt neergezet als psychisch gestoord, niet als fundamentalistische moslim. Terwijl daar juist alle reden toe is. We pakken zijn dossier erbij. Bilal, alias Bartje, wordt in 2003 tot 15 maanden cel veroordeeld wegens een omvangrijke computerroof. Op 11 december 2003 wordt Bilal tijdens zijn gevangenschap in de Bijlmer bajes bezocht door Mohammed Bouyeri, alias Taliban. Gewoon gezellig bakkie doen en jeugdherinneringen ophalen. Sure... In 2005 komt Bilal weer op vrije voeten. In augustus van dat jaar slaat de CID (Criminele Inlichtingen Dienst) alarm over het feit dat Bilal steeds nauwere contacten onderhoudt met de Hofstadgroep. Zo schrijft de CID op 2 augustus 2005 dat een groep waaronder Bilal en Samir Azzouz bezig zou zijn met de voorbereiding van een aanslag op Schiphol met als doel een El Al Boeing de lucht uit te schieten. Op 5 augustus meldt het CID-rapport: "Plannenmaker is niet Bilal, maar zijn broertje Abdullah. Bilal is wel overal bij betrokken." Onder codenaam Helvetia wordt een onderzoek gestart, maar de politie krijgt de zaak niet rond. Op 14 oktober van dat jaar wordt een groep, waaronder Samir Azzouz en Bilal’s twee jaar jongere broertje Abdullah gearresteerd wegens het beramen van aanslagen op politici en het hoofdkantoor van de AIVD in Leidschendam. Volgens een ambtsbericht van de AIVD is Abdullah ‘een van de personen is die bereid is zijn leven te geven’. Bilal wordt in deze zaak als getuige gehoord, maar niet aangehouden. Zijn broertje wordt twee weken na zijn arrestatie weer vrijgelaten. Wel houdt de Aivd het duo nauwlettend in de gaten vanwege hun goede contacten met de Hofstadgroep-leden Mohammed Bouyeri, Samir Azzouz, Nouredine el Fahtni, Rachid Rachid Belkacem, Achmed Hamdi, Jason Walters en Ismail Akhnikh. Arabische teksten Nog een opvallend feit: exact twee jaar na de arrestatie van zijn broertje slaat Bilal toe in het politiebureau aan het August Ali B plein. Niks aan de hand mensen, gewoon doorlopen. Het betreft hier slechts een incident. Een daad van een psychiatrische patiënt. Maar is dat eigenlijk wel zo. Hoe zit het bijvoorbeeld met de Arabische teksten die Bilal zou hebben uitgekraamd toen hij over de balie sprong om de agenten met een mes te lijf te gaan. En van wie kreeg hij dit mes. Meegenomen uit de Valeriuskliniek (niet echt waarschijnlijk) of toch van iemand gekregen in dat half uur dat hij aan zijn begeleider wist te ontsnappen. Vragen waar wij tot op heden van de driehoek geen antwoord hebben gekregen. Aangezien Bilal ook nog eens in een moskee naar het adres van het bureau heeft geïnformeerd, lijkt zijn aanval op een daad met voorbedachte rade. Bilal wilde politieagenten doden om vervolgens zelf gedood te worden. Justitie geeft toe rekening te houden met een gevalletje “suicide by cop.” Zijn vriend Bouyeri wilde op eenzelfde wijze aan zijn einde komen. De islam verbiedt namelijk zelfmoord, maar met een mes insteken op ongelovigen om vervolgens als martelaar te sterven geeft recht op 72 maagden. In het buitenland zou al lang de vraag zijn opgeworpen of het hier toevallig niet om een terroristische aanslag gaat. Er zijn namelijk voldoende vraagtekens te zetten bij het handelen van Bilal. Maar gelukkig leven we hier in Nederland. Dames en heren, het betrof hier slechts een incident van een psychiatrisch patiënt. Neemt u gerust nog even iets van de koffietafel, de stadsdeelvoorzitter komt eraan, hij is even op bezoek bij de ouders van een crimineel die probeerde twee agenten te vermoorden. Eigenlijk vat Leon de Winter het bovenstaande verhaal in een zin samen: “Een dader van Marokkaanse afkomst die zonder enige aanleiding politieagenten aanvalt met het doel hen te doden is voor de Amsterdamse politie en gemeente een lastig te verkopen bericht.” En dan nu, oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker...