Geenstijl

Och arme Jacques Tichelaar. De PvdA-fractievoorzitter met het slechtst genepte accent van Friesland valt niet te benijden. Dat staat de afgelopen week maar verongelijkt te jammeren als een landarbeider die net 0,2% looncompensatie is misgelopen. De loze koopkrachtbeloftes van Tichelaar gaan de geschiedenis in als de zoveelste schop in eigen kruis van de sociaal-democratie. De verliezer van de week. Het lulletje rozewater van de Algemene beschouwingen. Kannonnenvoer voor de oppositie. StarF*cker heeft het gestuntel van zijn dorpsgenoot met afgrijzen aangekeken. Wie helpt de noodlijdende PvdA af van het blok aan hun been dat Jacues Tichelaar heet?

Het einde van Jacques Tichelaar Ik moet hem bij mij in het Friese dorp wel eens zijn tegengekomen. Misschien in de supermarkt. Wellicht in het voortreffelijke lunchcafe De Buurman. Zeker niet in het grappige kroegje Bak. Denk ik. Jacques Tichelaar is een inwoner van het statige Oranjewoud. De goudkust van mijn enclave. Hoe de man ooit carrière heeft kunnen maken in de PvdA is mij compleet een raadsel. Een gebrek aan charisma kun je nog camoufleren met een uitstekend verhaal. Zie Henk Kamp. Er zijn meer politici met een storend geringe woordenschat. Zie Agnes Kant Maar de PvdA moet wel knettergek zijn geweest om Jacques Tichelaar de afgelopen week in kleine stukjes aan de leeuwen te voeren. En wie was die juffrouw met die Taliban-gordijnen om die de arme Jacques volgens mij net steeds het verkeerde advies gaf? Go Jacques Go, als de vileine en excellerende Alexander Pechtold of Mark Rutte richting interruptiemicrofoon slopen. Met sommige ‘kameraden’ heb je geen oppositie nodig. De Partij van de Arbeid is specialist in zelfkastijding en zal maandag fors ure Jan Pronk tot voorzitter benoemen. Die zal dan onmiddellijk met de Taliban gaan onderhandelen, Robert Mugabe prijzen en Wouter Bos gaan fileren. Maar die Jacques Tichelaar fascineert me ook wel weer. Welk duivels complot zit er achter de benoeming van deze brave voorzitter van de buurtvereniging uit Oranjewoud? Met dank aan Ludlum weet ik er wel eentje. Ik hoor af en toe prominente PvdA-ers in stilte Geert Wilders de hemel in prijzen. De groep socialistische hardliners die Marokkaans gajes met pek en veren op de boot van Algaciras naar Tanger wil zetten, dreigt met een coupe. Ella Vogelaar en andere bomenknuffelaars gooien de subsidiesponzen van de zachte sector in de strijd en Geert Wilders splijt de achterban. Dan heb je een ‘lulletjesrozenwater’ nodig die onverstaanbaar wat stevige dingen roept over krachtig politie-ingrijpen en daarna door de juffrouw in een Taliban-jurk weer bij zijn ballen gegrepen wordt om de geitewollensokken-brigade te behagen. Wilders zal ik ideologisch bestrijden, maar de man heeft strategisch een briljante rol. Hij is de hard loeiende buitenboordmotor aan de dobberende PvdA-schuit die het schip op een harde koers kan krijgen. Steeds meer zullen verstandige PvdA-ers zich realiseren dat een geheim verbond met de strategie van Geert voorkomt dat de kiezers van die partij massaal richting PVV of Verdonk zullen stromen. Meer socialistische bestuurders zullen de komende maanden net als in Utrecht keihard inbeuken op het gajes dat de Nederlandse politiek compleet gegijzeld lijkt te houden. Jacques zal dat niet meemaken als fractievoorzitter. Ik gok op Staf Depla of een andere jonge hardliner als zijn opvolger. Geert Wilders maakt de discussie over het hele probleem veel te ingewikkeld met zijn ideologische strijd. Daarmee maakt hij het onmogelijk dat de problemen in de oude wijken echt worden aangepakt. Als het om puur pragmatisme zou gaan, zou een monsterverbond van PvdA en PVV met steun van de SP een nachtmerrie gaan worden voor de k*Marokkaantjes. Maar dan moet Jan Pronk niet de ballen van de Taliban gaan opwrijven en Geert moet van de zeepkist af en met PvdA-ers de kroeg in. Het gaat niet om geloof, het gaat om gajes. En dan mijn dilemma van de week. ‘Tot wie moet je je wenden, voor wie moet je kiezen, als je opvattingen hebt die voor rechts doorgaan (ik haat files, ik haat belastingen, ik haat windmolens, ik haat subsidies voor probleemwijken) maar je geen probleem hebt met het huidige speerpunt van rechts: het geloof in de Koran?’ Een fraai citaat van Simon Rozendal (Elsevier). Wie het weet, mag het zeggen.