Brabant zorgt goed voor de mensen
Oke, het is al van gisteren, maar te leuk om het te laten liggen op deze bewolkte zondagmiddag. Want het leven is goed in het Brabantse land! Althans, als je een baantje bij Provinciale Staten hebt en niet naar behoren functioneert. Neem nou de voormalig raamambtenaar C. Velder. Als afdelingshoofd bakte hij er weinig van, maar de twee jaar wachtgeld waar hij recht op had vond de provincie toch wat aan de magere kant. Daar werd dus subiet 23 jaar bij opgeteld. Gewoon, als bedankje voor zijn jarenlange inzet. Toen Velder zijn woning in Sint-Michielsgestel aan de straatstenen niet kwijt kon bood de provincie ook hulp: ze namen het huis van hem over en deden het met 50.000 euro verlies weer van de hand. Is dè zo gek dan? Zoiets doe je toch als Brabanders onder elkaar? Ook L. Tinga presteerde onder de norm, maar dat hij bij zijn nieuwe baas minder zou gaan verdienen vond men toch best wel lullig. Troostprijs: 50.000 euro. Of E. Bronkhorst, verantwoordelijk voor de veel te duur uitgevallen renovatie van het provinciehuis. 225.000 euro en een bosje bloemen, houdoe en bedankt! Tot slot noemen we ex-directeur E. Fleuren. Zij was de eerste vrouwelijke directeur bij de provincie, of is dat eigenlijk nog steeds een beetje. Tegenwoordig woont ze weliswaar in Frankrijk, maar ze staat nog gewoon op de loonlijst van de provincie. En wa dan nog? Paul Rupp van het CDA vindt het allemaal wel meevallen: "Graven in het verleden lijkt me niet zinvol. We moeten naar het heden kijken."