Geenstijl

De backlash die je wist dat zou komen: MH17 is van een natiebindende tragedie aan het afglijden naar een 'nationale schande'. De Telebloid zet die kop vandaag loeigroot boven een opvallend opgemaakt artikel. Strekking: de hele wereld weet al lang wat er gebeurd is, behalve de nabestaanden (en de rest van Nederland). Hier worden vragen met nog meer vragen beantwoord, hullen politici zich in geheimzinnigheid en wordt het gebrek aan Nederlandse daadkracht iedere dag pijnlijker. MinPres Mark blijft piepen dat Nederland 'leading nation' is bij het onderzoek, maar de enige Nederlander die tussen de Aussies en Maleisiërs rondloopt in het oosten van Oekraïne is een nabestaande die uit pure frustratie zelf maar is afgereisd om wat te doen. De band van Australië en Maleisië met de separatisten (lees: Rusland) lijkt sowieso een stuk beter dan die van Nederland. Dat kon wel eens mede veroorzaakt zijn door Timmerfrans & kornuiten, die tijdens de Winterspelen zo vol op het orgel gingen tegen Rusland over homorechten. Pakt ome Poetin hen daar nu voor terug? Zet hij Mark & Frans voor schut zoals ze hem ook voor schut gezet hebben in Sochi? Aan Timmerfrans hebben we sowieso niks gehad. Die was veel te druk met zichzelf en zijn Europese carrière om daadwerkelijk een diplomatiek verschil te kunnen maken, met zijn ijdelheidsexplosie (Het Zuurstofmasker) als triest dieptepunt. En over Opstelten, verantwoordelijke voor het strafrechtelijke onderzoek, gaat het Haagse gerucht dat hij hoogstpersoonlijk bij oppositiepartijen vraagt of ze een beetje rustiger aan willen doen met hun kritiek en Kamervragen. Den Haag loopt met de handen in het haar over MH17.

Over Kamervragen gesproken: CDA en D66 dienden naar aanleiding van de Duitse intel-onthullingen een setje in, onder andere om te vragen naar de satellietbeelden die het Duitse parlement wel, maar het Nederlandse parlement nog niet heeft gezien. Ook andere, al langer openstaande vragen hadden gisteren al beantwoord moeten worden, maar dat zijn ze niet. PvdA en VVD houden bovendien een hoorzitting over de Duitse intel tegen, wat na het nietszeggende OVV foprapport nog meer vermoedens doet rijzen dat Mark Rutte met zijn lege handen staat in het MH17-dossier. Alhier concludeerden wij eind augustus al dat MH17 door alle emotionele schijn en zorgvuldig geënsceneerde persmomentjes een nationale schandvlek is geworden, maar toen was de rugwind van het rally 'round the flag-effect nog niet uitgewerkt. Dat is politicologentaal voor een soort Stockholmsyndroom waarbij Het Volk in het geval van een nationale ramp, tragedie of grote overwinning plots met veel trots en bewondering naar haar Politieke Leiders kijkt. Dat deed Nederland ook na MH17 en mede dankzij de zorgvuldig uitgevoerde, emotionele repatriëringsceremonies en dankzij Timmerfrans' ogenschijnlijke (edoch theatraal aangedikte) bevlogenheid in de Veiligheidsraad wist de regering die sfeer lang vast te houden. Maar de spreadpagina in De Telebloid, de groepsaangifte tegen de staat en het oprakende geduld bij de oppositie bewijzen dat het effect voorbij is. Nederland wil beloftes ingelost zien worden en tastbare resultaten vast kunnen houden. Daarvoor zou het veertien weken na de "ramp" wel eens flink te laat kunnen zijn. Mark Rutte is zelf de onderste steen van het onderzoek geworden.