Geenstijl

Zojuist aangekondigd door de MinPres in een vakkundig in elkaar gestoken en goed geënsceneerde persco (stemmige sfeer, strak gescript, afgestemd met nieuwsredacties, op tijd voor de ochtendkranten van morgen): er komt een Nationale Herdenking, op 10 november in de RAI, voor de aanslag op (of, in de woorden van de regering, 'vliegramp met') vlucht MH17. Vergeef ons een kritische houding, maar het riekt naar alweer een mantel om de machteloosheid van Den Haag mee af te dekken. Onderste stenen zouden boven komen over de toedracht, Rutte zou niet rusten totdat alle lichamen zijn teruggevonden en de daders zouden tot aan de poorten van Moskou worden opgejaagd om ze voor het hekje van de rechter te krijgen. Ruim een maand later is in een bespottelijke 20 uur Nederlandse zoektijd on the ground slechts op 6% van het rampgebied onderzoek gedaan, door een team met een mandaat van twijfel (wel wapens, geen wapens, wel doorduwen, wachten op afspraken - niemand die het precies wist), in samenwerking met een onbetrouwbaar regime in Kiev, dat profiteerde van de beschuldigende vinger naar Rusland en de MH17-missie handig als dekmantel gebruikte voor een militaire operatie in het oosten van Oekraïne. In de publieke opinie is Poetin de boosdoener, maar welke vinger er aan de trekker zat, op wiens gezag en met welke orders: dat weet niemand. Maar weest gerust, burgers: dat zoekt de Onderzoeksraad voor de Veiligheid allemaal haarfijn uit - vanuit Den Haag natuurlijk, ter plekke zijn ze nooit geweest. Een haastig toegezegd rapport dat al af had moeten zijn, is voor onbepaalde tijd uitgesteld. Maar de onderzoeksraad is onafhankelijk, valt onder niemands ministeriële verantwoordelijkheid en kan dus door niemand tot haast worden gemaand - laat staan dat er iemand zijn politieke hals over kan breken. Flightrecorders, satellietbeelden: niets is openbaar, dus we moeten het doen met wat Mark en Frans zeggen. En dat is weinig, of eigenlijk al helemaal niks meer. De tragische afloop goed begeleiden, jaaa, dat kon Nederland dan weer wél, met veel bombarie.

Maar de onderzoeksmissie die Frans & Mark stuurden, bracht ondertussen maar een (1) kist terug naar huis. In een heel groot vliegtuig, dat wel. 800 Oekraïners hadden een zoekactie gehouden op de rampplek, maar daarover had de Nederlandse missieleider Aalbersberg pas op 5 augustus, de dag voordat zijn team alweer onverrichter zake terug naar Nederland vloog, een gesprek met de onderzoeksleider. Aan het Binnenhof hoor je nauwelijks kritische oppositie hierover, en in de media verneem je niets dan leed, medelijden en respectvolle rouw, maar nauwelijks een woord van kritisch onderzoek. RTL is letterlijk de enige die nog wel eens wat voor het voetlicht brengt. Zoals dat er maar 6% van het rampgebied is onderzocht - een feit dat dan door het collectief meesnikkende Nederlandse publiek met de bekende holle kreten 'ongepast!' en 'respectloos!' werd begroet. Op 10 november, tijdens het Nationaal Afleidingstheater voor MH17, herdenkt Nederland niet de slachtoffers van een aanslag die zeer waarschijnlijk een onvergeeflijk misverstand was, op 10 november herdenkt Nederland haar eigen stille dood. Nationaal uitgezonden voor een vakkundig in slaap gesust miljoenenpubliek. Over respectloos gesproken.