Geenstijl

Het is weekend! Met iets nieuws. Een doelgroep-VrijMiBo. Deze week speciaal voor vrouwen. Omdat vrouwen het verdienen. Zonder vrouwen geen leven. En alleen maar magnetronmaaltijden. Geef toe, wat kunnen ze mooi zijn, die vrouwen. Met hun borsten. En billen. We zouden Bijbelboeken vol proza en poëzie kunnen schrijven over hoe fantastisch prachtig vrouwen zijn. Hoe weelderig hun schoonheid, hoe verleidelijk hun subtiele rondingen en die benen, die benen. God, hoe onze ademsappel soms als een baksteen nederdaalt in ons bonkend hart bij het aanschouwen van een prachtig vrouwwezen. Hoe lief ze zijn als ze met opgetrokken beentjes en onder een fleecedekentje thee drinken en een onschuldige serie kijken op TV. En hoe ons hart smelt als ze midden in de nacht ineens half ontwaken uit het paradijs van dromen waar alle vrouwen in hun slaap vertoeven en ons giechelend 'hey schatje' toe fluisteren, waar ze vervolgens de volgende ochtend niets meer van weten. Hart. Smelt. De oprechte verliefdheid in hun ogen wanneer ze een klein katje aaien. De frivole uitbarstingen van vrouwelijke energie wanneer ze met vriendinnen kletsen, dansen en lachen. En die blikken, in die ogen, die zalig zwoele zielenlasers die je raken tot diep in je zwellichaampjes. Instant femtality. Om over de lippen maar te zwijgen. Natuurlijk zijn er haters. Bijvoorbeeld reaguurders op RTV Rijnmond, die over het vrouwelijke geslachtsdeel durven zeggen: "ZE BLOEDEN ERUIT ZE ZEIKEN ERUIT BAREN ERUIT STINKEN ERUIT EN MOET DAT INTERESSANT ZIJN? HELEMAAL KNETTER ZIJN ZE." Maar waar de één dampende, klamme rosbieflapjes met brokjes fetakaas ziet, zien wij de zachtroze foyer van de zevende hemel. Wij zijn geen haters. Wij zijn liefhebbers. Laten we er op drinken. Op de vrouw. Proost.

Nazorg #1. Nazorg #2. Nazorg #3. DISCLAIMER: bovenstaande tekst geldt niet voor lelijke wijven. Oprotten jullie.