Het is weekend. We gaan het deze VrijMiBo hebben over... de fuck. Serieus. Peter, wat doe jij nou weer in deze VrijMiBo? Dames en heren, Peter R. de Vries is aangeschoven als gast in deze VrijMiBo. Nee, wij weten ook niet waarom. En nee, we krijgen hem niet weg. Dit is Peter R. de Vries. PRV is de mediavariant van AIDS: als je het als media-outlet eenmaal hebt, kom je er eigenlijk nooit meer van af. Nou, Peter R. de Vries, kom je nog wat duiden? Nee? Oh, alleen maar even je gezicht laten zien. Weet je, Peter. Wat ons dus opvalt. Je bent van misdaadjournalist getransformeerd in popcultuur, en nu transformeer je door al je optredens van popcultuur in karikatuur. Is dat wat je wilt, Peter? Oh. Je wilt gewoon niet thuis zitten. Dit is de enige manier om nog onder mensen te komen. De enige manier om jezelf relevant te voelen. En een identiteitscrisis te voorkomen. Tja. Dat is dan wel weer pathetisch, Peter. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Hoe ga jij om met afwijzing? Vertel me dat eens. Ik ben benieuwd. Trek je jezelf terug in mokkende stilte? Barst je uit in verzengende woede? Ben je uit op wraak of twijfel je slechts nog meer aan je eigen kunnen? Of glijdt het van je af als sperma van de kin van een Japans meisje na een bukkake? Hier is een tip. Focus. Alles wat in je los komt na een afwijzing. Focus het. Focus de woede. Focus de wraakzucht. Focus de twijfel. Focus het gebrek aan het vertrouwen dat de wereld schijnbaar in je hebt. Focus het en richt het. Richt het op de doelen die je voor jezelf gesteld hebt of voor jezelf gaat opstellen. Al die energie die vrijkomt na een afwijzing, het is de warp engine van je persoonlijke vooruitgang. Laat het competitie gedreven, concurrentie slopende beest in je los. DOE HET! Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Daar kun jij ook niks aan doen. Maar het is wel zo. Vrijdag is op haar einde aan het lopen, de zaterdag kondigt zich aan. De discoballen beginnen te draaien. De beat wordt opgevoerd. De tap bijgevuld. De dansschoentjes gepoetst, net als de tandjes. Heupjes los geweekt in het bad, met extra bubbels. Hijs de vlag in je kwarkkroket, het wordt weer synergie met de roze moerasgrotten waarmee de spleetpiemeligen flaneren in de club. Al zouden ze van al het plastic dat in de oceaan drijft condooms maken, zouden ze er niet genoeg produceren om in jouw behoefte te voorzien komend weekend. En dat, lieve VrijMiBoys, is de instelling waarmee u de komende dagen tegemoet moet zien. Niemand is eenzaam als je de juiste keuzes maakt! Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. U kent Yellow Claw. Of niet. Drie Amsterdamse gasten die ritalinmuziek maken alsof de geluidsboxen ADHD hebben. Je vindt het hoswaardig, of je haat het, of je hebt er niet echt een mening over. Maar hoe dan ook, ze timmeren met gemiddeld 128 bpm aardig aan de internationale DJ-weg. Leuk of niet, Yellow Claw is één van de meest succesvolle muzikale exportproducten die we momenteel hebben. Met andere woorden, Yellow Claw is er verantwoordelijk voor dat heel veel botergeile dansmeisjes over heel de wereld met zaadvragende ogen richting Nederland kijken. En daarvoor bedanken we ze. Hier is hun achtste mixtape, embedded voor uw plezier. En vergeet niet: Blood for Mercy. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Laat me je uitleggen wat er gaat gebeuren. Technologie groeit exponentieel. Kort door de bocht betekent dit, dat we binnen nu en pak 'm beet zestig jaar kunstmatige intelligentie hebben die net zo slim & zelfbewust is als de mens. Een kunstmatige intelligentie die zichzelf slimmer maakt. Hetgeen betekent dat we vrij snel nadat kunstmatige intelligentie hebben die intelligenter is dan de mens. En nog sneller daarna kunstmatige intelligentie die vele, vele, vele malen intelligenter is dan zichzelf, omdat het zichzelf constant verbetert. Dan kunnen er twee dingen gebeuren: we worden als mensheid slachtoffer van de technologie die we zelf gecreëerd hebben en roeien onszelf dus uit. Of de kunstmatige superintelligentie is zo geprogrammeerd dat het altijd in ons voordeel zal werken. Waar nog enorm veel haken en ogen aan zitten. In dat geval zullen we onsterfelijk worden. Kortom, binnen een mensenleven van nu zal de mensheid voor het punt staat dat de mensheid voor eeuwig gered is, of voor binnen een fractie van een seconde zal uitsterven. En niemand die op dit moment kan voorspellen wat de uitkomst zal zijn. Prettig weekend. Be nice.

Het is weekend. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Mark Verheijen, stap gewoon op. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Het is weer zover. Weekend. Na een week hard werken en een uurtje live luisteren naar het gekeuvel van ondergetekende en een interessante gast is het eindelijk weekend. De voeten mogen op tafel, alsmede het bier en de borrelhapjes. Driedubbele portie, we leven maar één keer. Aftappen met de collega's. Spanning in de buik voor alle leuke plannen de komende dagen. Zin in de heftige nachten die op de agenda staan. Clubje hier, cafeetje daar. Lachen hier, ouwehoeren daar. Dansje zus, zoentje zo. Zodat u eindelijk weer beseft waar u het allemaal voor doet, dat werken de hele week. Voor het leven in het weekend. U mag de kolenmijn verlaten, de timmerfabriek verlaten, de kantoortuin verlaten en u laven aan het hedonisme dat ons land in het weekend biedt. Wat wilt u nog meer? Tieten. Kijk. En dat regelen wij dan weer. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Bouwen. Hallo. Okee. Doei. Papa. Mama. Oma. Opa. Baby. Pip. Beestje. Fiets. Eten. Hap. Dikkie Dik. Poetsen. Douchen. Bad. Bed. Buik. Apie. Koe. Boe. Poes. Miauw. Paard. Eendje. Auto. Vagwagah. Bus. Blauw. Kleien. Boek. Bumba. Kijken. Huilen. Stoel. Hek. Boom. Appel. Nice. Koekie. Wagen. Trap. Bank. Tatu. Die. Die. Die. Die. Die. Die. Die. Die. Die. Bal. Doelpunt. Aan. Uit. Open. Dicht. Isa. Boven. Nee. Ja. Helpen. Mee. Aankleden. Pink. Duim. Toet. Tang. Hamer. Boem. Woef. Pakken. Kwak. Maan. Buiten. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. U kent het ritueel. Linkjes. Tieten. Muziekjes. Wetenschap. Filmpjes. U kent het ritueel, velen anderen niet. Dat maakt dit zo mooi. Dit is van ons. De VrijMiBo is ons sacrament dat het weekend inluidt. Een genootschap van mensen die het begrijpen. Jij. Ik. Wij. Met elkaar vieren we elke vrijdagmiddag weer het internet, de vrijheid en beledigen we elkaar omdat het kan. Het is een ritueel geworden. Van de openingszin tot de *plop* in de commentaren. Hier vinden wij elkaar, gelijkgestemden. En er is niemand aan wie wij dit gevoel, deze gemeenschap, kunnen uitleggen in onze omgeving. Alleen wij begrijpen elkaar. De maker, de lezer, de linkjesklikker en de reaguurder. We hebben onze eigen mores gecreëerd, de afgelopen 200+ VrijMiBo's. Een taal geschapen die als wartaal klinkt in de oren van de ongeletterden. Dit is onze cultuur. En het is een eer dit met u te mogen vieren. Prettig weekend. En be...

Het is weekend. Hey. Weet je. Dit zou zomaar je moment kunnen zijn. Gewoon. Omdat je moment er ineens is. Meestal zonder vooraankondiging. Een sms'je, een mailtje, een whatsappje, iemand die je aanspreekt. Of een kans, die voorbij wappert als een vlinder in de stormwind. Grijp hem. Grijp dat moment. En alles zal anders zijn. Dan is dat het moment waar je later tijdens de talkshows over zult praten. Het moment dat je de vlinder greep die in de stormwind voorbij kwam fladderen. Waarom je dat deed. Welk voorgevoel je had. Hoe het heel je leven veranderde. Maar grijp je dit moment niet, dan gaat het voorbij. Dan is morgen alles hetzelfde. Dan heb je de potentie van je moment vermoord. Dan zal er niks veranderen. Dan is volgende week dezelfde vrijdag als deze week. Wil je dat? Is prima. Maar klaag dan niet over de sleur, over dat je nu al weet waar je volgend jaar staat, over dat je je verveelt. Fuck jou. Je moet niet zo janken. Je moet gewoon je moment grijpen als het passeert. Prettig weekend. En be nice.