Het is weekend. Er is een bataljon klootzakken met de neiging om achter elke gesloten deur te kijken. Met name degene waarop 'verboden toegang' staat. Een regiment van hufters dat constant over de hekken van het saaie weiland klimt om te zien wat er in het bos te beleven valt. Een eskadron van schoften bevindt zich in ons midden dat constant de grenzen opzoekt omdat in het in het conformistische midden zo druk is. Een guerrillabeweging van eikels waar constant geëxperimenteerd wordt met vernieuwing, ongeacht wat het grote publiek daar van vindt. Een peleton van proleten die niet beledigt kunnen worden en zelf geen reet geven om wie ze beledigen. Een compagnie van kloothufters waar het enkel en alleen om het doorbreken van taboes, barrieres en obstakels gaat. Een vlerkenbrigade waar schenenschoppen gezien wordt als een kwaliteit. Dat zijn de Copernicussen, de Luthers, de Malcom X'en, de Einsteins, de Plato's, de Descartes, de Columbussen van deze wereld. Zonder dit leger van klootzakken geen vooruitgang. Dit is een ode aan dat leger van klootzakken. Long live the army of bastards. Prettig weekend. En be nice.