Lekker krantje aan het lezen?

Goedemorgen wakker Nederland. Lekker het AD'tje van Angela de Jong of een van vele, vele regiotitels opengeslagen? Instemmend aan het ontbijten met Sheila Sitalsing die het beleg bij uw moraal aangeeft? Nog zedig wakker aan het worden met de papieren Trouw, misschien wel de vroomste krant van Nederland, of lekker hip Amsterdams voormalige verzetskrant Parool aan het lezen op de iPad? Er is iets dat u moet weten. De hoofdredacteuren van die kranten hebben jarenlang iets voor u verzwegen. Terwijl het ene MeToo'tje na de andere dickpic-juice breed over uw ontbijttafel werd uitgesmeerd, hielden al deze DPG-kranten hun hypocriete muil over hun eigen voormalige "opperhoofdredacteur" Jaak Smeets. Die werd in 2016 - middenin de oplaaiende #MeToo-tijd - ontslagen omdat hij met zijn hand in de broekjes van ondergeschikten zat, en zo nog meer vunzige voosheden die een ongelijke machtsverhouding kenmerken en daarom tegenwoordig onder verhoogde aandacht liggen bij media zoals De Volkskrant, AD, Trouw en Parool.

Alle vier de (toenmalige) hoofdredacteuren van De Volkskrant, Trouw, Parool en Algemeen Dagblad, te weten Philippe Remarque, Cees van der Laan, Ronald Ockhuysen en Hans Nijenhuis, wisten van deze kwestie. Drie van de vier hebben zondag echter verklaard dat ze er destijds geen nieuws in zagen. De vierde was niet bereikbaar. Wij denken: die hebben hun antwoorden afgestemd. Wij denken ook: de hoofdredacteuren van deze Nederlandse DPG-titels zijn niet de baas in hun eigen blaadjes, ze zijn doodsbang voor de baas in België, mediamiljardair Christian van Thillo, en bij DPG vinden ze doofpotten beter voor de boekhouding dan het openbaren van harde nieuwsfeiten en de waarheid. Wat de lezer niet weet, wat de inkomsten niet deert, nietwaar?

Maar dat allemaal terzijde, eigenlijk hebben we maar 1 brandende vraag aan alle DPG-abonnees: Zou u hem doen?

What happens in the Stamcafé, is een interne kwestie

De kroegen waren weer langer open en dat hebben ze geweten bij de spoedeisende hulp. Mooi, ook gewonde zuipschuiten zijn een teken dat de natuur aan het genezen is. Ze moet alleen nog even uitrazen. In de stilte tussen storm Eunice & Franklin is hier een megamix vol grensoverschrijdende stijlloze muziek, achtergelaten afgelopen week in de krochten van de panelen, waar de meest vreselijke dingen gebeuren zoals mensen die grappen maken, mensen die sarcastische grappen maken, mensen die recepten uitwisselen of een gedichtje schrijven en mensen die plaatjes draaien. Prima bedrijfscultuur voor een blogkroeg. Nee, dan DPG. Als ze bij de Uitpersgroep niet druk zijn met hun personeel slavendrijven totdat hun personeel gaat procederen, zijn ze wel de verkeerde broodschrijver valselijk van bepotelings aan het betichten. En nu blijkt ook nog eens dat hun bedrijfstop met de schuldige witte billen op een #MeToo-doofpot zit. Erik de Vlieger, die ouwe boef, wist het boven water te krijgen. En wat krijgt GeenStijl als we keurig de nu bekende feiten opnoteren over de Vlaamse papiervariant van Talpa, waar hoogmorele titels doorgaans de plattekarren-parade van schuldvingerwijzers aanvoeren, maar de redacties zich nu in een luidruchtig zwijgen hullen? 

EEN ONGEVRAAGDE "DICKPIC" VAN EEN PROMINENTE COLUMNISTE!!1! Nou jaaaaaa zeg! Zo gaan we toch niet met elkaar om in deze kroeg? Proest. Eeh, proost.

De grootste fout van het westen is dat we nog steeds denken dat iedereen volgens onze spelregels speelt

Het gaat de afgelopen tijd nogal veel over Rusland en Oekraïne en dat is niet omdat er een wereldoorlog dreigt, maar omdat oude mannetjes in oude instituten van oude macht en oorlogsvoering (en zeker niet onbelangrijk: in oude media) een soort veilige geborgenheid voelen bij een vertrouwde vijand van weleer. Mopperen op Moskou is toch een beetje als te lang thuiswonen bij ouders die je niet meer kunt uitstaan, maar waar je ook niet zonder kunt. Bovendien zijn Russen nog blanker dan wij zijn en is hun baas Vladimir een onapologetische Witte Man die homo's haat en vrouwen aan het aanrecht vastbindt, en zulke mensen moeten we een lesje leren.

De Russen willen de Donbass en misschien nog een stukje omliggend gebied om een geitenpaadje naar de warmwaterhavens van de Krim veilig te stellen in een door de NAVO geannexeerd Oost-Europa. Niet netjes allemaal, maar het conflict is een bijzin in het script van de schuivende geopolitiek op het wereldtoneel, waar China (en in mindere mate India en Pakistan) de doelpalen verschuiven om hun eigen speelveld groter te maken. Het komt nauwelijks in ons westerlingen op om de beschuldigende vinger naar hun expansiedrift te wijzen want dat zou wel eens racistisch kunnen zijn (zie ook: hoe corona geen "Chinees virus" genoemd mag worden en alle varianten ineens niet meer uit India of Zuid-Afrika kwamen, maar een Griekse belettering kregen). 

Wij westerlingenj zijn veel te progressief om racistische karikaturen van andere volkeren te maken: je kan geen lichtend voorbeeld voor alle wereldburgers zijn als je niet eens aan je eigen morele standaard voldoet. Hier gaan de vrouwtjes (m/v) onmiddellijk krijsen als ze een gevulde lunchtafel zien waar louter mannen over veiligheid praten.

Alleen: terwijl het westen zichzelf door infighting over gender, identiteit en schuld & zonde met een ongezonde focus op de fringes gijzelt tussen de kruisharen van een circulair vuurpeloton, heeft China zelf wat nieuwe de spelregels opgesteld. Het westen is de nieuwe achterhoede en in die hoedanigheid vooral in gevecht met zichzelf. En niet alleen over de bekrompen zedenmoraal in de man/vrouw of wit/zwart-verhoudingen, maar ook in letterlijke zin. Zie de Gele Hesjes in Frankrijk de afgelopen jaren, of meer recent Canada, waar een paar truckers die voor onvervreemdbaar geachte westerse vrijheden demonstreren worden geconfronteerd met martial law, opgelegd door een doorgaans extreem zijige premier Trudeau - de sterkste exponent van verwijfde drammerigheid die progressief links zo tergend kenmerkt.

Demonstranten voor vrijheid worden als 'racisten' en 'fascisten' gebrandmerkt, bankrekeningen en crowdfunds worden fysiek bevroren, media versterken voornamelijk de woorden van de macht en de paar stoorzenders die vrijer proberen te spreken, krijgen de jackboots van bereden politie in de nek (Rebel News in Canada) of worden doelwit van massale deugcampagnes (de podcast van Joe Rogan). Google Alphabet, Facebook Meta, Twitter en nu dus ook Spotify zijn dermate groot geworden, dat niet het land waar je woont maar de "diensten" die je gebruikt kunnen bepalen onder welke vlag je "vrij" mag denken, spreken en uiten.

Je moet je nieuws over het nieuws tegenwoordig uit podcasts (en België) halen

Vrijdagavond op de Kapiteinenlijn van Erik de Vlieger en Yves Gyrath: DPG Media (mega-uitgever van onder meer Nu.nl, AD, Volkskrant, Trouw, Parool en het stripboek van die eend zonder broek) ontsloeg in 2016 de rechterhand van überuitgever Christian van Thillo, de "superhoofdredacteur" Jaak Smeets. Dat ging gepaard met gouden handdrukken in een geparfumeerde wolk van dure woorden van lof en liefde. Maar: "Na een reconstructie van The GYGS is de ware reden van het vertrek van Smeets na zes jaar eindelijk duidelijk geworden. DPG Media informeerde THE GYGS, middels een officiële reactie, dat het vertrek van Smeets een gevolg was van grensoverschrijdend gedrag. Het is voor het eerst sinds 2016, dat DPG Media erkent dat de oorspronkelijke verklaring over het vertrek van Smeets in 2016 niet de juiste was." Grote corporate mainstream media-bedrijven, rammend vol journalisten, die liegen over misstanden in hun eigen bedrijf? Naaaaah! (Een jaartje later zou DPG-titel De Volkskrant een goedvolksgericht tegen GeenStijl aanslingeren vanwege een sarcastische internetgrap. Dat wel.)

Enfin, wij zaten in de kroeg, een beetje verlegen de meisjes te ontwijken, dus dan luister je geen podcasts. Maar 's anderendaags lazen we in het Briefje van Jan dat de (toenmalige) "Nederlandse hoofdredacteuren (Phillipe Remarque van de Volkskrant, Hans Nijenhuis van het Algemeen Dagblad, Ronald Ockhuysen van Het Parool en Cees van der Laan van Trouw) werden wél op de hoogte gebracht van de ware reden van Smeets’ ontslag." Dat is, met het oog op de lawine aan MeToo-berichten die ging schuiven na de #BOOS-onthullingen over de ziekelijke toestanden bij The Voice of Holland, wel een geinig gegeven. De DPG-titels schreven zich natuurlijk ongans over al die smeuïge details. Viespeukbedrijf Talpa vond de onthulling van de podcast-Kapiteinen op hun beurt heel belangwekkend en nodigde Yves Gyrath vrijdag uit in Sigaarsnor & GeneeTV: "Dat is heet nieuws!", aldus de hypocrieten.

Maar wat ons nou zo opvalt: dat hete nieuws wordt in Dit Land verder nergens opgediend. Tuurlijk, geen enkele Nederlandse lezer kent Jaak Smeets (korte introductie). Maar al die hoofdredacteuren bij het Nederbelgische DPG dus wel: hij was hun baas. Ze wisten waarom ie moest wieberen in 2016. En hun titels staan ramvol morele oordelen, sappige columns over dickpics en clickbait-berichten over elke anderhalve aanraking die tegenwoordig tot verkrachtingszaak wordt opgetijpt. Maar ze blijven zwijgen, terwijl Belgische media (maar niet de DPG-titels) bol staan van de berichten over de onthulling van De Vlieger & Gyrath. Je zal toch abonnee zijn van zo'n DPG-krant. Dag in dag uit moet je lezen wat Angela de Jong of Sheila Sinaspril vinden van andermans vuile was. Terwijl hun eigen kranten vol gerold zijn met grote vissen die rotten bij de kop. Dat krijg je er nou van als de pluriformiteit van de pers op het altaar van de poen en de algoritmes wordt geofferd.

Als wij een Mediahuistitel waren, gingen we nu de adverteerders van DPG bellen, zoals De Telegraaf bij Ziggo deed zodra de berichten over Marc Overmars naar buiten kwamen. We zouden ze vragen wat die er van vinden dat het bedrijf waar ze hun merknamen aan verbinden, viezeriken wegstuurt met veel cash en complimenten maar het ware verhaal in de doofpot stopt. Maar wij zijn geen Mediahuis en wij houden niet van adverteerdersbellers. Wij vinden het vooral heel erg grappig hoeveel boter die gebelgde blaadjes op hun vrome bolletjes hebben. Allemaal doodsbang voor de John de Mol onder de dodeboombelgen, de mediamiljardair Christian van Thillo. Iemand de Code van Bordeaux toevallig ergens gezien? Normaal wapperen ze daar altijd zo hard mee...

Electorale energie lekt weg

Weinig beweging in de peilings deze week, de benzineprijzen, btw op groente en fruit en de energiearmoede zijn nog niet doorgedrongen tot de thermometer van Maurice. De enige die last heeft van weglekkende kracht en daar de hoofdprijs voor betaalt, is Volt. De Kwestie Gündogan kost de Europese jongerenbeweging van D66 drie zetels in de peilingen. Dat valt nog mee, want het clubje vroegbejaarde bakfietspoliticologen maakt een zeldzame puinhoop van wat vooralsnog een overdreven beschuldiging lijkt. Niemand weet wat Gündogan misdaan heeft (behalve een allround naargeestige tang zijn maar dat zag iedereen al), de partij schrijft zich ongans aan FAQs van veel woorden en weinig antwoorden, Laurens Dassen gedraagt zich als een aangereden konijn voor de cameralampen en Huldurfur Gunpowder heeft een kort geding aangespannen tegen haar schorsing om bij de partij die haar beschuldigt te kunnen blijven. Dan denk je als kiezer toch: sorry, maar mijn stem gaat volgende keer naar volwassen mensen, niet naar deze startup van sneeuwvlokkerige liberalisme-LARP'ers. De rest van het weekrapport komt later.

De Profeet van Molenbeek is op bedevaart voor Safari Eurabia. Samen met Dr. Teun Voeten bezocht hij een verkiezingsbijeenkomst van de rechtse presidentskandidaat Éric Zemmour, waar Tuur verslag doet en Teun de kiekjes trekt

Saulieu ligt in het hart van de Bourgogne en staat symbool voor het Frankrijk waar ik ooit van hield. Dat vindt presidentskandidaat Éric Zemmour ook want hij houdt zijn tweede campagnemanifestatie uitgerekend in dit roomblanke, roomse en vooral slaperige dorp. Op de markt verkopen ze oesters, zuurkool, kaasjes, foie gras en geweldige streekwijnen en ik zie zowaar een paar mannetjes met alpinopet en een stokbrood op de schouder. 

Het Relais Bernard Loiseau, naast het bescheiden hotel de la Poste waar ik met Teun Voeten bivakkeer, had lang drie Michelinsterren. In 2003 pleegde chef-eigenaar Bernard Loiseau zelfmoord omdat hij dat doodsbang was dat hij een étoile ging kwijtraken (wat echter niet het geval bleek. Gefopt!). Heel culinair Frankrijk stond op zijn kop en er volgde een felle discussie over de dodelijke macht van Frenske Timmermans’ dieetbijbel. 

Tip van Tuur: de schitterende Michelin-parodie: L’Aile ou la Cuisse, met Louis de Funès en Coluche (dat hun herinnering tot een zegen mag zijn). 

De weduwe Loiseau is nu de baas. Teun en ik staan nog even als paupers bij het menu in de vitrine te kwijlen maar dit kunnen we GeenStijl niet aandoen want onze knabbel had Bart Nijman een slordige 7 meijer gekost, nog even los van de pikketannussies bij de koffie. 

Maar er heerst ook crisis in Saulieu. Veel winkels staan leeg en huizen zijn te koop voor bespottelijke prijzen. Een kast met vijf slaapkamers doet 50.000 euro. Jeugd is er amper, het Franse platteland loopt leeg en vergrijst. 

De gemeentereiniging spuit haastig de graffiti tegen “fascist” Zemmour over. Een aandoenlijk roedeltje communisten en aanverwante antifascisten staat in het centrum te protesteren tegenover een leger zwaarbewapende CRS-rambo’s in gevechtskledij. Daar maak je geen grapjes mee.

Met het (K)oudste truukje in het geschiedenisboek

Hoe langer die invasie van de Ruski's in de Donbass (de rest van het land boeit ze überhaupt niet) op zich laat wachten, hoe meer we gaan denken dat Poetin een beetje pokert met de inzet van groene poppetjes aan de grenslijn, maar dat ie het geitenpaadje naar de Krim toch nog niet in federatief asfalt concretiseert. Zeker nu Nederland onze laatste reserves aan pang pang in de PH-GOV naar Kiev gepechtold heeft, denkt die ouwe KGB'ert wel drie keer na voordat ie DE RODE LIJN oversteekt. Maar wat weten wij nou. Als we Ome Joe hierboven lezen, staan we allemaal strak in het gelid uit volle borst het Amerikaanse volkslied te zingen, en eten we vandaag massaal bij de Mac om de machtige Amerikaanse oorlogsmachine te voeden. DE HELE VRIJE WERELD IS VERENIGD. RUSLAND BOEEEE. JOE BIDEN HOEZEEEE! De pro-Russische separatisten in het oosten van Emhaazeventienië zagen de tweet van POTUS en zijn er spontaan van gaan mobiliseren. Komt er dan toch oorlog?

Alles gaat open want het stormt

Heeft u wel eens een trein van de rails zien waaien? Wij ook niet. Treinen zijn typhuszwaar. Maar ja, wie zijn wij? De NS, een organisatie die bekend is geworden voor treingerelateerde activiteiten, houdt zijn wagons liever aan de grond. Net als de KLM. Nee, dan kun je maar beter met de auto gaan. Maar kijk wel uit dat je niet met je kop tussen de deur komt, dus beter laat je je kleuterrapvriendje thuis. Waai niet van je barkruk & prettig weekend.

Uitgeschreven voor uw gemak. Wel in het Engels - tl;dr onderaan

If you disagree with the principles above, I guess that is fine (but weird) but probably you can safely exit this thread now because it is unlikely that we are going to agree on anything else. 

People who know me IRL (offchain?) know that I have been harassing them for years that "Without the freedom to transact, you have no other constitutional rights", and mostly they look at me strangely and I look at them strangely because it seems obvious to me.

Freedom of speech might require such activities like:
✅A website
✅A pamphlet
✅An advertisement
✅Paying a graphic designer
✅Travelling to a different location

All of which "cost money" 

Freedom of assembly might require such activities like:
✅Taking a train to Washington DC
✅Booking a hotel room
✅Hiring a taxi
✅Buying a hot dog with mustard while you assemble

All of which "cost money" 

Freedom of religion might require such activities like:
✅Renting a space for a facility
✅Paying the salaries of religious officials
✅Buying food and consumables

All of which "cost money"

I can go on, but I think the point is clear. The exercise of rights costs money. 

Historically, the risk of financial censorship has been much lower because for the literally whole of human history until approximately 2001, it was mostly uncontroversial that people could have decentralized non custodial mediums of exchange. For hundreds of thousands of years humans used commodity money (from cowry shells to gold) and then in the last few hundred years we have had various forms of cash based instruments as well.

All of these are "non custodial", "decentralized" and not "KYCed". Over the last 20 years, the institutional environment has shifted to a posture that non-custodial money is default suspicious:

Niemand die bij ons gewobd heeft, wij openbaren pro-actief

We zagen dit twietje ("Wob-verzoek mei 2020: VWS voert wekelijks drie "omgevingsanalyses" uit. Men scant en analyseert duizenden nieuwsberichten en reacties op social media. Doel is stemming in land peilen, gedrag van "stakeholders" monitoren en kritiek op het beleid (complottheorieën) inventariseren.") over vermoedelijk deze Wobstukken en dachten: 'ohja daar hebben wij nog een mailbox vol van'. Dankzij meerdere kuchende mannen in doktersjassen kregen wij in 2020 en 2021 tientallen zogenaamde VWS Omgevingsanalyses doorgestuurd. Dat waren er niet wekelijks drie, maar dagelijks drie en soms nog meer. We verwezen er wel eens naar (bijvoorbeeld hier of daar) en lazen zelf lachend mee op de achtergrond. Het is namelijk van een Orwelliaanse Kafkaëske koddigheid dat een team van raamambtenaren dag in dag uit via het plastic venster van de departementale Lenovo's sociale media (voornamelijk Twitter) zat te F5'en om zelf onderzoek te doen naar Hoe Demense Reageren op headlines, persco's, selfies van Hugo, nog meer selfies van Hugo, koffiedrinkers, Willem Engel, de dagkoersen van het RIVM en interviews met Hugo. 

Enerzijds bewijzen de driemaal daags keurig opgemaakte Omgevingsanalyses dat sociale media vooral een focus naar het negatieve sentiment trekken, andersom geredeneerd kun je ook denken: wat leggen die ambtenaren toch een hyperfocus op negatieve twitteraars, waar wellicht een verklaring in ligt voor het reactieve coronabeleid van de afgelopen jaren. Het was een pandemie van beeldvorming, zoals alle politiek tegenwoordig lijkt te worden bepaald door beeldvorming, voorlichting en woordvoering in plaats van de praktijk. Daar oordeelt iemand van de OVVerheid achteraf scherp over en dan kijken we samen de koe in de kont. Maar dat is slechts onze omgevingsanalyse van een land dat bestuurlijk onder water staat.

Lees vooral zelf mee met tientallen VWS Omgevingsanalyses, want bij dezen openbaren we ons hele mapje 📂 HUGO LEEST TE VEEL INTERNET.zip (53 items, 50MB)