Gaat ‘ie lekker met je drugsoorlog, minister Opstelten? EenVandaag schetste gisteravond een hopeloos beeld van de drugstragedie die zich as we speak voltrekt in Brabant en Limburg. Onveilige drugslaboratoria zitten middenin woonwijken verstopt, giftig afval wordt gedumpt op landbouwgrond. Een tip van de buurtjes wil zo nu en dan nog wel eens leiden tot de vondst van een drugslab, maar de politie heeft zelf eigenlijk geen idee waar ze het zoeken moeten. De strijd tegen synthetische drugsproductie blijkt een gevecht tegen de xtc-kaai. Gespeend van enige realiteitszin pleiten de burgemeesters uit de regio desalniettemin voor, jawel, méér politie-inzet om hun wijken te vrijwaren van deze gevaarlijke drugscriminaliteit. CDA Kamerlid Peter “sisa-lounge” Oskam vindt dat de politie eens wat betere prioriteiten moet stellen. Mooie oneliners, maar het zou ondertussen wel duidelijk moeten zijn dat meer repressie gewoonweg niet helpt. In het kader van objectieve verslaggeving op de StaatsTeeVee was het dan ook fijn geweest om ook iemand aan het woord te laten die niet doet alsof meer politie het enige en juiste antwoord op drugscriminelen is, in plaats van het woord legalisering een hele uitzending lang angstvallig te vermijden.

De internationale liga der fatsoensfeministen heeft weer eens wat tijd vrijgemaakt om te bitchen op een licht vunzige reclame van American Apparel. Vrouwen die zeiken over niks, hoe cliché. Want een net iets te kort rokje over de bips van een model dat met een klein beetje wensdenken net 14 lijkt, dat mag natuurlijk niet. ‘Underaged pornography’ noemen we dat. Heel nobel hoor, op de twitterbarricades springen tegen al te uitdagende reclamecampagnes. ‘Zouden de dochters van de American Apparel-boardmembers deze minirokjes mogen dragen?’ wordt er suggestief gevraagd. Nou, of hun dochters zulke ongepast geile kleertjes aantrekken, dat bepalen ze hopelijk lekker zelf. De dochter van de president doet het overigens wel. Dat de toorn van feministen zich nu richt tegen een iets te korte minirok is nog absurder wanneer je bedenkt dat acceptatie van de minirok juist de graadmeter is van vrouwelijke vrijheid in een maatschappij (én van een goede economie!). Bloot bevrijdt, American Apparel weet dat. Maar de verontwaardigde feministen zien liever seksisme, objectivering, en onderdrukking. De bewuste foto is ondertussen door @AmericanApparelUK van Instagram verwijderd, maar heeft zijn doel al bereikt. Het merk heeft inmiddels een lange traditie van reclames die net over het randje van de seksuele burgermansmoraal gaan. Aandacht trekken met provocatie, laat dat maar aan American Apparel over. En de feministen happen. Steeds. Maar. Weer. Extragratis advies: houd een sop met je druk maken over die vieze pedo's van American Apparel. Hoe minder aandacht jullie voor ze genereren, des te eerder ze failliet gaan. Koop er ook vooral geen kleren. Dan blijft er meer over voor de mensen die wél van geile reclames houden.

[JortKelderStem] Een hele goedemeurrrjgen lieve mensen, hier spreekt uw verslaggever Joint Kelder voor weer een nieuwe aflevering van Bij Ons In De PeeCee. Deze keer gaan we op onderzoek uit naar de cannabis cultuur in de high society. Ja dat hoort u goed, want naast de Louis Wietton, Ralph Lassen, en Blowberrywinkels beschikt de PC nu ook over een kersvers opgerolde wietplantage. De stiekeme wietkweker liep vannacht tegen de groeilamp omdat hij zijn gouden kraan per ongeluk open had laten staan. De voor wateroverlast opgetrommelde politie rook vervolgens onraad, en op de vraag of er zich toevallig ook een wietplantage in het pand bevond antwoordde de verdachte ““ja maarrjjjj heurrjjj eens ik moet met die kredietcrisis toch ergens mijn vakantie naar Ibiza van betalen.” Het is niet langer louter coke wat de klok slaat rond de Snuif As, nu ook wietplantages in het peopsjieke Amsterdam-Kruid hun intree maken, bwahaha! De nouveaux riches laten vanuit hun Baffoe Bakfietsen en Blaze Rovers weten de nieuwe ontwikkeling in hun buurt niet zo fa2 te vinden. Wanneer de eerste coffeeshop in de PC Hood-straat opent is nog niet bekend.

Haha. Een verplichte studiekeuzecheck. Wat een ongebreidelde bemoeizucht van de overheid weer. Studenten vormen het hoogopgeleide, goed geïnformeerde deel van onze samenleving. Onze toekomstige intellectuelen. De bloem der natie. Die kunnen toch wel zelf een studie kiezen zonder dat minister Bussemaker hun handje hoeft vast te houden? Wrong. Voor veel scholieren komt het kiezen van een studie namelijk aan op een spelletje geblinddoekt ezeltjeprik op het palet aan glossy reclamefolders van de pretopleidingen die onze universiteiten ze aanbieden, zo staat vandaag te lezen in de Volkskrant. Ruim een derde van de studenten stopt dan ook al in het eerste jaar met de studie van hun *kuch* bewuste keuze. Gelukkig maar dat minister Bussemaker met de studiekeuzecheck een stokje steekt voor dit gepruts. Want vanaf dit jaar kan de universiteit de nieuwe studenten verplichten om – houdt u vast – een dagje te proefstuderen voor ze hun inschrijving aan de universiteit kunnen voltooien. Laat dit even op u inwerken: scholieren doen zo weinig vooronderzoek bij het kiezen van een studie dat ze de zachte dwang van minister Bussemaker nodig hebben om zich eens te gaan verdiepen in de inhoud van wat hun dagbesteding voor de komende vier jaar zal zijn, voordat ze zich er ongezien voor aanmelden. Terwijl er toch helemaal niets is dat je tegenhoudt om als student in spé uit eigen beweging eens een collegezaal binnen te wandelen en een college bij te wonen – bij voorkeur het saaiste college van de opleiding – om te checken of deze studie wel écht iets voor jou is. Maar het proefstuderen, de matchingdagen en toelatingstoetsen blijken tevergeefs, want de studiekeuzecheck heeft volgens een evaluatie van de Universiteit Utrecht nauwelijks effect gehad op de massale studieuitval. Studeren is zo gratis en vrijblijvend geworden dat aankomende studenten gewoon hardnekkig blijven vasthouden aan de keuze voor de studie van hun dromen, ook als uit het verplichte studiekeuzetraject blijkt dat die misschien toch niet zo geschikt voor ze is. Allemaal prima natuurlijk, modder de eerste jaren na de middelbare school lekker een beetje aan in je eigen tempo. Ontplooi jezelf, maak fouten, vind je eigen weg, enzovoorts. Studiekeuzevrijheid blijheid. Maar betaal je ongeïnformeerde studiekeuzes dan ook gewoon zelf, en niet uit de zak van de belastingbetaler. Kortom: fijn dat het leenstelsel eraan komt.

Awesome: een paginagrote wietreclame gisteren in de papieren NYTimes (uitsnede hierboven, hele plaat na de breek). De reclame is voor Leafly, een app waarop gebruikers verschillende apotheken kunnen vergelijken en reviewen voor veilig en geïnformeerd gebruik van medicinale wiet. "Proud to be a part of history" laat Leafly weten op hun facebookpagina. En terecht, want met de eerste advertentie voor cannabis in het 163-jarige bestaan van de NYTimes, schrijft Leafly inderdaad geschiedenis. Tot voor kort nog volstrekt ondenkbaar, maar een cultuuromslag lijkt in Amerika op handen: na de legalisering van wiet in Colorado en Washington en de invoering van de Compassionate Care Act in New York State, volgde er vorige week een redactioneel commentaar van de NYTimes waarin de krant geen spaan heel liet van het cannabisverbod. Het aantal arrestaties voor marihuanabezit rijst met 658.000 per jaar de pan uit (iedere 48 seconden één arrestatie) en de Amerikanen lijken steeds minder zin te hebben om de kosten voor dit conservatieve verbodsfeestje op te blijven hoesten. Om maar niet te spreken van de sociale kosten: een gevangenispopulatie die 1% van de bevolking uitmaakt, talloze gebroken families dankzij de torenhoge minimumstraffen die er op geweldloze drugsdelicten staan, en een enorme drugscriminaliteit. Maar the Times they are changin’. Snoop voelt het ook. Leest u mee, minister Opstelten? #JustSayKnow!