Nou huisgenoot van Sylvia, dat wordt een pittig gesprek: een van je medewerkers, Carolina Lo Galbo, mocht Wassila Hachchi interviewen. Mooi! Horen we eindelijk eens wat van Wachtgeld Wassiel en haar Clinton-avonturen. Maar wat blijkt? Het interview blijkt een kritiekloos
verkooppraatje van het nieuwe campagnebureau van Wassiel (god, fucking, learning from the worst) en een schmierend promopraatje voor haar
bullshitboekje/subisidiesponsproject: haar gekwezel over "dialogue digital". Wassiel wil namelijk groepen in de samenleving middels een online dialoog met elkaar verbinden. U begrijpt, dat gaat een hoop subsidie kosten en is niet nodig, want mensen dialogiseren al genoeg met elkaar op het internet zonder tussenkomst van een incompetente krullenbol. Lo Galbo laat dat haar gewoon oplepelen, buigt haar vragen met haar mee en zaagt Hachchi verder niet door over het wachtgeld, de vermeende neuqseks met Arrogander Peggold en hoe het überhaupt mogelijk is dat zo'n vaag type door de kandidatenselectie van Die Sixty Six gekomen is. Oh, en het gaat ook nog over Clinton. Het enige wat mevrouw deed was een beetje flyeren - zoals elke gemiddelde UvA-millennial die met wat opgespaarde stufi "I'm with her" stickers ging verspreiden in het Purmerend van Idaho. Boeiond. Is er dan niks goeds te zeggen over het interview? Jazekertjes wel! Er kan namelijk een mooi complimentje voor GeenPeil vanaf:
Dat klinkt alsof u ook op de lijst van GeenPeil zou kunnen staan.
'Het gaat me niet om politieke partijen maar GeenPeil verdient een compliment: zij leggen de vinger op de zere plek.'
Hoe moet de samenwerking tussen burger en politicus er uitzien?
'Dat is de hoe-vraag waar GeenPeil op wordt afgerekend omdat een antwoord uitblijft. Ik weet dat ook niet. Laten we niet in de hoe dan-discussie verzanden maar beginnen met erkennen dat het anders moet.'
Nou, dat was leuk he, dat promopraatje voor de gevallen politica? Goed, die zien we binnenkort vast terug in een 100k+ p.j.-baantje. Directeur van een dialoogstichting ofzo.
