Geenstijl

De winst van Trump heeft - alweer - bewezen dat reguliere media in de raamloze ivoren toren van macht & progressief establishment zitten opgesloten. Niet alleen hebben ze maandenlang de winst van Trump niet voor mogelijk gehouden, ze schromen er ook niet voor om elke poging tot duiding vanuit een negatief eenzijdig perspectief op lezer en kijker neer te laten regenen. Zo hoorden we op NPO Radio 1 iemand letterlijk aan een paar Nederlandse Trumpfans vragen "hoe hun omgeving reageert op hun voorkeur". Dat suggereert niet alleen dat die Trumpfans een enge ziekte hebben, het tekent ook dat er op de Radio 1-redactie in ieder geval niemand van de gesloten linksmoraal afwijkt. Anders stel je zo'n vraag niet. Enfin, voor goede duiding moet je dus op het internet zijn. Bij Harald Doornbos, bijvoorbeeld. Die heeft in een lange tweetstorm de verhouding tussen (de plannen van) Trump en de altijd actuele situatie in het Midden-Oosten (en Oekraïne) geduid. Een moetlees, dus we embedden de eerst en laatste tweet, en plakken zijn verhaal er uitgeschreven tussenin. Komt-ie:

1/ Beste mensen, in volgende tweets probeer ik uit te leggen hoe er hier in M-Oosten wordt aangekeken tegen winst Trump &wat gevolgen zijn.>

— Harald Doornbos (@HaraldDoornbos) November 9, 2016

We gaan het dus hebben over Trump in relatie tot het Midden-Oosten. Niet over Trump in relatie tot de VS, Nederland of in Mexico. Omdat ik lang op de Balkan heb gewoond en veel in Oost-Europa kom, is het ook wellicht interessant om situatie Oekraïne/Balkan mee te nemen. Al vele jaren vindt er in het Midden-Oosten een epische strijd plaats tussen Moslims onderling - tussen aanhangers van de VLAG en aanhangers van het BOEK. Met vlag bedoel ik Moslims die geloven in natiestaat; land met grenzen, een vlag, met inwoners die voor wet - min of meer - gelijk zijn. Met boek bedoel ik Moslims die vinden dat Koran & sharia de basis vormen van de samenleving. Niet nationaliteit is bepalend, maar religie. Sinds medio jaren '70 hebben aanhangers van het boek (islamisten) de wind mee, aanhangers van de vlag (nationalisten, seculieren) verliezen juist macht. Fast forward naar 2011: Begin Arabische Lente. Prachtig, vonden velen in het Westen. Moslims willen ook democratie, zoiets moeten we steunen. In theorie klonk 't heel mooi maar in de praktijk sloopte Arab Spring slechts seculiere dictaturen (Tunesië, Libië, Egypte, Yemen, Syrië). De pro-Amerikaanse "religieuze dictaturen" in de Golf en landen als Jordanië, Soedan etc. bleven buiten schot van de Arab Spring. Met Libië, Syrië, Irak en Yemen in totale chaos heeft de Arab Spring er in de praktijk toe geleid dat Moslims van het boek (Islamisten) winnen. Moslims van de vlag (nationalisten, seculieren) verliezen juist overal. Hun voortbestaan wordt letterlijk bedreigd door de Islamisten. Waar nationalisten/seculieren woedend over zijn, is dat het Westen (& Turkije & Golf) onder het van de mom Arab Spring zijn overgegaan tot regime change. Oftewel: Onder mom van het brengen van democratie steunden Westen/Turkije/Golf actief het afzetten van vijandige (seculiere) regimes. We kennen allemaal nog wel de NAVO-bombardementen op Libië, waardoor Khadaffi viel. In plaats van democratie is er chaos en burgeroorlog. Syrië is het meest tragische voorbeeld. Een seculiere dictatuur die anti-Israël & anti-Westen is, en ook nog bondgenoot van Iran & Rusland.

Arab Spring gaf het VS/EU/Israël/Turkije/Golf-blok een prachtige kans om af te rekenen met Assad en vooral z'n bondgenoten: Hezbollah, Iran en Rusland. Okay, we hebben nu dus twee blokken die in Syrië tegenover elkaar staan: VS/EU/Israël/Turkije/Golf-blok versus Syrië/Hezbollah/Iran/Rusland-blok. Ik was in 2012/13 veel in rebellengebied Noord-Syrië. Was me toen al duidelijk: Rebellen zijn islamisten & hebben niet genoeg steun bevolking. Om niet verslagen te worden door Assad hebben Syrië-rebellen toen keuze gemaakt: 1. accepteren internationale jihadisten en 2. wapen/geld-steun uit VS. Daarna zijn 100.000 jihadisten uit hele wereld naar Noord-Syrië gegaan voor jihad, wat enorme radicaliserende werking had op de Syrische revolutie. Dat die jihadisten via NAVO-land Turkije gewoon Syrië bereikten, is geen toeval. Turkije zag hen als stoottroepen tegen Assad & YPG-Koerden. De EU is ook niet rouwig dat hun lokale jihadisten via Turkije naar Syrië reisden. Beter dat ze zich opblazen in Syrië dan in de EU, was de redenering. Gevolg van de komst 100.000 internationale jihadisten in Noord-Syrië + Westerse wapen/geld hulp aan Syrische rebellen was dat Assad inderdaad dreigde te verliezen. Het was natuurlijk niet de eerste keer dat het Westen handig jihadisten had gebruikt om een traditionele vijand te verslaan. In de jaren '80 had de VS Rusland al op knieën gekregen in Afghanistan door de Afghaanse mujahideen en internationale jihadisten te steunen. Ruim 30 jaar later is Afghanistan Syrië, Pakistan Turkije, en Peshawar Gaziantep. Rusland & Amerika zijn natuurlijk nog steeds Rusland & Amerika. En 't leek erop dat VS en haar bondgenoten ook in Syrië opnieuw aan het langste eind zouden trekken. Assad, Hezbollah en Iran wankelden. Totdat Rusland eind vorig jaar ingreep en troepen en vliegtuigen naar Syrië steunde om Assad/Hezbollah/Iran te helpen. Dit Russisch ingrijpen had enorme gevolgen. Niet alleen werd Assad gered, het SAA (Syrische leger) is sindsdien bezig met een inhaalslag. Hè hè, eindelijk komen we nu bij Trump aan. Nationalisten in het Midden-Oosten hebben steun die VS-blok gaf aan jihadisten nooit vergeven. Nationalisten/seculieren in het Midden-Oosten beschouwen Clinton als DE architect van regime change, van steun aan de islamisten en van de Syrië-oorlog. En dus zijn veel nationalisten en seculieren in het Midden-Oosten het geheel eens met Trump's anti-regime-change beleid, Luister ff:

34/ en dus zijn veel nationalisten en seculieren in M-oosten het geheel eens met Trump's anti-regime-change beleid, Luister ff: pic.twitter.com/pR3zEMDZox

— Harald Doornbos (@HaraldDoornbos) November 9, 2016

Dus gekke situatie waarbij links in Midden-Oosten de rechtse Trump steunt, rechtse Islamisten pro-Clinton zijn vanwege haar regime change beleid. Vanzelfsprekend gaat dit niet op voor elk individu, maar in grote lijnen steunt links hier Trump en religieus (extreem) rechts Clinton. En onderschat haat nationalisten/seculieren ten opzichte van Clinton & de EU niet. Zij houden het Westen volledig verantwoordelijk voor vernietiging Syrië. Verlies Clinton werd dus door hen beschouwd als ultieme wraak op een oorlogsmisdadiger die het hele Midden-Oosten in brand heeft gezet. Echt, ik kom hier zat Arabieren tegen die voor Trump zijn. Ze zeggen: Regime change + Clinton + Turkije + Golf = onze gezamenlijke vijanden. Vanzelfsprekend kom je ook genoeg Arabieren tegen die juist pro-Clinton zijn "omdat zij tenminste afrekent met Assad/Hezbollah/Iran". Maar goed, we hebben het al eerder gehad over die tweestrijd in de Moslimwereld tussen nationalisten/seculieren (vlag) & Islamisten (boek). Wat betekent de winst van Trump nu effectief voor Midden-Oosten en vooral voor Syrië? Beetje natte vingerwerk, maar dit is de verwachting: Het gaat niet goed uitpakken voor Syrische rebellen (of beter gezegd: Rebellen in Syrië - want velen zijn buitenlandse jihadisten). Trump heeft veelvuldig oorlog verklaard aan 'radical islam'. Verwachting is dat hij de VS-wapen/geldstrooom aan Syrische rebellen stopt. Grote kans dat Trump tot veel meer airstrikes zal besluiten tegen ISIS in noordwest Irak en noordoost Syrie. Ook zou het kunnen dat Trump opdracht geeft tot airstrikes op door Al-Qaeda gecontroleerd gebied in noordwest Syrie (Idlib). Tot nu toe wordt Al-Qaeda in Syrië bijna geheel ontzien door Westerse coalitie-straaljagers. Duizenden strikes op ISIS, stuk of 10 op AQ. Maar de belangrijkste verandering in Syrië is dat onder Trump er meer toenadering met Rusland zal zijn. Oftewel: in plaats van rivaliteit zouden VS en Rusland wel eens kunnen samenwerken in Syrië: Gezamelijk optrekken tegen ISIS, AQ en islamisten. Betekent dus ook dat Assad aan de macht blijft (iets was sowieso al duidelijk werd sinds Rusland zich met Syrië ging bemoeien). Sterker nog: hij gaat heel Syrië heroveren op ISIS, Al-Qaeda, rebellen en Koerden. Assad wint dus de oorlog, want zonder VS-wapens/geld maken rebellen geen kans. Zeker niet als ze ook nog eens worden gebombardeerd door Rusland, Syrië én de VS. Grote, grote, grote vraag is wat er met de Koerden in Syrië gaat gebeuren. Er zijn twee scenario's: 1. .Of Syrië + Turkije krijgen toestemming van Putin & Trump om Koerden van de YPG uit Noorden van Syrië te verjagen. Geen Koerdische staat dus. 2.Of Trump & Putin willen dat YPG in Noord-Syrië permanente buffer wordt tussen Syrië & Turkije. Dat zou een ramp zijn voor Erdogans Turkije. In geval Trump achter YPG gaat staan en nog actiever YPG gaat gebruiken in strijd op grond tegen ISIS, wordt relatie met Turkije slecht. Belangrijke vraag is ook of Trump Turkije ziet als 'navo bondgenoot' of als 'ondereel van radical islam'. Geen idee, maar spannend. Ik weet te weinig af van Iran om daar iets zinnigs over te zeggen. Maar duidelijk dat Trump niet alleen achter Soennitisch extremisme aangaat. Iran en Hezbollah vormen een duidelijke dreiging voor Israël. Dus Trump kennende zal hij iets aan die dreiging willen doen. Probleem voor Trump is dat Iran (bondgenoot Rusland) & Hezbollah nodig zijn om ISIS en Al-Qaida te kunnen verslaan op de grond in Syrië en Irak. En vergeet niet dat Hezbollah en Iran's nuke programma vooral een dreiging zijn voor Israël, niet voor de rest van de wereld. Dus als Trump een keuze moet maken achter wie hij het eerst aangaat denk ik dat hij voor Soennitische extremisten zal kiezen, in plaats van shiïtische extremisten. Immers, shia-extremisten vliegen geen vliegtuigen in Amerikaanse gebouwen of blazen zich op in Parijs of Brussel. Al met al gaat er met Trump veel veranderen in Midden-Oosten. Assad gaat dus winnen. Belangrijker: Er komt eindelijk einde aan de Syrië-oorlog. Pogingen van Trump om shia-extremisme te verzwakken zal echter leiden tot spanningen met Iran en Hezbollah. Trumps houding ten opzichte van Turkije gaat zeer interessant worden. Zelfde geldt voor Trump's houding ten opzichte van de Golf - een traditionele VS-bondgenoot. Laatste nog over Trump en situatie Oekraïne en Balkan. Dit is duidelijk: Minder spanning tussen VS en Rusland = meer kans op vrede in Oekraïne. Het is duidelijk dat Ruslands inlijving van Krim en opstand in Oost-Oekraïne een reactie was op door Westen gesteunde regime change in Kiev. Dus als Kiev nu niet meer gesteund wordt door pro-regime change president in Washington, zal Kiev deal moeten maken over Krim & DNR/LNR. Erg moeilijk te slikken voor Kiev, maar zeggenschap over Oost-Oekraïne in ruil voor erkenning Krim als een deel van Rusland, zou soort van deal kunnen zijn. Nu beleid van regime change onder Trump grotendeels verdwijnt, weten rebellen Syrië & regering Kiev zich niet meer automatisch gesteund. Dat is natuurlijk vervelend voor de Syrische rebellen en voor de Oekraïense regering, maar het biedt wel nieuwe mogelijkheden voor (vredes)deals. Trump hoeft dus voor Midden-Oosten & Oekraïne geen ramp te betekenen. De afgelopen jaren waren juist de echte ramp, slechter kan het niet worden.

74/ Beste mensen, ik kan hier nog eindeloos mee doorgaan (M-Oosten, he). maar tijd om te stoppen. Check hele draadje &bedankt voor aandacht<

— Harald Doornbos (@HaraldDoornbos) November 9, 2016

Hele tweetstorm terug te lezen via Storify.