Alhier zijn wij van alle tinten & gezindten. Je mag hier gewoon tieten hebben, of elke willekeurige tint van de huidskleur-staalkaart, en zelfs een partijkaart van D66 in het colbert-zakje is geen reden voor arbeids-uitsluiting op de roze burelen. (Wel voor een heleboel argwaan.) We hebben twee vrouwelijke hoofdredacteuren in ons cluster en Dumpert wordt bestierd door een gehandicapte Pool en een ginger uit 010 die voor Ajax is. Kortom: alles kan hier bij ons, ridders van het vrije woord. GeenStijl is derhalve verheugd om wereldkundig te kunnen maken dat we een nieuwe columnist hebben aangeworven: Dennis Abdelkarim Honing. Ja, dat is een moslim, ja. Maar in tegenstelling tot de gehoofddoekte huismoslims van AD of NRC, is hij geen
excuusmoslim. Dennis bekeerde zich tot de islam, radicaliseerde via het salafisme en poogde in 2012 zelfs nog om heel
Urk voor de islam te winnen. Maar hij kwam tot inkeer, verherbekeerde zich en keerde zich tegen het strenge (en staatsgevaarlijke) salafisme. In de ogen van zijn voormalige vazallen (waarvan de helft in de bak zit of naar Syrië is vertrokken) werd hij dus een "
murtad" - een verrader. Dennis schreef vervolgens samen met Nikki Sterkenburg (Elsevier) het geloofwaardige bio-boekje
Ongeloofwaardig. Hoe ik mezelf radicaliseerde en daar weer van terugkwam (
paperback,
ebook), waarin hij zichzelf niet spaart. Sindsdien dook hij al enkele malen op als gastauteur op GS om zich af te vragen waar de
zelfkritiek bij moslims is, en om alle Turken voor
homo uit te maken. En neem ons eens kwalijk dat wij zulks enorm waarderen, ja toch? Hedenzaterdag rond de klok van het derde gebed van de dag dus zijn eerste vaste bijdrage, en het is een powerhouse topic. Salaam aleikum, Dennis.
