Geenstijl

Dankzij de gevestigde partijen, het policor establishment zo u wil, spinnen EU en islamisering in een giftig huwelijk de saamhorigheid van de samenleving in ons nietige natiestaatje in een vicieuze cirkel door het doucheputje. Tegenstellingen versterken zich versneld, zowel horizontaal als verticaal in de samenleving, en ook ideeën over de inrichting van de maatschappij staan op alle niveaus lijnrecht tegenover elkaar: meer EU versus minder EU op politiek en democratisch vlak, met in het verlengde de discussies over soevereiniteit en de houdbaarheid van welvaartsniveau en verzorgingsstaat. Meer vrijheid van het individu versus meer invloed van het (religieuze) collectief op het sociaal-economische gebied. Meer meer meer versus minder minder minder. De enige partij die zich al jarenlang met hand en tand verzet tegen ten eerste de islamisering en ten tweede de teloorgang van de democratische natiestaat en haar belofte van welvaart en verzorging, is de PVV. Tien, twaalf jaar lang al strijdt Geert Wilders onvermoeid en niet zonder gevaar voor eigen leven tegen wat hij beschouwt als ondermijning van de vrijheid, de democratie en onze manier van leven. Maar in al die jaren wil het hem maar niet lukken om een solide, gelaagde basis te bouwen waarbinnen intellectuele zuilen kunnen ontstaan. Integendeel: met het nieuwe verkiezingsprogramma kiest hij voor verdere dumbing down van zijn boodschap. Eén luizig A4'tje, met onhaalbare plannen en half afgeschreven zinnen, "ondersteund" door een rijtje getallen die financiële verantwoording moeten suggereren. Natuurlijk, alle partijen liegen in hun programma's en hoe meer pagina's ze tellen, hoe harder de alarmbellen van de loze beloften rinkelen. Maar we hebben het nu even over 'het tegengeluid' tegen die leugens, en dat geluid klinkt echt niet minder schril. Provocatieve utopie Het PVV-programma is niet een plan van mensen die echt denken te gaan regeren, dit is een provocatieve utopie die regeren uitsluit. Zo de islam een irrationele werkelijkheid van totale onderwerping in een wereld zonder zonde nastreeft, zo is dit programma een valse schets van een Nederland dat niet bestaat, nooit heeft bestaan en nimmer zál bestaan. Maar veel politiek teleurgestelden zullen er achteraan lopen in de wetenschap dat het niet allemaal uitgevoerd zal worden, maar wel in de veronderstelling dat het in ieder geval deels geregeld gaat worden, en de PVV zal er hoe dan ook mee scoren omdat geen enkele andere partij het EU- en islamweerwoord geloofwaardig neerzet. Maar zullen ze verantwoordelijkheid winnen en daarmee iets waarmaken? Natuurlijk. Geloofwaardigheid en uitvoerbaarheid zijn geen überhaupt geen factor bij de PVV. Alles draait om de tegenstelling, het schisma, het verhitte volk tegen de ivoren torens. De kurk van de PVV drijft op een zee van afkeer van een dichtgetikte gevestigde orde die ons radeloos richting het ravijn regeert. Wilders wil een tsunami van teleurstelling veroorzaken om die reis een duwtje in de rug te geven, maar regeren wordt het met deze mentaliteit dus nooit en de gevolgen van zo'n golf kunnen voor iedereen rampzalig zijn: straks liggen we allemáál in dat ravijn. Zowel de teleurgestelden, als de nalatigen, als alle onschuldige omstanders. Wie lacht er dan als laatste?

Moeizame metaforen in lange artikelen Om deze moeizame metafoor dan maar helemaal over de top te trekken: veel zwevende kiezers snakken naar een redelijk alternatief. Een groep mensen of een partij die een muur bouwt vóór dat ravijn en daarmee juist voorkomt dat we met z'n allen vechtend over de rand rollen. Realistisch en rationeel, maar wel met vaste hand. Islamkritisch, maar zonder koranverbod. EU-kritisch, maar zonder meteen een Nexit als hoogste doel na te jagen. Beide onderwerpen zijn in hoog tempo steeds belangrijker geworden maar beide thema's bieden uitzichtloze perspectieven voor wie niet op de gevestigde orde der (grote) partijen wil stemmen. Bijna allemaal veinzen die partijen EU-kritiek, maar geen van allen blokkeert ook maar één regeltje Brusselse expansiezucht. En geen van hen durft zich te branden aan het hete hangijzer van de islamisering, die liever met kracht ontkend wordt, met daarbij de critici en alarmisten als "islamofoben" afgeschilderd, dan door stelling te nemen vóór onze waarden en tégen repressieve religieuze ideeën die we inhoudelijk decennia geleden al weggeredeneerd dachten te hebben. De paar kartelpolitici die weerwoord en strengheid beloven (met name de VVD) liegen het louter om PVV'ers te paaien - in de praktijk doen ze niets tegen de bedreigingen van onze democratie - en ondertussen moeten we zo ongeveer opnieuw gaan beginnen met strijden voor homorechten, voor vrouwengelijkheid en tegen antisemitisme en de religieuze waanzinnigheid waarmee het debat wordt vervuild omdat we zo godverdomde tolerant zijn voor intolerantie culturen. Harde keuzes tegen de islamisering Islamisering bestrijden kan door harde maar effectieve keuzes te maken, onder het motto 'daar is je voordeur, verdwijn er maar achter met je geloofje en je godje'. Dus islamitisch onderwijs afschaffen. Salafistische geldstromen uit Qatar, Saoedie-Arabië en Koeweit opsporen en afsnijden. Nederlands als voertaal verplichten in moskeeën en elke haathut die predikers van dood, verderf en racisme uitnodigt meteen sluiten. Jihadpredikers geen visums meer, uitgereisd kanonnenvoer van het kalifaat onmiddellijk het Nederlanderschap afnemen. Madrassa's uitroken. Vrouwenonderdrukking actiever aanpakken. Homohaat en -daad veel strenger bestraffen. Migranten die zich misdragen zonder pardon retour afzender. Dat zijn allemaal moeilijke, maar haalbare doelstellingen waarmee rotte appels uit de moslimmand weggehaald kunnen worden, om ruimte en verlichting te bieden aan een liberaler geluid - en daarmee aan een inhaalslag van emancipatie en secularisatie. Iran, Afghanistan, Turkije en andere moslimlanden bewezen in het verleden dat het kán, een meer ontspannen versie van de islam. Je moet alleen wel intolerant durven zijn voor intolerantie - en dat kan beter met wetten dan met woede bewerkstelligd worden. Maar zonder die wetten, wint de woede terrein. De PVV kaart de juiste onderwerpen aan Het is dus niet dat de PVV niet de juiste zaken aankaart - dat doen ze namelijk wel - maar dat ze het volstrekt onrealistisch overdrijven. Als de PVV écht een geloofwaardige vuist wil maken door alle onvrede aan zich te binden, dan hadden ze dus wat meer dan 1 vel papier uit de printerlade moeten pakken om een campagneplan op te kladderen. Dit PVV-program overtuigt vooral mensen die toch al op Wilders zouden stemmen, dus degenen die al wanhopig of woedend zijn, maar niet de mensen die ze nog moeten overtuigen om de PVV hun stem te gunnen. Zijn ze er te lui voor? Hebben ze het niet door? Of willen ze het gewoon niet anders, omdat opruiende oppositie lucratiever is dan zelf de leiding te nemen? Maar zo is het goed mogelijk dat de PVV straks blijft steken op een zetelaantal dat wellicht partijrecords verbreekt, maar waarmee ze niet in een coalitie komen. Die gaat de rest van de Kamer er kalmpjes omheen knutselen - en daarna glijden we weer vier jaar verder de vernieling in aan de hand van partijen die vooral het beste met zichzelf voor hebben, maar die het lef ontberen om de grote tweedelers van onze samenleving, zoals uitheemse migratie, regressieve religie, het lot van de representatieve democratie en de toekomst van de natiestaat met haar welvaartsbeloften en verzorgingsideaal, met vaste hand door een rationeel midden te sturen. Verleid de twijfelaars, of verlies Er zijn zoveel mensen die balanceren op de rand tussen boosheid en teleurstelling. Als je die twijfelaars een kans wil geven om zich aan je te binden, dan moet je de politieke policor op inhoud bestrijden. Dat kan namelijk heel goed, en best makkelijk - ook zonder al te grote intellectuele inspanning. Het verhaal van het establishment rammelt namelijk aan alle kanten en ze weten dat ze weinig verweer meer achter de hand hebben tegen de groeiende islamkritiek en de toenemende euroscepsis. Maar met dit aanvalsverdrag van 1 A4'tje kunnen gevestigde partijen het offensief van de PVV alsnog veel te simpel wegwuiven, omdat er geen redelijk en onderbouwd verhaal onder de kreten zit, anders dan ‘Islam is een levensgevaar dus verbieden die Koran’, ‘Brussel is een stomme regentenbende dus we willen Nexit’ en 'Hup natiestaat met halvering van de motorrijtuigenbelasting, enz!' Een partij als de VVD, die z'n campagnezaken simpelweg goed op orde heeft, zal daarom straks beter in staat blijken dan de PVV om de zwevende kiezer, ook de teleurgestelden onder hen, toch weer richting Rutte te lokken met geveinsde daadkracht en hernieuwde loze beloftes. Het geheugen van de kiezer is kort, en de toekomst toch te onzeker om in handen van 1 velletje vage vooruitzichten te leggen. Het allergrootste probleem is dat Wilders het policor kartel niet gaat doorbreken met dit kladje. En dat is heel, heel erg spijtig. Want als niet de PVV, wie moet het dan in godsnaam doen, voor het te laat is?