Leo Lucassen. De mooiste lul van het migratiedebat
Kop van jut in boosrechtse kringen is prof. dr. Leonardus Antonius Christoffel Jacobus (Leo) Lucassen. De Leidsche migratiehistoricus probeert met cijfertjes en grafiekjes het bruine hemd dat om de vaderlandse onderbuik gespannen is wat lichter te kleuren; hoon als aartswegkijker en opperdhimmi is zijn deel. Dat is niet terecht: vijf redenen waarom Lucassen stiekem toch de mooiste lul is van het Nederlandse migratiedebat.
1. Leo Lucassen valoriseert iedereen de moeder op Twitter
Ooit woonden professoren in ivoren torens en kregen ze, om contact met het grauw te vermijden, hun dagelijks brood door luikjes aangereikt. Die tijden zijn voorbij, want de politiek heeft bedacht dat de burger wel waar wil voor zijn geld: de wetenschap moet dus naar buiten treden. Contact met de samenleving om te vertellen wat je als vorser doet heet in het jargon valorisatie. Als de ganse dag twitteren tegen anoniempjes die met een tray schultenbrau in een ondergespoten trainingsbroek zitten te kankeren over dichte grenzen geen valorisatie is, dan weten wij het ook niet meer. Terwijl andere huilies met prof. voor hun naam zeuren in de dode boom over de nefaste sociale media gaat één dappere wetenschapper de online beerput in. Leo fucking Lucassen.
2. Hij is de Dr. Grant van het socialisme
Het socialisme is naar Nederland gekomen om te sterven. De rode dinos gaan hier ten onder aan een komeetcombinatie van pluchekleverij, subsidieverslaving en heilloze identity politics. Voordat de laatste rode partijen de velociraptors achterna gaan is het wel zaak om het erfgoed van de beweging te bewaren, zodat we er later komische sensatiefilms over kunnen maken ter instructie voor onze kleinkinders; Jurassic Park met Trotsky en Spektrui. Dit conserveren gebeurt in het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis. Onder andere en de vaandels van de eerste vakbeweging van Nederland worden hier bewaard, alsook talloze souvenirs van de postmoderne decennia des deauds. En wie is de curator van al deze fossielen? Juist. Leo fucking Lucassen, de Dr. Grant van het socialisme.
3. Hij is de Leidse Linkse Yin tegen de Rechtse Yang
De universiteit Leiden, en dan in het bijzonder de rechtenfaculteit, staat niet voor niets bekend als een reactionaire citadel waar guurrechtse houwdegens de slavernij bagatelliseren en hardcorps neoliberaal kakken op paupers en booslims. Maar zoals elke kleurstylist je wel kan vertellen zorgt een beetje contrast júist voor extra sprankeling. Iemand moet dus op de Universiteit Leiden het diepdonkerrood tegen het helblauwe orgie van oikofiele zelfbevlekking zetten. En wie duikt er weer op die granaat? Exactly. Leo fucking Lucassen.
4. LL Cool J presenteert het meer, meer, meerbericht
Migratie is een menselijke constante, omdat we als soort nu eenmaal handig mobiele, bipedale aapjes zijn. Het ergens zat zijn en dan maar kthxbai doen is nu eenmaal gewoon menselijk. Voor of tegen migratie zijn is dus net zoiets als voor of tegen regen zijn: het is gewoon heel natuurlijk en soms is het schadelijk en soms is het handig. En ook al weet men dat baggerweer de resting bitch face van het Nederlandse klimaat is, kijkt men toch elke dag naar Gerrit Hiemstra om te zien hoe akelig het vandaag weer gaat zijn. Net als met migratie: de tsoenami is er toch al, maar we willen wel weten hoe hoog de golf is. Daarom moeten er dus weermannen van de migratiestromen zijn, zoals, jawel, Leo fucking Lucassen.
5. Niet alleen migratievorser, maar ook migratiewinnaar
Zoals Dries Bousatta - Oranjevoetballer en powerondernemer in de koffiebusiness - een voorbeeld is voor de Nieuwe Nederlanders van Nafferse persuasie is Leo Lucassen dat voor Limburgers. Geboren in een carnavalesque bergdorp zonder stromend water, maar toch boven komen drijven in de institutioneel racistische neoliberale blankmensenbunker in 071, zonder mariagebedsruimtes te eisen of te piepen over cultural appropriation als Leidse ballos racisties imitatiecarnaval vierden. Zorgvuldig op het rechte pad, zonder door te slaan in het veeleisende tisnooitgoedgejank van Nadia Slachtofferoli, of het extremisme van tot Hollander bekeerde molensalafist Greet W. Niet alleen integratie-expert, maar ook de integratie uitgespeeld. En zijn zachte G is bijna onhoorbaar. Well done, Leo fucking Lucassen.