Geenstijl

Toen GeenPeil afgelopen zomer vol goede moed begon aan een opgewekt democratisch initiatief om een beetje zeggenschap over de koers van kwakkelend Europa terug bij de kiezer te krijgen, dachten we dat zo'n betrokken burgerinitiatief met instemming ontvangen zou worden door iedereen die altijd zo dramatisch doet over de groeiende kloof tussen publiek & politiek. Immers: we proberen die kloof te verkleinen. Grappend en grollend, als de overjarige pubers die we zijn - maar wel met een heldere boodschap van democratische betrokkenheid. Bijna een half miljoen mensen sloten zich aan bij onze lange mars tegen de instituties en de stijlloze referendumactie werd een zegetocht die op 14 oktober door de stemmentellers van de Kiesraad beloond werd met de woorden "... en dus zal er een referendum plaatsvinden." Hoezee! GeenPeil, bruggenbouwer die zwevende en dolende kiezers een handvat reikt om onvrede om te zetten in betrokken activisme bij de vaderlandse en Europese democratie. Of zoiets. Na het zoet... Tot we de volgende dag de kranten opensloegen en de TV aanzetten. En de dagen daarna, die weken werden en daarna maanden. Welk een woede, weerzin en waanzin explodeerde van de pagina's & uit de beeldbuis. Haatreferendum zus, rancunereferendum zo, het is weer 1939 en het licht gaat uit in Europa, dat volgens de hoogste paus van de eurofiele kerk een "continentale crisis" tegemoet gaat als Nederland het wáágt om 'nee' te stemmen op 6 april. Sjongejonge. Het was toch 'maar een handelsverdrag'? Nee, weten we ondertussen, het is veel meer dan dat. Het is een strijd tussen idealisten en realisten, tussen burgers en bestuur, en tussen macht minnende mainstream media en het gezonde Hollandse boerenverstand dat door die policor propaganda heen prikt. Het is niet het volk, maar de elite die de kloof tussen die twee zo breed mogelijk wil houden - om geen millimeter macht te hoeven afstaan aan de massa. De modderige vijver van de status quo moet rimpelvrij blijven, zo vindt het door het Nie Wieder-ideaal gehersenspoelde smaldeel die de macht, de media en de moraal beheren in Nederland. De stenengooiers van dat vileine kutblog GeenStijl, dat varken van een Jan Roos en ook dat lompe Leger des Peils moeten hun bek houwe zodat belangrijke mensen ons ooit zo trotse continent tenminste naar de klote kunnen helpen. Jawohl! Dus roept Rob de Wijk op om niet te gaan stemmen, om daarna toch 40k subsidiegeld te cashen. Schrijft Hubert Smeets (NRC) het referendum kapot, om daarna drie ton subsidie bij Koenders los te peuteren voor een pro-Oekraïne-blogje. Bedelt Livestropop om schimmige Sorosdollars om daarmee campagne te voeren (lees: een twitteraccountje te beheren) en 'Poetindekbed' te zeggen in NRC. Duiken oud-ministers van "Democratisch66e" partijen op om GeenPeil 'leugenachtig' te noemen terwijl het NRC haatzaait met, jawel, leugens en de referendumcommissie van Medy van der Laan (D66) vijftigduizend euro overmaakt aan... D66! Plus nog eens vijftigduizend euro naar iemand die pleerollen wil bedrukken, terwijl democraten die brede campagneplannen indienen niets krijgen of hun subsidies maar gewoon weer intrekken om aan de chaos te ontkomen. Chaos die ook door Plasterk wordt veroorzaakt, omdat er te weinig geld is voor voldoende stemlokalen. En terwijl laffe NRC-mannetjes gretig de voorpagina van Volkskrant retweeten, waarop Grunberg in slecht Nederlands met dezelfde Poetwins aankomt waar een pedant VVD Kamerlid eerder deze week al mee op z'n muil ging, brengt de MinPres een lange lijst 'steunzenders' in stelling om het ja-woord op het publiek af te vuren. Kamervragen!

Goedemorgen. Dit zijn de 10 minst democratische gemeenten van Nederland. #GeenPeil pic.twitter.com/LHMQ0pSouD

— GeenPeil (@GeenPeil) February 18, 2016

Al deze lui verdedigen neonazi’s, oligarchen en oorlogshitsers in het meest corrupte land van Europa. En dan slepen we de ontbrekende radarbeelden van MH17 er nog niet eens bij want in tegenstelling tot Volkskrant-redacteur Bert Lanting willen wij níet over de lijken van 200 landgenoten een populistisch puntje pakken. We have won, we have won Door al die woede, verdachtmakingen en obstructie is het besef ingedaald: GeenPeil heeft al lang gewonnen. Als je wil aantonen dat de democratie niet meer functioneert zoals hij hoort, omdat een kleine groep elite of establishment (of Reservaat of Grachtengordel, of hoe je die naargeestige kinderen van de generatie '68 ook wilt noemen) geen enkel touwtje uit handen wil geven, dan hoef je er de kranten & televisieprogramma's van de afgelopen maanden maar op na te slaan om daar het overdadige bewijs van te zien. Pechtold staat nota bene op het punt om een Verhofstadtje te gaan doen in Kiev. En waarom? Voor een vrijhandel die toch wel doorgaat, ook als het Associatieverdrag getorpedeerd wordt met nee-stemmen op 6 april. Speldenprik tegen een luchtkasteel Met nog krap zeven weken tot het referendum van 6 april heeft GeenPeil al vele, vele maskers afgetrokken bij de politiek, mainstream media en het establishment. Daarachter schuilen hele kleine mannetjes en vrouwtjes die doodsbang zijn voor een burgerinitiatief dat maar 1 ding vraagt: een beetje meer democratische inspraak. Waar zijn ze toch zo bang voor? GeenPeil is een speldenprik tegen het Europese Bastion. Of zou de elite weten dat hun bastion een luchtkasteel is? Want dan kan 1 speldenprik genoeg zijn om de hele boel in elkaar te laten zakken. Wat de uitslag ook wordt op 6 april: GeenPeil heeft al lang gewonnen. Want wie van te weinig democratie een onsje méér probeert te maken, die kan alleen maar winnen. Is de democratie u écht lief? Steun dan de GeenPeil-campagne. Doneer aan de enige partijloze, onafhankelijke campagne van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59INGB0007179771 tnv Stichting GeenPeil - en sluit u aan bij het Leger des Peils.