Men neme een vleugje communistische nostalgie naar de staats-gaarkeukens van weleer, nog een snufje overt narcistische geldingsdrang, gemarineerd in een sausje van NPO-grootheidswaanzin. Wat komt er dan uit de oven gezet? Inderdaad: het DWDD pop-up restaurant waar zelfs huisbaas Bob en cowboy Jos niet dood gevonden willen worden. Ach ja, alles voor de kookcijfers. Hiske Versprille [
blondine, stopt dingen in mond voor geld] van
Het Parool trok aan het kortste eindje en was genoodzaakt
vijf gangen van Matthijs van Nieuwkerks ego te verstouwen. Nou, dat heeft ze geweten. Onderstaand een aantal passages uit de ONTLUISTERENDE recensie. De bediening en logistiek voltrok zich volledig in lijn met de verwachting wanneer de overheid zich aan iets nieuws waagt. "
De logistieke operatie loopt genadeloos in de soep. Drankjes komen niet of verkeerd, lege borden en glazen blijven op tafel staan, we moeten anderhalf uur wachten op ons eerste gerecht, dan een uur op het tweede en dan nog een uur op het derde. Om ons heen zitten steeds meer tafels mokkig zwijgend met de armen over elkaar." Kan gebeuren. Misschien maakt het eten iets goed? "
We krijgen een grote punt timpano [graag gedaan, red.], de beroemde macaronitaart uit de film Big night. Het gerecht, met korrelige tomatensaus en worst van Brandt & Levie, is uitgedroogd, en ik kom met geen mogelijkheid met mijn mes door de bodem heen - die is rauw, en zo wit, stug en droog als schoolbordkrijt. Ik heb in studentenhuizen ovengerechten gegeten die beter in elkaar zaten.". Spijtig. Maar, nieuwe gang, nieuwe kansen. Misschien ook niet. "
De koninklijke haas is een ramp, een kapotgeschoten homp bout met vijf kogeltjes erin en allerlei grote stukken vlies en zeen. Het gortdroge, grijze en duidelijk veel te hoog verhitte vlees piept en jeukt tussen de kiezen, de 'koninklijke' bloedsaus is geschift en vet." Oké, jammer allemaal natuurlijk. Maar een goed toetje kan de avond nog redden. Misschien ook niet. "
Het dessert, een dacquoise, is een ijskoude mokkapunt - de druppels condens van de koeling staan op de chocolade en op het bord, de hazelnootmeringue heeft vocht opgezogen en smaakt meer naar natte cake." Achja, het kost dan misschien 80 euro per persoon, maar dan heb je ook niks. Gelukkig heeft het Commissariaat van de Media
DWDD op de vingers getikt, en mogen ze hun zendtijd niet meer gebruiken om demense onder de valse belofte van goed eten naar hun tent te lokken. En dan nu een minuut stilte voor alle voedselvergiftiging-slachtoffers van Matthijs. En voor het zwartgeblakerde arbeidersideaal van de VARA.
TOETJE: Ook bij de Volkskrant heeft de recensent zich een week
ziek gemeld na Matthijs' staatsbanket.
