Geenstijl

We gaan gewoon door met de verdiepende diepgang over de Discussie der Discussies: Wat te doen met de islam en de terreur die zij voortbrengt? Want bang bibberend in een hoekje zitten is meer iets voor het Mediapark, Clingendaeltypes en andere Haagse handpoppen. Hier op de GeenStijl gaan we voorbij het eigen gelijk op zoek naar antwoorden. We begonnen met Ahmed Aarad, publiceerden daarna het tegenstuk van reaguurder Russells Teapot, en die handschoen werd door Ahmed ook weer opgepakt. Dus nu is de theepot weer aan zet. Schenk maar in, koekje d'r bij, we gaan weer kritisch nuanceren: Zolang de islam niet moderniseert, zal terrorisme voortduren De kernboodschap van Aarads beide betogen is dat het terrorismeprobleem te herleiden is tot het wahabisme, en Golfstaten als Saoedi-Arabië die deze stroming ondersteunen. De sleutel om dit probleem op te lossen is, volgens Aarad, Westerse steun aan deze Golfstaten intrekken. Ik hoop dat ik hiermee Aarads standpunt correct weergeef. Gedeeltelijk heeft hij hier gelijk, zoals we eerder ook al overeenkwamen. De twee voornaamste exportproducten van Saoedi Arabië zijn olie en slechte ideeën. Zolang wij het eerste af blijven nemen, stimuleren wij ook het tweede. Ik denk echter dat Aarad er naast zit als hij de golfstaten en het wahabisme als de diepste kern van het probleem beschouwt. Ik denk dat het probleem veel, veel dieper zit. Om gefocust te blijven op deze hoofdzaak, zal ik niet elk puntje waarin ik met Aarad van mening verschil behandelen, maar ga ik direct naar de kern. Essentieel voor Aarads betoog is het idee dat het terrorisme van de afgelopen 15 jaar te herleiden is tot het wahabisme. Anders zou bestrijden van deze ideologie immers slechts een deel van het probleem oplossen en niet de bron wegnemen. Ik ben het oneens met deze stelling, om de volgende drie redenen die ik daaronder uiteen zal zetten: 1. “Wahabisme” is een term die alle betekenis verloren heeft. 2. Er zijn niet-wahabistische/salafistische terroristische organisaties actief. 3. Westerse waarden en vrijheden worden vanuit vele islamitische stromingen bedreigd.

1. “Wahabisme” is een term die alle betekenis verloren heeft Er bestaat grote verwarring over de termen “salafisme” en “wahabisme.” In Aarads eerste betoog behandelde hij de stromingen als synoniemen van elkaar, en onder die aanname werkte ik toen ik mijn veel hogere schatting van 50 miljoen salafisten te berde bracht. Aarad stelt nu dat er een verschil is tussen salafisten en wahabisten en dat de geweldsverheerlijkende wahabisten de kleinste groep vormen. Wat dit compliceert, is dat het woord “wahabisme” eigenlijk vrij weinig betekenis heeft vandaag de dag. Wikipedia weet zich ook geen raad en levert dus maar liefst elf verschillende definities voor het woord aan, die door verschillende wetenschappers worden gehanteerd. Het probleem met deze vage definities is dat elke uitspraak over het aantal wahabisten wereldwijd zinloos is, omdat elke betekenis een ander totaal oplevert. Ook kun je onmogelijk terrorisme herleiden tot wahabisme als we niet eens weten wat we met dat woord bedoelen. Dus zolang we over “wahabisme” praten in plaats van salafisme, weet eigenlijk niemand waar we het over hebben 2. Er zijn niet-wahabistische/salafistische terroristische organisaties actief Verder ben ik, in tegenstelling tot Aarad, van mening dat Hezbollah en Hamas wel degelijk terroristische groepen zijn. Aarad redeneert dat deze groepen niet terroristisch zijn, omdat ze geen aanslagen plegen in het westen, zich richten op een lokaal conflict en niet gericht zijn op islamitische expansie. Het lijkt hier alsof Aarad simpelweg het woord “terrorisme” herdefinieert om deze groepen er buiten te laten vallen, een voorbeeld van de No True Scotsman drogreden: niet-wahabistische terreurgroepen zijn “geen echte” terroristen. Deze drie kenmerken die Aarad geeft zijn volgens mij geen algemeen geaccepteerde voorwaarden waaraan een groepering moet voldoen om terroristisch genoemd te worden. Daarnaast klopt het ook niet geheel, aangezien Hezbollah en Hamas de staat Israël willen vernietigen en dus expliciet uit zijn op islamitische expansie. Of wat te denken van de PLO? Die richtte haar strijd tegen de staat Israël, maar pleegde ook aanslagen buiten Israël, zoals de gijzeling van Israëlische atleten in München in 1972. Jemaah Islamiyah pleegde haar aanslagen ook niet in het westen. Maakt dat de aanslagen in Bali in 2002 minder terroristisch? Lashkar-e-Taiba, een Pakistaanse terroristische organisatie, was verantwoordelijk voor 166 doden bij de aanslagen in Mumbai in 2008. Deze groep wil een islamitische staat vestigen waar India ook deel van moet uitmaken. Zijn ze niet terroristisch, omdat hun aanslagen in India waren gepleegd? De wereld is groter dan het westen; het is niet redelijk om terrorisme alleen mee te rekenen als “wij” direct het slachtoffer zijn. 3. Westerse waarden en vrijheden worden vanuit vele islamitische stromingen bedreigd Dat angstaanjagend veel moslims wereldwijd van mening zijn dat het westen haar vrijheden moet beperken om aan islamitische maatstaven te voldoen, weten we eigenlijk al sinds 1988. In dat jaar vaardigde de Iraanse ayatollah Khomeini een fatwa uit tegen Salman Rushdie, waarin hij alle moslims ter wereld opriep om Rushdie te doden. Dit is een sjiitische (en dus ontegenzeggelijk niet wahabistische) oproep tot terreuraanslagen wereldwijd, omdat een schrijver het waagde zijn vrijheid van meningsuiting te gebruiken. De stelling dat alleen wahabistisch terrorisme het westen bedreigt is hiermee effectief ontkracht; De Shia islam staat verder van het “wahabisme” af dan welke islamitische stroming dan ook, maar zorgt er wel voor dat een schrijver nu al 27 jaar moet vrezen voor zijn leven. In een vergelijkbare gebeurtenis in 2005 raakte het Midden-Oosten in rep en roer over een paar Deense cartoons over de profeet Mohammed. Omdat Denemarken binnen haar eigen landsgrenzen vrijheid van meningsuiting durfde te hanteren, stroomden talloze moslims over de gehele wereld de straat op om gewelddadig aan het rellen te slaan. Deense ambassades werden in brand gestoken, gewelddadige aanvallen op Deens grondgebied dus. Cartoonisten als Kurt Westergaard zijn tot op vandaag de dag hun leven niet zeker, aangezien individuele moslims nog wel eens willen proberen om eigenhandig hun profeet te wreken. Deze twee massale woede-uitbarstingen liggen dus veel breder dan het salafisme of “wahabisme.” Indien Saoedi-Arabië, Al Qaeda, IS en al hun aanhangers vandaag van de aardbodem zouden verdwijnen, zouden Kurt Westergaard, Geert Wilders en Salman Rushdie nog steeds moeten vrezen voor hun leven. Dat leidt tot een belangrijke conclusie: Zolang het Westen haar eigen waarden en vrijheden niet opgeeft, zal islamitische agressie jegens het westen blijven voortduren. Heilige boeken zijn de bron van de huidige ellende De dreiging jegens het westen zal blijven bestaan zolang er niets verandert binnen de islam. Laten we niet vergeten dat het wahabisme uit de 19^e eeuw óók geen wilde theorie was die ter plekke uit de dikke duim gezogen was; het baseerde zich op de Koran en talloze gezaghebbende Hadith. Zowel binnen soennitische als sjiitische islam wordt blasfemie, de zonde van Rushdie, als halsmisdaad beschouwd. De soennieten baseren zich op verzen uit “Sahih al-Bukhari,” een verzameling hadith die door alle soennieten als buitengewoon gezaghebbend wordt beschouwd. Hadith 59:369 beschrijft bijvoorbeeld hoe een joodse dichter wordt vermoord omdat hij Mohammed en Allah had beledigd. Sjiieten accepteren Sahih al-Bukhari niet, maar in de hadith die ze wel accepteren zijn ook voorbeelden van Mohammed die opdracht geeft om mensen te vermoorden die hem beledigd hebben, zoals in Al-Kafi 7/267/33. Uiteraard zijn het niet alleen de Hadith waaruit intolerantie voortvloeit. De opdracht om afgodendienaren te doden komt bijvoorbeeld rechtstreeks uit de Koran: Soera 9:4-5: “4. Met uitzondering van diegenen der afgodendienaren met wie gij een verbond hebt gesloten en die in niets hebben gefaald, noch iemand tegen u hebben geholpen. Vervult daarom aan dezen het verbond tot hun bepaalde termijn. Voorzeker, Allah heeft de godvruchtigen lief. 5. Wanneer de heilige maanden voorbij zijn, doodt dan de afgodendienaren waar gij hen ook vindt en grijpt hen en belegert hen en loert op hen uit elke hinderlaag. Maar als zij berouw hebben en het gebed houden en de Zakaat betalen, laat hun weg dan vrij. Voorzeker, Allah is Vergevensgezind, Genadevol.” Zolang dit soort verzen als heilig en goddelijk Woord Van Allah wordt gezien door moslims van welke stroming dan ook, blijft de voedingsbodem voor geweld, intolerantie en terrorisme bestaan, wahabisme of geen wahabisme. Elke cartoon van Mohammed die waar ter wereld ook getekend wordt brengt zijn tekenaar in gevaar, en elke belediging van de profeet kan moslims tot agressie bewegen. De opdracht tot agressie is immers geen uitvinding van de één of andere stroming; deze opdracht bevindt zich in de grondteksten van het islamitische geloof en zolang dat zo is, zullen er altijd mensen blijven die dit soort opdrachten tot uitvoering willen brengen, zoals Muhammad ibn Abd al-Wahhab, de grondlegger van het oorspronkelijke wahabisme. De uiteindelijke bron van islamitisch terrorisme, evenals andere uitingen van intolerantie vanuit deze religie, ligt in de heilige geschriften. De oplossing: moderniseer de islam! Dit is dus het probleem. Maar wat is nu de oplossing? Wat nodig is, is dat moslims dit soort verzen hun gezag ontnemen. Alle verzen en geschriften die oproepen tot geweld, die de doodstraf voorschrijven voor afvalligheid of blasfemie, die discriminatie van vrouwen voorschrijven, die homo’s discrimineren, die antisemitisme prediken, die oproepen tot intolerantie van andersgelovigen, bestrijdt ze, praat ze niet goed. Zeg dat je ervan walgt. Zeg desnoods dat ze “overdrachtelijk” bedoeld zijn, dat schijnt voor christenen en joden ook goed te werken als excuus om hun eigen heilige teksten te negeren. Er zal geen duurzame vrede tussen het vrije Westen en de islam kunnen bestaan, zolang moslims in groten getale de Verlichtingsidealen van vrijheid, tolerantie en wederzijds respect verwerpen en heilige teksten volgen die tot gewelddadige represailles oproepen voor deze “vergrijpen.” Accepteer dat mensen tekeningetjes mogen maken van Mohammed. Schrijf nieuwe islamitische wetboeken, waarin de Verlichtingswaarden worden vastgelegd en traditionele intolerantie wordt veroordeeld, waarin de haatverzen expliciet worden verworpen en hun goddelijke inspiratie wordt ontkend. In het moderniseren van de islam denk ik dat een buitengewoon belangrijke rol is weggelegd voor goedwillende, vredelievende moslims als Aarad, die de idealen van de Verlichting hebben geaccepteerd en actief uitdragen, waarmee ze deze stap voor zichzelf eigenlijk al hebben gemaakt. Zij zijn degenen die het best uitgerust zijn om hun geloofsbroeders ervan te overtuigen dat hun religie aan een grondige revisie toe is. Uiteraard dienen wij, als niet-islamitische westerlingen, de hervormers van de islam hierin te steunen. Tot die tijd moeten we natuurlijk blijven doen wat we kunnen om het terrorisme klein te krijgen en te houden. Aarad voert als uitgangspunt voor een nieuw veiligheidsbeleid het stoppen van het ondersteunen van islamitische schurkenstaten aan. Dat uitgangspunt neem ik uiteraard over, en daar voeg ik dus een tweede uitgangspunt aan toe: wereldwijde modernisering van de islam. Pas als de islam de Verlichting accepteert zoals het christendom en het jodendom dat gedaan hebben, kan het probleem van islamitisch terrorisme definitief worden opgelost. Russells Teapot

nailed it pic.twitter.com/Z85VhZdth3

— Adam Khan (@Khanoisseur) November 28, 2015