Geenstijl

Het is niet onopgemerkt gebleven: GeenPeil heeft een landelijk referendum afgedwongen. Maar de grootste uitdaging moet nog komen, namelijk de opkomstdrempel van 30 procent halen die nodig is om een geldige uitslag te genereren. GeenPeil kiest daarom voor een opkomstcampagne waarin we alle kiesgerechtigde Nederlanders oproepen om van hun democratisch recht gebruik te maken om een stem voor of tegen het EU associatieverdrag met Oekraïne uit te brengen. Omdat we niet vertrouwen op de eerlijkheid van Den Haag, noch op de scherpte van de Nederlandse journalistiek, om fair & balanced te berichten over onze nieuwe Europese buren in Kiev, hebben we een columnist aangetrokken die tot aan het referendum iedere week ongefilterd zal berichten over het leven, de politiek en de maatschappelijke situatie in Oekraïne. Dit is zijn eerste bijdrage. Wie is er nou eigenlijk ‘extreemrechts’? GeenPeil of die corrupte boel in Kiev?Toen op 14 oktober de Kiesraad bekendmaakte dat het GeenPeil referendum over het EU-verdrag met Oekraïne er komt (lang leve de democratie!) druppelde de berichtgeving van de internationale pers binnen. Bloomberg sprak zelfs van hoe GeenPeil de relatie tussen de EU en Oekraïne zou kunnen verstoren. En zie dat vervolgens maar eens uit te leggen aan de Oekraïense pers. Een vriend van mij in Kiev las het nieuws ook. Hoewel ik deze goede jongen hoog heb zitten, moest ik wel even twee keer lezen wat hij me schreef. "Ik wist niet dat er extreemrechtse Poetinflikkers in Nederland woonden", schreef hij me. De knaap voegde er nog aan toe of ik ook bij het ‘extreemrechtse Poetinflikker-kamp’ hoorde. Want ja, ‘wie niet voor ons is, is onze grote vijand en heult met Poetin’. Eerder zette Oekraïne nog een zootje journalisten op een ‘zwarte lijst’ omdat ze 'een gevaar voor de nationale veiligheid vormden’. Op die lijst staan ook enkele Spaanse journalisten, ontvoerd door IS, die nog nooit eerder een stap hebben gezet op Oekraïense bodem, maar dat terzijde. Op die lijst stonden ook journalisten van de BBC, evenals Russische journalisten (maar daar maakt niemand zich in het ‘vrije Westen’ zorgen over). Na wat druk op chocoladeboer president Porosjenko verwijderden de Oekraïense autoriteiten de BBC journalisten van de lijst, maar enkel omdat Oekraïne de "banden met Europa niet wilde verstoren" (kuch), en niet omdat ze persvrijheid nou zo belangrijk vinden. Hé, zie ik daar een overeenkomst met Rusland? Want ook dáár moet je je bek houden als je kritiek hebt.

Wat dan weer wel mag in het vrije Oekraïne is het dragen van witte Ku Klux Klan mutsen, het roepen van nazileuzen en het dragen van nazisymbolen. Zeker op een dag als 14 oktober. Dat is de dag dat in 1942 het heldhaftige Oekraïense verzetsleger werd opgericht, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerde met de nazi’s. In alle Ruslandhaat in Oekraïne wordt het verzetsleger voornamelijk gezien als de ‘strijders die tegen het communisme en de Sovjet-tirannie vochten’. Toegegeven, dat is ook zo. Maar dat het samen heulde met de nazi’s en zo’n 100.000 burgers systematisch heeft afgemaakt, doet men hier af als een ‘klein dingetje’ dat eigenlijk niet zo belangrijk is: het Oekraïense verzetsleger heeft van de regering Porosjenko een ‘heldenstatus’ gekregen. Yeah right, daar maak je vrienden mee in Europa hoor…

Ku Klux Clan hats at Kyiv parade for controversial WWII rebel group, allowed to march through whole downtown pic.twitter.com/iJ77kUEMvp

— Maxim Eristavi (@MaximEristavi) October 14, 2015

De straten in Kiev staan zowat letterlijk in brand elke 14e oktober als extreemrechtse neonazistische groepen met brandende fakkels, bivakmutsen en wolfsangels marcheren om het verzetsleger te herdenken. Deze zelfde extreemrechtse neonazistische groepen vormen een groot deel van de vrijwilligersbataljons die tegen de pro-Russische rebellen vechten in het oosten van Oekraïne. Hoewel het een relatief kleine groep betreft, is de regering Porosjenko afhankelijk van ze. Zonder deze neonazi’s had Oekraïne allang de witte vlag moeten hijsen in het oosten. Extreemrechts is de drijvende kracht in de strijd tegen de separatisten. Het Oekraïense falende regeringsleger is niets vergeleken met de nationalistische groeperingen die zich hebben verenigd in talloze vrijwilligersbataljon. Diverse veldslagen in Oekraïne kon de regering niet in haar eentje aan. En tegelijkertijd is extreemrechts extreem gevaarlijk, ondanks het feit dat het een kleine groep betreft. Op 31 augustus stonden er (zoals altijd) weer wat demonstranten voor het Oekraïense parlement. Allen gelieerd aan extreemrechtse partijen. Er werd geprotesteerd tegen een wet waarover werd gestemd, die meer autonomie moest geven aan de pro-Russische rebellen (zoals is afgesproken in de Minsk Akkoorden). Extreemrechts is daar natuurlijk extreem tegen en in een debat hebben ze geen zin, dus wat doet neonazistisch extreemrechts in Kiev? Juist, het gebruikt extreem geweld (zoals vanouds), wat resulteerde in de dood van drie nationale gardisten die het parlementsgebouw probeerden te beschermen tegen extreemrechts tuig. Leiders van deze partijen (Svoboda, Pravy Sektor en Radicale Partij Ljashko) steunden de acties en het geweld. Leider van de partij Svoboda, Oleg Tjagniebok, stond tussen de demonstranten en probeerde met ijzeren stokken de oproerpolitie aan flarden te slaan. Een parlementariër die drie jonge nationale gardisten de dood in joeg. Je zal het maar op je kerfstok hebben. Maar deze parlementariër zit niet in de gevangenis. Hij zit nog steeds met zijn corrupte reet in het Oekraïense parlement. En wat doet Porosjenko? Noppes. Nada. Niets. Verder een fijn land hoor. Dus, wie zijn hier nou de ‘extreemrechtse flikkers’ die democratie in Oekraïne in de weg staan…? Stefan Huijboom

30. January 1933 #Germany and 14. October 2015 #Ukraine pic.twitter.com/pntoUVzwRt

— Elias J. S. (@Eliannuminas) October 14, 2015