Geenstijl

“Ik ben al drie keer naar de musical van Soldaat van Oranje geweest en daarom zet ik mijn handtekening onder een advertentie in de Telegraaf voor vluchtelingen”, parafraseer ik de beroemde actrice afgelopen week bij Pauw. Peter R. de Vries vraagtekende vorige week ook al driftig iets bizars over het vluchtelingendrama en Engelandvaarders. BN’ers en hun onnavolgbare logica. De foto van het verdronken jongetje heeft hoe dan ook iets losgemaakt. Dat bleek ook uit de stroom van emoporn-gedichtjes van duizenden huisvrouwen op Facebook, zoetsappige en/of tranentrekkende columns van roomblanke scribentes in de landelijke dagbladen en natuurlijk een ontketende contentmanager van een niet nader te noemen VARA-ledenblog, die schreef: "Rechtse media liegen er graag op los en daarom denken ze dat alle andere mensen ook liegen." Juist ja. Gelukkig is er nog de Nationale Vergaderzaal waar met een warm hart maar koel hoofd naar de zaak gekeken wordt. Vooral Diederik Samsom imponeerde met een krachtig… OH WACHT!

De PvdA-leider meldde voor het eerst in zijn politieke leven ‘wakker gelegen’ te hebben van het beeld van de kleine Aylan Kurdi. Het is enigszins onsmakelijk om die opmerking van Samsom bij het Dikke ik-debat van donderdag te gaan close readen, maar de vraag doemt wel op waarom hij wel van het ene beeld wakker ligt en niet het van het andere. Want waarom lag Samsom niet wakker van het anonieme dode dobberende meisje uit april en wél van een vijf maanden later aangespoeld jongetje? Bovendien lag Samsom in 2012 óók wakker van de ophef over de inkomensafhankelijke zorgpremie. Misschien moeten we de discussie over de nachtrust van Samsom dus maar niet aangaan. Bovendien heeft Robbert Baruch (PvdA!) afgelopen week de ideologische crisis van de PvdA reeds behandeld. Toch zijn de opmerkingen van Samsom tekenend voor de politiek. En niet alleen de Nederlandse. De Arabische Lente blijkt een immer voortdurende kille herfst te zijn geworden. Inmiddels zijn de poorten van Fort Europa geslecht en zijn vluchtelingenstromen door het gehele continent op gang gekomen. Was Lampedusa eerst het brandpunt, de Griekse eilanden en Calais volgden en nu zijn hele bevolkingsgroepen op drift over de snelwegen van Hongarije via Oostenrijk naar Duitsland. Winter is coming, na verhalen over verdronken en gestikte vluchtelingen zullen alras vertellingen volgen over bevroren baby’s, achtergelaten langs Duitse snelwegen. En de onstuitbare stroom zal uiteindelijk ook Nederland bereiken. De eerste problemen in Syrië begonnen in 2011. We zijn nu vier jaar verder. Het zou zo maar kunnen dat het drama nog tot volle wasdom moet komen. Een oude kennis van mij – afkomstig uit de boezem van Brussel - schreef eens: “Na Mali en Libië, is Syrië het laatste bewijs dat Europa een economische reus moge zijn, maar politiek nog altijd een dwerg is. Vol van intenties, zonder consequenties. De EU betaalt wel, maar bepaalt niet. (-) Het zijn wederom de lidstaten die het niet eens kunnen worden over een eenduidig internationaal optreden.” Het is inmiddels twee jaar geleden dat hij die woorden aan het papier toevertrouwde. De gehele politiek heeft gefaald: Den Haag, Brussel, Berlijn en Parijs. Samsom zei donderdag: “Ik moet toegeven dat tussen alle emoties die door mij heengaan onmacht zeker een rol speelt en af en toe zelfs de overhand dreigt te gaan krijgen.” Er was geen plan, niets is voorbereid. Alle mooie praatjes ten spijt. Zorgelijk dat politici nu pas slapeloze nachten krijgen.