Geenstijl

Welja. Het gaat maar door. SVB'ers staan inmiddels in de rij bij de servicebalie met hun verhalen over de (wan-) toestanden bij de zorgfondsbeheerder. Ditmaal hebben we een - wederom anonieme - briefschrijver die zich beroept op het "argument" dat hij met "het echte verhaal" komt over de situatie bij de SVB, waarbij hij GeenStijl en passant verwijt dat we 'wraakbeluste medewerkers' een podium hebben gegeven. Toe maar. Maar hee, wij zijn immer fair & balanced, dus knippen en plakken we ook deze brief integraal naar de front page, onderaan nog wel voorzien een klein redactioneel naschrift. Want hoewel deze brief een aantal eerdere beschuldigingen en openbaringen probeert te weerspreken en nuanceren, ademt ook dit verhaal de geest van onderling wantrouwen, incompetentie en bedorven bedrijfscultuur die we al zagen in eerdere lezingen (SVB Leaks I, SVB Leaks II, SVB Leaks III) over de vastgelopen situatie bij de Sociale Verzekerings Zandbank. Zet uw groene familiegevoel aan (meer daarover hieronder) en lees weer mee. Met de vierde briefschrijver van de SVB. En als bonus: helemaal onderaan ook meteen SVB Leaks V! Geachte redactie, Met grote interesse en enige verontwaardiging heb ik de afgelopen dagen kennis genomen van uw berichtgeving aangaande de SVB en haar ICT-problemen. Gezien het feit dat de SVB mij na aan het hart gaat en ik geen olie op het vuur wil gooien, heb ik lang getwijfeld of ik op uw berichtgeving moest reageren. Het schaamteloze moddergooien naar enkele personen die dat zeker niet verdienen, hebben mij er toch toe doen besluiten te reageren en “het echte verhaal” naar buiten te brengen. Uw redactie gaat dit verhaal mogelijk niet leuk vinden aangezien dit niet geheel zal passen in uw eerdere artikelen. Toch hoop ik dat uw journalistieke plicht zal prevaleren waardoor u ook dit verhaal zal plaatsen op uw weblog en ook “de andere kant” een kans krijgt om gehoord te worden. Ik hecht er daarbij waarde aan om te vermelden dat zowel Hans Louwhoff als de heren Patrick Gerritse en Chiel Kramer hier geen enkele weet van hebben. Zij kiezen vanuit het belang van de SVB er voor om niet te reageren. Ik kies er vanuit het belang van waarheidsvinding wel voor om te reageren. Waarom dan anoniem? Omdat de SVB als organisatie ook vanuit mijn verhaal niet altijd als positief naar voren zal komen en ik verder niet betrokken wens te raken bij welk conflict dan ook. Maar de waarheid moet wel gezegd!

Ambtenarencultuur: onkunde wordt weggepromoveerd Om te beginnen is het goed om te weten dat de cultuur van de SVB, met name op het hoofdkantoor in Amstelveen, een echte ambtenaren-cultuur betreft. Wat daar helaas ook bij is gaan horen, is dat van ontslag wegens disfunctioneren nagenoeg nooit sprake is. Men wordt weggepromoveerd, en anders is er altijd nog wel een baantje te vinden elders in de organisatie of elders in het project waarbij mensen netjes hun salaris ontvangen maar minder kwaad kunnen. Een reorganisatie betekent vaak niets meer dan een ander naambordje boven je kantoor. Binnen de overige locaties van de SVB is dit over het algemeen (sinds de laatste vier jaren pas, dat wel) anders, maar binnen het hoofdkantoor in Amstelveen bestaat een functioneringsgesprek nog altijd uit weinig meer dan de vraag “hoe is het met je vrouw” onder het genot van een bak koffie. We zijn, om met de management “kleurentaal” die de SVB tegenwoordig gebruikt te spreken (genaamd real drives), nogal “groen”. Wat betekent dat men de SVB beschouwt als een grote familie. En familie ontsla je natuurlijk niet... Binnen deze cultuur moest er een groot miljoenenproject worden gerealiseerd, genaamd MRS (Multi Regelingen Systeem). Maar ja, hoe realiseer je zo’n project met disfunctionerende medewerkers die niet meer gewend zijn om zich te ontwikkelen, die hangen aan de oude Cobol-programmatuur omdat ze dat nu eenmaal eens geleerd hebben, en die helemaal niet zit te wachten op het onder de knie krijgen van nieuwe programmatuur. Sterker nog, die eigenlijk al jaren niet echt goed zijn in hun werk (maar waar we steeds wel ergens een plekje voor hadden) en die nu “een stapje bij moeten doen” om de nieuwe zaken eigen te maken en bij te leren? Dat ging natuurlijk niet. En daar gaat het in dit verhaal eigenlijk echt mis. De in uw eerder genoemde artikelen programmamanagers Ron Roozeboom en Joop Groen pakken dit verkeerd aan, geheel binnen de ambtenarentraditie van de SVB. De betreffende medewerkers krijgen zoals men gewoon was, een plekje elders in de organisatie of binnen het MRS-project waar ze “geen kwaad” kunnen en waar de hoge heren niet meer naar hen hoeven te luisteren. Wel met behoud van het riante salaris uiteraard. Echter, deze medewerkers blijven wel het hele MRS-project traineren en saboteren waar men kon. Men werd aan de kant geschoven, had geen invloed meer en men werd niet meer gehoord (terecht, ze bakten er tenslotte niets van). Dat maakte de betreffende medewerkers razend. En precies dit zijn uw anonieme briefschrijvers van de twee artikelen die u heeft gepubliceerd! Uw redactie doet niets anders, dan rancuneuze medewerkers een podium geven. Medewerkers die jarenlang van uw belastingcenten hebben kunnen disfunctioneren en die uiteindelijk juist medeverantwoordelijk zijn voor de mislukking van het miljoenenproject MRS. Louwhoff kwam juist als redder Fast forward dan, naar het einde van het MRS-project. De betreffende disfunctionerende medewerkers hebben jarenlang een wandelgangenoorlog gevoerd en het MRS-project getraineerd en gesaboteerd waar men kon. Dat lukte uiteindelijk zo goed, dat het project veel langer duurde dan gepland en ook veel te duur werd waarmee de disfunctionerende medewerkers hun eigen gelijk aan het creëren waren. Als noodoplossing werden uiteindelijk Joop Groen en Ron Roozeboom aan de kant gezet waarna Hans Louwhoff het toneel betrad. Een verademing! Waarom? Louwhoff deed iets wat zijn voorgangers al jaren geleden hadden moeten doen en wat niet binnen de SVB-traditie past. Hij verving niet-functionerende medewerkers door mensen met relevante kennis en met potentie. Niet wegpromoveren, niet enkel een ander naambordje boven het kantoor, nee: echt weg! Zoals ieder normaal bedrijf zou doen: als jij niet levert waarvoor je bent aangenomen, dan ben je niet geschikt en mag je dus opzoek naar een andere baan. Niets meer en niets minder! Zoals vaker in onze wereld, krijgt de held in dit geval de zwarte piet toegeschoven. Hans Louwhoff is de held in dit verhaal die als enige het juiste deed. En Patrick Gerrits en Chiel Kramer? Zij waren niets anders dan medewerkers met potentie, relevante kennis en de drive om een succes van zichzelf te maken. Zij zijn de medewerkers die de SVB al jaren had moeten hebben, maar nooit plaats voor had omdat niet functionerende raamambtenaren de formatie potdicht hielden. Hans Louwhoff zorgde er voor dat er voor deze medewerkers met talent en drive dan toch eindelijk plaats kwam binnen de SVB. Helaas weten we inmiddels allemaal hoe het met MRS is afgelopen. De kosten waren te hoog opgelopen, het draagvlak binnen de organisatie was weg, en wat er wel opgeleverd werd door Cap was kwalitatief om te huilen. De inzet van Louwhoff was domweg te laat. Maar dan nu misschien wel het meest dappere gedeelte van dit verhaal. Wie denken jullie dat uiteindelijk mede verantwoordelijk is voor het stopzetten van het project? Wie denk je dat besloten heeft om geen geld meer in een bodemloze put te gooien? Precies: Hans Louwhoff. Welke programmadirecteur zie je zijn eigen programma cancelen? Zeker binnen overheidsland toch bijna niemand, ook als het een verloren project blijkt te zijn. Louwhoff deed dat wel. In jullie afgelopen twee artikelen zijn met name Hans Louwhoff, Patrick Gerrits en Chiel Kramer met naam en toenaam genoemd als boosdoeners. Ik hoop met dit “echte verhaal” te hebben uitgelegd wat de waarheid is. Het feit dat Hans Louwhoff zich nu bezig houdt met de PGB-problematiek is een zege voor de SVB en haar klanten. Ik hoop dat de redactie zich nu realiseert dat men belasting verslindende, disfunctionerende en op wraak beluste medewerkers een podium heeft geboden. Toch echt wat anders dan klokkenluiders.... Met groet, Een teleurgestelde SVB'er Naschrift GS: Deze 'teleurgestelde SVB'er' neemt het dus expliciet op voor Louwhoff en zijn secondanten. Prima, als de man vijanden heeft, zal hij ook medestanders hebben. Waar de schrijver van bovenstaande brief echter niet op in gaat, zijn de vermoedens van aanbestedingsfraude, de manier waarop Capgemini in de IT-projecten betrokken is geraakt en hun (verwijtbare) aandeel in het mislukken van MRS. Voorts bevestigt het schrijven weer maar eens dat je in de ambtenarenwereld niets (goed) hoeft te kunnen om toch je baan & salaris te behouden, wat op zichzelf al een bedrijfsmatige misstand is. Daarnaast leren we nu ook dat er bij de SVB geleund wordt op de mantel der liefde-aanpak van macrameënde management-kwakzalvers, die bedrijven indelen naar kleurenstalen en dan onder begeleiding van djembé-muziek groepsknuffelsessies houden in de hoop dat de gedeelde warmte onder het personeel zich om zal zetten naar een kwaliteitsslag in dienstverlening en dat falende IT-projecten automagisch een succesvolle output krijgen. Het meetbare resultaat van dat weggepiste geld is inmiddels bekend: de SVB is een rokende (IT-) puinhoop. Dus we hebben nu een verdediging van Louwhoff gelezen, maar geen weerlegging van de suggestie van aanbestedingsfraude. En we zien een beschuldigende vinger terugwijzen naar de hoek waaruit andere beschuldigingen zijn geuit, maar daaruit spreekt des te meer een beroerde bedrijfscultuur. Daaruit kunnen we alleen maar concluderen dat er van alle kanten frictie, onvrede en wantrouwen bestaat onder SVB-medewerkers. En dat (bepaalde afdelingen bij) de SVB een bestuurlijke faal zijn, waar een ambtenarencultuur van zachte heelmeesters leidt tot stinkende wonden die de wendbaarheid en slagkracht van het publieke bedrijf beschadigen, en waar de haasthervormingen van Van Rijn de nekslag vormden die geleid hebben tot de huidige PGB-crisis. Moet de bezem niet eens door het voltallige SVB-bestuur, en dan bij voorkeur een keertje zonder de incompetente verantwoordelijken weg te promoveren naar betere baantjes? Tenslotte: SVB Leaks V Terwijl we bovenstaand relaas in het cms klopten, viel er nóg een brief binnen. Niet anoniem, want met naam en toenaam, maar op verzoek van de schrijver publiceren we hem wel zonder personalia. De mail bevat wederom een beschuldigende vinger richting Louwhoff: Geen zorg. De Tweede Kamer weet er van

Nieuwe SVB-mails. Uw Kamerleden weten er van. #SVBAlarm #PGBAlarm pic.twitter.com/rzN91WxEgC

— Bart Nijman (@BartNijman) June 18, 2015