Geenstijl

Gentlemen en dames ook. We gaan op jacht. Heeft de Volkskrant Fatima Dakmar verzonnen? vroegen wij ons vorige week af. Fatima Dakmar was die Ingezonden Brieven-schrijfster in de Azijnbode die met een zuur stukje van Gerard Cox een "racist" maakte [DOSSIER]. Reaguurders, Ebru Umar alsook ons hadden grote twijfels bij de echtheid van deze onvindbare Fatima Dakmar. De Volkskrant verdedigde zich daarop met goedkope smoesjes inzake de identiteit van Fatima Dakmar, hetgeen bij ons nog meer de idee triggerde: prutsers, jullie hebben die brief zelf geschreven/laten schrijven, en er de naam van een "Marokkaanse Amsterdamse" onder gezet. Geinig bedacht, Volkskrant. Maar toch niet helemaal ongevaarlijk. De grap is dat je van nature (hoe goed je je best ook doet) helemaal niet totaal anoniem kunt schrijven. U weet zelf; GeenStijl-topics van Johnny Quid herkent u meteen, en de "Van Rossem"-topics pikt u er ook zo uit. Dat geldt overigens voor alle scribenten. Of ze nu Sylvia Witteman, @ANanninga, Theodor Holman, Gerard Reve, Arnon Grunberg, Henk Bres of Rob Hoogland heten. Auteurs laten altijd een stukje stilistisch schrijverseigen DNA in hun publicaties achter. Ook als ze onder een andere naam publiceren. Hoe groots & meeslepend ook, schrijvers en dichters zijn ook maar een zootje algoritmes bijelkaar. De methodiek om auteurs van dergelijke "anonieme" artikelen te achterhalen, heet StyloMetrics. Techniek wordt in de Verenigde Staten met succes toegepast. Er zijn inmiddels diverse trollen/sokpoppen die juridisch op hun anonieme lafbekjes-falie gehad hebben. En precies dat, o lezers, gaan wij ook doen. We gaan brievenschrijfster Fatima Dakmar door een "Stijl-0-Meter" halen. Edoch, dat kunnen wij niet alleen. Daar hebben wij uw hulp voor nodig. Want 1000 weten meer alsdan 1, en het is nogal een pokkenwerkje. Het (open source) programma om dergelijke "anonieme" auteurs op te sporen heet JSTYLO en lees vooral deze uiteenzetting over StyloMetrics (pdf) bij Princeton University. U gaat als volgt te werk. Voer teksten van echte (Volkskrant)scribenten in JSTYLO en vergelijk ze met de tekst van de anonieme Fatima Dakmar. Bij een plus 70% match is het bingo. Platte Volkskrant-tekst van "Fatima Dakmar" ter copy & paste vindt u hieronder. Plezierige jacht.

Brief van de dag Maandag 25 mei ging ik naar het Radio 5 Nostalgia Oeuvre Concert in het DeLaMar Theater. Zanger-acteur Gerard Cox kreeg daar van de Nederlandse Publieke Omroep (NPO) een oeuvre-award. Op zich een mooi initiatief om met publiek geld een artiest met een lange staat van dienst te huldigen. Cox zong, of liever gezegd declameerde, zijn songs van de tekstvellen op zijn pupiter (ach ja we worden allemaal ouder). Hij bracht zijn hits: 1948, Die goeie ouwe tijd en hij zong: 'Nou dan krijgt u mooi de zegen na, na, na, na, na, na.' Ja, Cox weet met zijn 75 jaar blanke bejaarden aan het lachen te krijgen. Ik, Fatima Dakmar zit hiertussen. De opmerking alsof ik en andere allochtonen dom zouden zijn, maar ook het ongegeneerde lachen snijden me door de keel. Wat te doen? Opstaan? Iets terugroepen? Uit beleefdheid blijf ik zitten. Op het einde van de voorstelling volgt zijn andere meezinger 't Is weer voorbij die mooie zomer. En: 'U weet wel: na, na, na, na..., nog een keer voor alle allochtonen.' Wederom een lachsalvo van zijn toehoorders. Ik ben ook zijn publiek. Ik ben een allochtone Nederlander, ik heb gestudeerd, ik werk en betaal belasting in dit mooie land. Thuisgekomen kon ik niet direct de slaap vatten en vervolgens ben ik wat op het internet gaan kijken. Ik zie muziekfragmenten, al moet ik wel bekennen dat sommige songs toen wel beduidend beter gezongen werden dan die avond ervoor. Wat ik ook zag, was een filmpje van Cox in Raymann is Laat. De interviewer stelt de vraag: 'Waarom spelen er geen Marokkanen inToen was geluk heel gewoon?' Cox antwoordt: 'Ja, omdat het 'Toen was geluk heel gewoon' heet.' Cox zei later ter verdediging dat het geheel gescript was. Volgens mij is Cox zich te weinig bewust dat hij als publiek figuur in de media met zijn zogenaamde grappige opmerkingen een klimaat creëert waarin het salonfähig is om allochtonen te schofferen. Lees de commentaren onder zijn YouTube-filmpje. Na afloop van de avond werd Cox in een kleine nagebouwde studio in het DeLaMar Theater geïnterviewd door NCRV-presentator, Hijlco Span. Ik vroeg hem of ik iets tegen Gerard Cox mocht zeggen. 'Natuurlijk'. Ik zei: 'Meneer Cox, ik vond u opmerkingen over allochtonen racistisch.' Hij keek mij aan en zei met een dedain of ik te dom zou zijn om zijn 'grappen' te begrijpen: 'En u heeft geen gevoel voor humor.' Ik keek hem aan en zei: 'Het is mijn gevoel en hiermee heb ik het mijne gezegd.' Vervolgens verliet ik met opgeheven hoofd het theater. De grijze volksartiest van weleer aan zijn tafeltje achterlatend. Fatima Dakmar, Amsterdam (bron: de Volkskrant)