Geenstijl

Staatssecretaris Martin van Rijn faalt in het uitvoeren van de wet, laat de sociale media censureren & manipuleren én ontloopt & misleidt het parlement. Hij heeft zelf onze democratie op minimaal drie verschillende manieren verlaten. Zijn positie als staatssecretaris staat door zijn eigen handelen & nalaten leeg. Hij dient na dit weekend de hand te schudden van de Koning als zijn laatste formele daad. Martin, pak maar een kartonnen doos en schuif je zooi erin, je bent stuk, ga naar huis. Het is nu 23 mei en er zijn hardwerkende mensen in de zorg die nu lang genoeg hun huur of hypotheek niet hebben kunnen betalen zodat ze binnenkort van de deurwaarder óók zo'n verhuisdoos krijgen aangereikt. Ze mogen er geeneens vrijuit over huilen. Vroeger voerde je actie voor een procentje meer, nu voer je actie voor die eerste honderd procent die gewoon in de wet, cao en overeenkomst staat. Het wordt tijd dat je ook een staatssecretaris kan laten gijzelen door politie en justitie bij structurele onrechtmatige wanbetaling. Voor liegen dat bijna alles is opgelost, terwijl blijkt dat gemiddeld de helft mis blijft gaan. Maarten Johannes van Rijn is nu de persoonlijke vertegenwoordig geworden van de nieuwe constitutionele monarchie. U stemt tegen de Europese Grondwet, zij voeren het in als verdrag van Lissabon. U kiest strategisch geen VVD of geen PvdA op advies van beide lijsttrekkers en hun belofte om de macht van de ander te voorkomen, en u kreeg beide. U draagt ruim de helft van uw inkomen af naar de fiscus en verplichte verzekeringen, maar uw zorg is een sluitpost. We betalen toeslagen uit aan vreemdelingen, maar weigeren geleverde zorg te betalen. PvdA en VVD staan op zoveel zetelverlies, dat de rit sowieso wordt uitgezeten, zonder überhaupt nog in debat te gaan. Het is een fopdemocratie, waarin u een beetje mag wuiven naar de Koning. Soms.

Déjà vu De SVB besloot haar schuldeisers te chanteren met hun hele bestaansinkomen. Doen wat de staat zegt anders heb je geen dak, geen kleding en geen vreten. Propagandamachines die zinnetjes dicteren. Het is moeilijk om in deze tweede helft van mei niet onafgebroken te refereren aan de vierde dag in mei. Het zou in deze casus gedeeltelijk terecht zijn. Patiënten worden weer gezien als waardeloze kostenpost met een nummer. Gekozen politici die regeren als dictators. Maken ons geld over naar incapabele bancaire vriendjes. Alles kan, als de meute het maar niet weet. Tolereren en scheppen intolerantie. Leven in hun eigen dogmatische werkelijkheid. Zij die de geschiedenis kennen, zien delen herhalen. Keukentafel Je zou bijna door dit drama met de PGB het andere drama met de PGB laten overstemmen. Bijna. Al een half jaar mogen mantelzorgers die dag en nacht thuiswerken het gesprek aangaan met gemeenteambtenaren aan hun eigen keukentafel. Kijken of de medische zorg voor hun geliefde ook door de buren, vrienden en andere familie gedaan kan worden. Ongehinderd door enige kennis van zaken opperen ze om toch eens te proberen alles om te gooien om een paar grijpstuivers te besparen. Bij een beetje autist verdubbelt bij een dergelijke verandering tijdelijk de zorgvraag, maar voor dit effect wordt geen zorg voor geleverd of betaald. De lasten zijn voor de ouders, de baten voor de gemeente. Punt is alleen dat die mantelzorgers al overbelast zijn en het om kinderen gaat die zonder de professionals thuis gewoon in een instelling zouden zitten met tienvoudige kosten. Iets waar de gemeentes bewust op aansturen, aangezien het rijk deze AWBZ instelling betaald, en de gemeente het PGB. Ze zoeken dus niet naar de beste oplossing, maar eentje die ze niet betalen. Het rijk heeft de vlucht naar instellingen proberen te voorkomen, door de helft van dergelijke instellingen binnen een periode van vier jaar te sluiten. In de aanloop naar de vergrijzing gingen de deuren dicht. U crepeert thuis maar. Of je bent als veertigjarige gehandicapte volledig afhankelijk van je gepensioneerde ouders. Alleen al de onrust van het gesprek zelf is geestelijke mishandeling. Zinloos snijden Op verschillende terreinen zie je door de staat gesneden worden in de zorg. Zonder die zorg voor de samenleving als geheel betaalbaar of beheersbaar te maken. Je kan kosten verhuizen tussen binnen de staat of net erbuiten, ze vallen nog steeds binnen de samenleving. Onder de streep geen nuttig effect. We hebben in Nederland al een miljoen werkelozen. Verzorgenden en verpleegkundigen uit hun functie ontheffen levert geen daadwerkelijke besparing in de rijksfinanciën. Hun inkomen verschuift van loon naar uitkering, hun belastingafdracht halveert. Alleen bij tunnelvisie op de rijksbegroting ontstaat de illusie dat er bespaard wordt. Drie keer is scheepsrecht Na het drama met het uitbetalen van geleverde zorg via het PGB en het drama van keukentafelgesprekken is er nóg een actief zorgdrama onder van Rijn. Dit is een trilogie. Weet u nog? De moeder van Martin van Rijn? Haar verwaarlozing in een AWBZ-instelling? Waar de vriend van de papa van M van R zo boos over was, dat hij er na het uiten van zijn woede op televisie spontaan aan overleed? Natuurlijk zal het vertrek van Martin alias Maarten Johannes van Rijn helemaal niets oplossen. De ene trekpop wordt vervangen door de andere. Hopelijk leidt het tot een kleine cultuurverandering. Zelfs de langste reis begint met een enkele stap.

Wat zal Martin van Rijn eigenlijk eten tijdens de Pinksterdagen? pic.twitter.com/do5RSdEOU6

— Josien Wolthuizen (@wolthuizen) May 23, 2015