Geenstijl

Er is niets erger dan u door een opiniestuk heenworstelen waar 736 keer "ik", "mij" en "mijn" staat. Behalve een lezing doorstaan waarin 736 keer "ik", "mij" en "mijn" wordt gezegd. Daarom hebben wij het maar voor u gedaan. De Graaf is een beetje de Jomanda van de antiterreur, maar dan met een onmiskenbaar christelijke "andere wang"-fetish. Ze zegt eigenlijk nooit echt iets, behalve als ze met kracht benadrukt dat ze eigenlijk niets zegt. En als ze dan per ongeluk toch iets wezenlijks meldt, dan geldt dat vooral als een soort hautain-academische validatie van wat het kudtvolk op straat drie jaar terug al wist. De enige uitzondering op deze regel is, natuurlijk, wanneer er een terrorist vrijgepleit moet worden. Kortom, de archetypische sociale wetenschapper van de 21ste eeuw. In een low budget-poging van Universiteit Utrecht om NTR's College Tour naar de troon te steken doet De Graaf, ten overstaan van een zaal doods- en doodsbange onderdanen wier cijfers zij bepaalt studenten, een aantal volledig van de realiteit losgezongen beweringen. Onderstaand een kloosried. "In 1974 koos Yassar Arafat ervoor geweld achter zich te laten en de weg van de diplomatie te beschrijden. (Videofragment waarin Arafat drie keer achter elkaar zegt dat de wereld ervoor moet zorgen dat hij zijn olijftak niet uit zijn hand laat vallen, of zoiets, waarna Beatrice klaarkomt op de staande ovulatie die de Algemene Vergadering hem vervolgens geeft.) Eigenlijk heeft de geschiedenis uitgewezen dat Arafat geen terrorist is." Nou, B. Daar ga je. Rewind naar het jaar 2000. De Oslo Akkoorden van '93 leken tot wasdom te komen. Toenmalig premier Ehud Barak liet vriend en vijand de tyfus schrikken door de Palestijnen nagenoeg alles te bieden dat zij geëist hadden. Een Palestijnse hoofdstad in Jeruzalem, controle over de Tempelberg, de teruggave van 95% van de West Bank en $30 miljard voor de Palestijnse vluchtelingen van 1948. Arafat zei vervolgens "ja leuk maar fuck you" en verliet de onderhandelingstafel. Prince Bandar van Saudi Arabië, die als bemiddelaar optrad, kreeg zowat een hartverzakking: "Could you ever get a better deal? Take this deal. (...) I hope you remember sir, what I told you. If we lose this opportunity, it is going to be a crime." Vervolgens startte Arafat de tweede intifada inclusief zelfmoordaanslagen op Israëlische burgers. Kinderen in schoolbussen, zwangere vrouwen in winkelcentra, tieners in disco's, families tijdens Pasen, studenten in universiteits-cafeteria. Niemand werd gespaard. Het resultaat was vanaf 2003 731 dode Israëlische burgers en 332 militairen. En dat mag nog een wonder heten, want Israel wist ongeveer 80% van deze aanvallen te voorkomen. Meer na de breek.

vertelt het u met liefde. Of Arafat's toenmalige minister van communicatie legt het u graag even uit: "The PA had begun to prepare for the outbreak of the current Intifada since the return from the Camp David negotiations, by request of president Yaser Arafat, who predicted the outbreak of the Intifada as a complementary stage to the Palestinian steadfastness in the negotiations, and not as a specific protest against Sharon's vist to the Temple Mount (...). The Intifada was no surprise for the Palestinian leadership. The leadership had invested all of its efforts in political and diplomatic channels in order to fix the flaws in the negotiations and the peace process, but to no avail. It encountered Israeli stubbornness and continuous renunciation of Palestinian rights (...). The PA instructed the political forces and factions to run all materials of the Initifada." In al zijn schaamteloosheid veroordeelde Arafat de aanslagen en betreurde hij Israëlische slachtoffers, maar hij loog. Zoals altijd. Je verwacht het niet. Fuck it, we hebben beeld. Volgens Beatrice de Graaf was Arafat geen terrorist. Wij hebben geen idee waar De Graaf het over heeft. Wellicht was ze in de war met Yasir Arafat, een Pakistaanse cricketspeler. Maar De Graaf heeft prof. dr. voor haar naam staan, dus alles wat zij zegt is waar en wij zijn slechts een marginaal populistisch shockblogje. B: "Ik doe zelf als historicus geen normatieve uitspraken over terrorisme." MAAR ARAFAT WAS GEEN TERRORIST lol, consistent. B: "Wat ik doe zit een niveau hoger, namelijk, wat betekent het als iemand wordt neergezet als terrorist. U en ik kunnen allemaal terroristen worden. Als ik zo om mij heen kijk kunnen hier heel veel terroristen zitten. Want de gemiddelde terrorist is tussen de 18 en 25, hebben bijna altijd hun geestelijke capaciteiten op een rijtje, vaak hoger opgeleid, vaak man, dus nouja?" *VAAK MOSLIM STOMME KUT!!! tegen scherm vloekt*. Met je niveautje hoger. B: "Terrorisme is een heel glibberig begrip. Iedereen kan het op iedereen toepassen. (Verzaakt in een academisch orgasme over hoe eindeloos complex de term is, zoals blijkt uit dat de VN maar geen eenduidig concept rond krijgt. De een z'n terrorist is de ander z'n vrijheidsstrijder, zever zever.)" Nee. Stop. De VN is een afspiegeling van een wereld waar irrationele bijgelovige antiwesterse volkeren de kwantitatieve overhand hebben. Als zij ergens niet uitkomen, zegt dat exact 0 over de complexiteit van die materie. De definitie van terrorisme is heel simpel. U maakt zich schuldig aan terrorisme als het uw expliciete doel is opzettelijk zoveel mogelijk burgers expres te doden. Einde discussie. B: "Onderzoek van de geschiedenis laat juist zien dat terrorisme komt in pieken en dalen. Afgelopen jaren zagen we juist een dal, en nu weer een lichte stijgende lijn." Terrorisme als een soort natuurverschijnsel. Verschuivingen van tektonische platen enz. Zo kun je er ook naar kijken inderdaad. En geen woord over het aantal verijdelde aanslagen dat toch wel enigszins bijdraagt aan die fijne dalletjes. B: "Wij kunnen zelf bepalen hoe groot de impact van terrorisme is. Wij kunnen ervoor kiezen niet mee te gaan in het theater van de angst." Dit klinkt als iets dat als een bij benadering zinnige suggestie opgevat zou kunnen worden. Maar het voordeel van de twijfel heb je goed en wel vergooid. In alles klinkt door dat je hier bedoelt dat we hunnie oorlogsverklaring aan ons adres, vooral lekker onbeantwoord moeten laten. Want dan verdwijnt het probleem vanzelf. Ja, de geschiedenis staat inderdaad bol van bewijzen voor die stelling.