Geenstijl

INGEZONDEN BRIEF. DE AFGHAANSE JOURNALIST HADI HAIRAN, SINDS 2010 WOONACHTIG IN NEDERLAND, NEEMT AFSTAND VAN DE CARTOONMOORDEN. Nadat ik mijn mening had geuit over een artikel over de aanslagen in Parijs hoorde ik van gematigde moslims dat ik geen goede opvoeding had gekregen van mijn vader. Aangezien ze mijn vader niet kenden, moest ik ze uitleggen dat hij een orthodoxe moslim is en op dezelfde manier in de islam gelooft en over de profeet denkt als zij. De reactie daarop was: had ik maar jouw vader een condoom gegeven. Schitterend idee, vond ik, van die condoom. Had mijn vader maar een condoom gebruikt, dacht ik teleurgesteld. Dan had hij mij deze wereld van idiote goden, humorloze, bloeddorstige profeten en hun wraakzuchtige aanhangers bespaard. Het is niet zo dat er geen condooms waren, die waren er wel, en later zelfs gratis beschikbaar, maar hij gebruikte ze niet. Omdat uit al die goden en profeten in de wereld, hij toevallig de volgeling was van die ene die zowel tegen het maken van cartoons als tegen het gebruik van condooms is (hopelijk is een condoomfabriek niet het volgende doelwit van een terroristische, wraakzuchtige aanslag), maar die wel liefhebber van moordpartijen en veelvrouwerij is. Wat ik helemaal niet kan bevatten is het samenbrengen van het anti-cartoonisme en anti-condoomisme in één geloof. Moslims geloven dat hun religie wereldwijd meer dan één miljard gelovigen heeft (hoewel bijna elk miljoen van ze tegen elk ander miljoen bezig is), en die één miljard gelovigen beginnen te beven als er één afvallige verschijnt die kritiek heeft op het geloof, of op de manier van het bedrijven daarvan. Dan is de hele religie ondersteboven, de islam komt in groot gevaar en de afvallige moet onthoofd worden. Wat overigens altijd leidt tot nog meer afvalligen leidt, plus de verdere verspreiding van zijn/haar ideeën over het vervreemden van andersdenkenden, die vooral dan cartoons maken maar om te zwijgen.

Condooms voor de vrede Als nou condooms en andere anticonceptiemiddelen niet verboden waren en Allah met een beetje handigheid een voorteken had gegeven (zoals in de overleveringen over veel onbelangrijke dingen veel niet-werkende voortekens gegeven zijn), dan was het hele gedoe van terrorisme en geweldgebruik niet nodig, want dan kon je een afvallige of kritische ex-moslim alvast in de kiem smoren. Bovendien was het claim dat de islam een vredesreligie is dan ook geloofwaardig geweest. Dat is helaas niet gebeurd, en condooms alsook cartoons zijn verboden in de islam. En iedereen moet dan respect hebben voor wat verboden is. Zo niet, dan maar wachten totdat je onthoofd wordt. Moslims hoeven overigens anderen en andersdenkenden niet te respecteren. Dat wil zeggen dat de terroristen, en daarnaast veel haatzaaiende islamieten die het gebruik van geweld promoten, verdedigen, rechtvaardigen of goedpraten, beweren dat ze dat doen omdat hun geloof of profeet was beledigd. Maar wordt geweld alleen tegen cartoonisten gebruikt? Nog nooit een cartoon gezien In de nasleep van de Parijse aanslagen begonnen ook sommige zogenaamde journalisten en columnisten zeer schaamteloos te suggereren dat die cartoonisten dat terrorisme over zichzelf hadden afgeroepen terwijl ze vergeten hadden dat de joden die op dezelfde dag in een supermarkt waren doodgeschoten helemaal geen cartoons hadden gemaakt en de honderden die door Boko Haram in Nigeria waren afgeslacht waarschijnlijk zelfs een cartoon nooit hadden gezien. Het islamterrorisme is eigenlijk zo alledaags geworden dat men er moe van wordt om voorbeelden te geven. Niet alleen kleine groepen of grote netwerken zijn ermee bezig, zelfs staten zijn daaraan schuldig. Behalve de Parijse aanslagen en de afslachting in Nigeria was binnen dezelfde week een christelijk echtpaar in Pakistan vermoord wegens blasfemie, en werd de Saoedische blogger Raif Badawi met zweepslagen gemarteld. Degenen die zo hyperactief bezig waren de terroristische aanslagen in Parijs goed te praten door zich alleen op de cartoons te concentreren, maakten over al die anderen geen woord vuil. En dat is het nog niet; toen vorige maand in de stad Peshawar in het noorden van Pakistan een school was aangevallen en 132 kinderen op gruwelijke wijze waren doodgeschoten en onthoofd, waarover velen zich verontwaardigd uitspraken, reageerden de islamieten met een hadith (islamitische overlevering - red.), waarin de profeet een keer een joodse stam wilde afslachten en een criterium voor kinderen die gespaard moest worden had vastgesteld aan de hand van de vraag of zij schaamhaar hadden. Islamitische intellectuelen begonnen te eisen dat de vermoorden kinderen (een paar 13 en 14 maar de grote meerderheid onder 12) gecontroleerd moesten worden op hun schaamhaar. Als ze schaamhaar hadden en toch werd beweerd dat ze kinderen waren, zou dat blasfemie zijn omdat dan gesuggereerd zou worden dat de profeet een kindermoordenaar was. Geen schaamhaar, dan geen probleem - hoewel deze kinderen nooit een cartoon voor wat voor doel dan ook hadden getekend. Het sprookje van 1.001 goedpraters Nou ja, als er in een religie zo veel manieren bestaan om massamoorden en terrorisme te rechtvaardigen (je bent een afvallige, je hebt een cartoon gemaakt, je bent een jood of christen, je hebt een blog geschreven, je hebt schaamhaar of je bent per toeval op de plaats waar de islamisten je kunnen bereiken), en dat er altijd en overal nog zoveel hyperactief zijn om dat allemaal goed te praten, is de voor de hand liggende conclusie dat er in die religie bijzonder veel obsessie is voor het gebruik van geweld. Als dat niet zo was, was het gebruik van condooms eerder aanbevolen om het gebruik van wapens mee te ontmoedigen. Stelt u zich voor, de ouders van die 132 afgeslachte kinderen op de Pakistaanse school, danwel die van hun moordenaars, condooms hadden gebruikt, was het helemaal niet zo ver gekomen dat een vergeten hadith van stal moest worden gehaald om te kunnen discussiëren of de profeet nu wel of niet een kindermoordenaar was. Hadi Hairan is een Afghaanse journalist en woont sinds 2010 in Nederland