Geenstijl

Revoluties breken niet uit omdat achtergestelden het ellendig hebben en het steeds ellendiger krijgen. Revoluties breken uit wanneer het beter gaat dan tevoren, en er uitzicht bestaat op verdere verbeteringen. Dr Karl Marx daarentegen zag dat anders. Hij profeteerde dat revoluties noodzakelijkerwijze moesten losbarsten vanwege de steeds verder gaande Verelendung van de achtergestelden. Dat is gedegen onderzocht wat de Franse Revolutie van 1789 aangaat. Op de basisschool leerde ik nog dat die revolutie door de honger veroorzaakt was, op de middelbare school was die revolutie juist het gevolg van de kleine verbeteringen in de toestand van wie vroeger honger had geleden en die nu op nog meer verbetering hoopte. Maar ter zake: over naar de recente revolutionaire terreuracties tegen Charlie Hebdo. Daar speelt een dergelijk mechanisme. Het geweld daar was van professionele revolutionaire allure. Dat hangt samen met de versterking die zich in de afgelopen twintig jaar heeft voorgedaan in de positie van de sharia en de islam in Europa. Het zijn vooral de vele kleine tastbare successen van de islamisering die maken dat ongeduldige moslims zijn gaan denken dat nu de tijd rijp is voor het grote werk.

Voor het gemak alleen een selectie van voorbeelden uit Nederland. Er is in Nederland geen noemenswaardig verzet geweest tegen islamiserende, ogenschijnlijk onbelangrijke, concrete maatregelen. Het kruis van de mijter van Sinterklaas afhalen? Halaal eten in de gevangenis? Alleen halaal-vlees bij de supermarkt? Een tramconducteur dwingen het kruisje op zijn stropdas te verwijderen? Terug naar gescheiden zwemmen? Geen hand geven? Allemaal geen probleem. Belangrijker voorbeelden: Hoofddoekjes achter het overheidsloket en de supermarktkassa. Elke polygaam gehuwde echtgenote als alleenstaande moeder opgeven en dan vier maal zorgtoeslag en vier maal huursubsidie ontvangen. Inteelthuwelijken, gedwongen huwelijken, kinderhuwelijken, genitale verminking van meisjes, uitkeringen voor werkweigerende barbapapa’s in overjurk, jodenhaat, gezinsvorming via immigratie, vervolging van islamcritici door Justitie, shariawijken ongemoeid gelaten. In de ogen van veel aanhangers van de islam rijke zegeningen die de islam gratis in de schoot zijn gevallen. Al die succesjes smaken naar meer. ‘Meer’ is in dit geval het toepassen van de sharia op grotere schaal. Bijvoorbeeld door het executeren van wie de profeet van de islam beledigt, of de koran bespot. Onderdeel van de strategie van de sharia-moordenaars is dat tegelijkertijd een flink aantal woordvoerders van de islam zoete keelgeluidjes maakt over de islam als godsdienst van vrede. Dat ontwapent de politici die de slachtoffers van de jihad hadden moeten beschermen. Ook de journalisten raken daardoor van slag. Zo’n vredelievende goedwillende goedgeschoren prominente moslim liegt toch zeker niet? Onderling schrijven beroepsmoslims precies voor elkaar op, hoezeer een moslim de plicht heeft iemand die geen moslim is te haten. Beroepsmoslims gaan er van uit dat hun tegenpartij te stom of te lui is om dat over hun schouder mee te lezen (klopt), en dat Europeanen, als ze het horen, het toch niet geloven (klopt ook). Gezien de getalsverhoudingen tussen moslims en de rest, is het geboden geen open kaart te spelen, maar de vijand zo veel mogelijk in slaap te sussen en te verwarren. Het is beter wanneer de doelgroep de aspiraties van de islam niet kent. Misleiding daarover, taqiyya, is een prijzenswaardig vreedzame manier van oorlog voeren, of niet soms? Naar binnen toe wordt haat gepredikt jegens wie geen moslim is. Op de staatstelevisie zien we nu en dan per ongeluk even de hoogmoed en arrogantie opflikkeren die de islam van moslims vraagt tegenover niet-moslims, maar verder horen we vooral taqiyya-leugens, die in vanillevla worden verpakt, over hoe mooi en vredig de ‘echte’ islam is. Ook een schrijfster als Karen Armstrong deed bij Buitenhof mee aan deze dodendans. Bij de ouderwetse Nederlander met een Nederlandse achtergrond is een tegenovergesteld proces gaande. Nederlanders laten weinig activisme zien. Dat klopt met de theorie: wie het beter gaat, wil meer, maar wie omlaag zakt, weet eigenlijk niet wat hij moet doen, protesteert niet en zwijgt beschaamd. En ja, werkende Nederlanders met een Nederlandse achtergrond mogen steeds minder van hun eigen zelfverdiende geld zelf houden. Vanuit henzelf gezien ziet de toekomst er niet goed uit, en velen uit die groep zien dan ook weinig in de voortplanting (behalve als onvruchtbare tijdspassering). Hun media zijn gelijkgeschakeld en doodsaai. Boeken met Theo, Geert of Ayaan op de omslag zullen ze nooit in de etalage van een boekwinkel zien liggen, omdat de glasverzekering van de boekhandel dat liever niet heeft. Het onderwijs van hun kinderen is bedenkelijk laag van niveau maar wel politiek correct. Op hun werk en in het openbaar vervoer moeten ze uitkijken met wat ze zeggen over Marokkanen. Onder zulke omstandigheden is het niet te vermijden dat sharia-moordenaars gaan denken dat de tijd rijp is voor het boeken van opzienbarende triomfen.