Geenstijl

Dit land is straks te volgevreten om nog weerstand te bieden als ISIS het kalifaat komt vestigen. Hoe wil je wegrennen van de koran gestuurde koppensnellers als je al na één stap al hijgend met de handjes op de knietjes moet kokhalzen omdat je conditie nauwelijks door alle vetrollen heen komt? Precies. Daarom begint GeenStijl de War On Obesitas. Elke week een artikel over hoe dom je bent als je te dik bent en waar je onder al dat lellende vlees je ruggengraat kunt vinden om weer terug te keren tot gezonde proporties. En nee. Nee. Nee, nee, nee. We propageren hier niet een soort ideaal waarbij we eisen dat iedereen dezelfde goddelijk atletische lichamen krijgt als de GS-redacteuren. Een pondje meer mag best. Maar tussen een pondje meer en morbide obesitas zit nogal een breed spectrum. Een breed, vadsig en ongezond vet spectrum. En dit land gaat ten onder aan het feit dat steeds meer mensen richting obesitas opschuiven binnen dat spectrum. Daarom dat GeenStijl de War On Obesitas begint. Overgewicht terug naar Overgewichtistan. Dat ligt in Limburg, schijnbaar. Vandaag in deel 1: het taboe op vet.

Taboe Ja, er hangt een taboe rondom overgewicht. Dunne mensen mag je constant aanspreken op hun gewicht. Dat ze wat meer vet moeten eten, dat ze graatmager zijn, dat ze beter voor de gewone Cola kunnen kiezen dan voor de Cola Light. Maar bij dikke mensen is het gewicht de olifant in de kamer waar niemand het over heeft. Of durft te hebben. Iedereen weet dat je nooit tegen een vrouw moet zeggen dat ze dik is. En niemand hier die zomaar op een vetzak af kan stappen en hem aan kan spreken op zijn (m/v) overgewicht, zonder zichzelf een totale lul te voelen. Kortom, er hangt een taboe rondom ernstig overgewicht en taboes zijn een soort firewalls die het probleem afschermen. Met een taboe komt er nooit een oplossing. Ziekte Maar obesitas is een ziekte! Kijk maar, de American Medical Association heeft in 2013 obesitas officieel een ziekte genoemd. Bullshit, natuurlijk. Obesitas is geen ziekte. Obesitas is heel veel. Gebrek aan discipline. Een gemankeerd zelfbeeld. Pure luiheid. Vraatzucht. De onwil om aan jezelf te werken. Maar het is geen ziekte. Flikker op. "Ik ben heel ziek. Mijn ziekte is dat ik veel meer calorieën tot me neem dan dat ik verbrand." Als obesitas een ziekte is, is het een ziekte die te genezen is met groente en bewegen. Fuck, als groente en bewegen medicijnen zijn, dan kunnen we net zo goed homeopathie ook uitroepen tot effectief geneesmiddel. Welvaartsstaat Maar, wordt er geopperd, het is wel een ziekte, alleen dan een geestesziekte. Mensen met overgewicht zijn mentaal ziek, doordat ze bepaalde denk- en handelingspatronen niet kunnen doorbreken en daarbij geholpen dienen te worden door professionele medici. Ga. Toch. Weg. Wat een welvaartsstaatexcuus. Er is niemand in een Derde Wereldland die zich bezighoudt met 'bepaalde denk- en handelingspatronen' die er voor zorgen dat ze grenzeloos gaan schranzen. Nope. Obesitas is een luxe die maar een klein deel van de wereldbevolking zich kan veroorloven. Omdat het namelijk geen ziekte is, maar een gebrek aan discipline. Toch een ziekte Obesitas op zichzelf is geen ziekte. Maar leidt wel tot allerlei aandoeningen. Hart- en vaatziekten tot en met diabetes. Obesitas is een soort gateway drug naar een voortijdige en pijnlijke dood. Duur geintje voor een verzorgingsstaat dus. Kortom War On Obesitas. Iemand moet het doen. Geen zorgen, dit is niet alleen maar een afbraakoorlog. We gaan ook de hearts & minds winnen en wederopbouwen door mensen met overgewicht een helpende zet in de rug te geven. OMDAT JE MOET GAAN RENNEN, LUIE VETKLEP! NU! En ja, we schelden je uit voor je eigen bestwil. Omdat poeslief handje vasthouden zoals Wendy van Dijk doet nu eenmaal slechts valse emoties oplevert. Maar daarover volgende week meer. Hup. Hard aanpakken, die hap.