GS REPO: De Gazademo die niet mocht escaleren
Wij wisten niet dat Amsterdam zo veel pliesies had. Politie te voet, politie met hesjes, politie in allerlei riot gear tenues, politie op fietsen, politie op motors, op paarden, politie in auto's en in busjes, ME, politie met camerawagens, politie vermomd als stoere jongens in houthakkersshirts met oortjes in en politie boven ons hoofd in de heli. Of het aan AL die politie lag of aan de dringende oproep van de organisatie om de Gaza-steundemo binnen de grenzen van de wet te houden is moeilijk te zeggen maar feit is dat de manifestatie ordentelijk en rustig is verlopen. Of, om bepaalde gevleugelde woorden te citeren, er zijn geen grenzen overschreden. (JoziasDisclaimer: op moment van schrijven zijn ons geen noemenswaardige incidenten bekend, red.) Repo na de breek, alle fotomateriaal is van Maarten Brante. De stoet bewoog zich langs de aangegeven (lange!) route door de stad, en een paar zoetgevooisde dames bemanden bij toerbeurt de megafoon. Slim, want zo hield de organisatie de regie over de spreekkoren en kregen minder fraaie of zelfs verboden uitlatingen weinig kans. Koddig was dat de meisjes zich lieten inspireren door de winkels die zij op de route tegenkwamen, en daar prompt een boycot tegen opriepen. Onder anderen Starbucks en Tommy Hilfiger dient de Gaza-steunende demonstrant links te laten liggen. Jongens op Amerikaanse sneakers, Louis Vuitton polstasjes om de arm, zwoeren eeuwige Starbucks-haat.
Driemaal klonken over de speakers de dreigende geluiden van een bombardement, versneden met babygehuil. Het sein voor de menigte om op de grond 'dood' neer te vallen, om de gruwelen in Gaza aanschouwelijk te maken voor ons, demense. Het sonore gebrom van de politieheli gaf het tafereel een extra realistisch oorlogssfeertje.
Bij aanvang waren er wat sprekers op het Museumplein, onder andere een vijftienjarig jochie genaamd Boudewijn die een ferm gedicht voordroeg over hoe zijn ideeën kogelvrij zijn. Na afloop was hij reuze fier op een interviewtje dat AT5 met hem hield. ABVA-KABO mevrouw Lot van Baaren hield een hysterisch verhaal over dooie kindjes (ís ook erg) en economische sancties tegen Israël en Internationale Socialist Max van Lingen mocht naar hartelust schuimbekken. De organisatie riep op tot rust, waardigheid en tolerantie. Er werd benadrukt dat deze manifestatie gericht was tegen zionisme en niet tegen de joden, en dat homohaat ook beslist niet de bedoeling was. "Zij zijn ook minderheden, en hoe je ook over zulke mensen denkt, we gaan ze niet buitensluiten." De regels waren meer dan duidelijk en de handhaving dusdanig aanwezig dat de mars, net als de vorige Gaza-demo in Amsterdam, zonder incidenten verliep.
Wel waren er wat gekkies en akkefietjes. De chef van de eigen ordedienst van de demo vroeg of hij Chris Aalberts (stelt ook weleens kritische vragen) en uw verslaggever op de foto mocht zetten. Hee, openbare weg, leef je uit. Maar de boodschap was duidelijk: jullie zijn gespot. Even later maakte Arnoud van Doorn een snapshot van fotograaf Maarten Brante en ondergetekende, en slingerde dat op Twitter. Kijk m typen. Van Doorn, toch in de stad vanwege GayPride, hoopte misschien dat mensen weer vervelend gingen doen maar helaas voor hem, lynchmobs bleven deze keer uit. De useful idiot van de profeet droop af in gezelschap van een tienerjongen.
Hier ziet u Tofik Dibi. HOI TOFIK! Even een break van het solliciteren?
Deze mijnheer deelde met een paar kameraadjes flyers uit van Hizb ut Tahrir, een radicale beweging die een wereldwijd kalifaat onder sharia-wetgeving nastreeft en in Duitsland verboden is wegens onder andere antisemitisme.
De petmans op links is Abou Eénarm, aka Abou Amin Rashed. Hij is de Nederlandse fondsenwerver voor de vrolijke vrinden van Hamas.
Naja, gekkies hou je toch. De gekkies gedroegen zich wel naar behoren, de organisatie verdient daar credits voor maar zeker ook Burgemeester van der Laan die liet zien dat het hem meer dan menens was. Iedereen heeft zijn zegje kunnen doen, niemand hoeft zich naar aanleiding van deze demo onveilig te voelen. Een arrestatie is verricht en er was wederom een wanklank omtrent het aanvallen van journalisten. Naar verluidt is daar, let je op Jozias, wél meteen op ingegrepen.
Driemaal klonken over de speakers de dreigende geluiden van een bombardement, versneden met babygehuil. Het sein voor de menigte om op de grond 'dood' neer te vallen, om de gruwelen in Gaza aanschouwelijk te maken voor ons, demense. Het sonore gebrom van de politieheli gaf het tafereel een extra realistisch oorlogssfeertje.
Bij aanvang waren er wat sprekers op het Museumplein, onder andere een vijftienjarig jochie genaamd Boudewijn die een ferm gedicht voordroeg over hoe zijn ideeën kogelvrij zijn. Na afloop was hij reuze fier op een interviewtje dat AT5 met hem hield. ABVA-KABO mevrouw Lot van Baaren hield een hysterisch verhaal over dooie kindjes (ís ook erg) en economische sancties tegen Israël en Internationale Socialist Max van Lingen mocht naar hartelust schuimbekken. De organisatie riep op tot rust, waardigheid en tolerantie. Er werd benadrukt dat deze manifestatie gericht was tegen zionisme en niet tegen de joden, en dat homohaat ook beslist niet de bedoeling was. "Zij zijn ook minderheden, en hoe je ook over zulke mensen denkt, we gaan ze niet buitensluiten." De regels waren meer dan duidelijk en de handhaving dusdanig aanwezig dat de mars, net als de vorige Gaza-demo in Amsterdam, zonder incidenten verliep.
Wel waren er wat gekkies en akkefietjes. De chef van de eigen ordedienst van de demo vroeg of hij Chris Aalberts (stelt ook weleens kritische vragen) en uw verslaggever op de foto mocht zetten. Hee, openbare weg, leef je uit. Maar de boodschap was duidelijk: jullie zijn gespot. Even later maakte Arnoud van Doorn een snapshot van fotograaf Maarten Brante en ondergetekende, en slingerde dat op Twitter. Kijk m typen. Van Doorn, toch in de stad vanwege GayPride, hoopte misschien dat mensen weer vervelend gingen doen maar helaas voor hem, lynchmobs bleven deze keer uit. De useful idiot van de profeet droop af in gezelschap van een tienerjongen.
Hier ziet u Tofik Dibi. HOI TOFIK! Even een break van het solliciteren?
Deze mijnheer deelde met een paar kameraadjes flyers uit van Hizb ut Tahrir, een radicale beweging die een wereldwijd kalifaat onder sharia-wetgeving nastreeft en in Duitsland verboden is wegens onder andere antisemitisme.
De petmans op links is Abou Eénarm, aka Abou Amin Rashed. Hij is de Nederlandse fondsenwerver voor de vrolijke vrinden van Hamas.
Naja, gekkies hou je toch. De gekkies gedroegen zich wel naar behoren, de organisatie verdient daar credits voor maar zeker ook Burgemeester van der Laan die liet zien dat het hem meer dan menens was. Iedereen heeft zijn zegje kunnen doen, niemand hoeft zich naar aanleiding van deze demo onveilig te voelen. Een arrestatie is verricht en er was wederom een wanklank omtrent het aanvallen van journalisten. Naar verluidt is daar, let je op Jozias, wél meteen op ingegrepen.