Hans Jansen - Islamitische illusies (2, slot)
Mocht er iemand willen uitzoeken hoe het zit met de illusies van de islam: in het laatste boek van Rodney Stark, How the West Won, 2014, vindt u de verhalen, de referenties en verwijzingen. Vrienden en vriendinnen van de islam hopen natuurlijk dat het hier om fact free islamofobie gaat. Ze zoeken het maar uit. Maar let op: als het om islamitische illusies gaat, worden historische feiten die onder professionals zo langzamerhand onomstreden zijn, door journalisten, praatjesmakers en haters van het Westen afgedaan als was het Roomse propaganda. De eerste illusie is de superieure islamitische krijgskunst. Qua krijgskunst is, bijvoorbeeld, de verovering van Constantinopel niet iets waar de Turken trots op kunnen zijn. Toen Constantinopel in 1453 in Turkse handen viel, hadden de Turken daar bijna honderdduizend man voor nodig gehad, en een maandenlang beleg. De stad werd door bijna tienduizend soldaten verdedigd. Volgens schattingen hadden de Turken een overmacht van elf op één. Soortgelijke militaire incompetentie zien we bij het eiland Rhodos, vlak onder de Turkse kust. De Johannieters, kruisridders die uit het Heilige land verdreven waren, hadden Rhodos in 1307 veroverd. In 1480 lukte het de Turken niet, met 160 schepen en 70.000 soldaten, om het piepkleine eiland in te nemen. Er zaten daar dan ook wel 500 kruisridders met 2000 man hulptroepen. In 1522 deden de Turken weer een poging. Honderdduizend man hadden een half jaar nodig om de 500 Johannieter ridders te verdrijven.
Maar het kan altijd erger, zie de strijd om Wenen. In 1529 vallen de Turken Wenen aan. Het was nu vijf tegen één, maar ondanks deze overmacht falen de Turken. Zes jaar later volgt een nieuwe poging. Als de Sultan, op weg naar Wenen, hoort dat het Habsburgse leger hem tegemoet komt, gaat hij terug naar waar hij vandaan komt. In 1682 proberen de Turken het opnieuw. Poolse militairen verjagen op 11 september 1683 de Turken onder de muren van Wenen.
Dan Malta. De overgebleven Johannieters hadden zich daar gevestigd. In 1565 proberen de Turken het eilandje te veroveren maar ze geven het op na 20.000 manschappen verloren te hebben. In 1571 vindt bij Lepanto een zeeslag plaats tussen de Turken en een liga van christelijke Zuid-Europese staten en staatjes, waaronder Malta. De Turkse overmacht verliest 210 schepen, de christelijke Heilige Liga wint de zeeslag, en verliest slechts 20 schepen.
De Turkse militaire competentie uit het verleden blijkt een illusie. Bovendien, waarom kwamen die Turken eigenlijk naar Malta en naar Wenen? Wat hadden ze daar te zoeken? Waardoor werden ze gemotiveerd? Iets met de islam?
Dan de tweede illusie, de islamitische wetenschapsbeoefening. Wat als zodanig wordt aangewezen, is in hoofdzaak het werk van christenen en joden die door de moslims onderworpen waren. Het was eigenlijk zelfs ook geen wetenschap, daarvoor was het niet georganiseerd genoeg, te onsystematisch en te toevallig. Toen er in de veertiende eeuw niet voldoende christenen en joden over waren, was het afgelopen.
De Andalusische idylle is de zoveelste islamitische illusie: er zou een samenleving geweest zijn van joden, christenen en moslims, in Spanje, onder islamitische tolerante supervisie, waar cultuur en wetenschap bloeiden in grote prachtige steden. Geen enkele archeoloog heeft restanten van die steden of van die pracht kunnen vinden. Groeven ze op de verkeerde plek of is het propaganda en verzinsel? En ook als het wel waar geweest zou zijn, waarom zou de ideale tolerante maatschappij onder supervisie van de islam moeten staan?
Andalusië tolerant? Pogroms in 1066 en 1090. In 1148 werd christenen en joden bevolen het Moorse Spanje te verlaten. De Spaanse joodse geleerde Maimonides heeft eerst moeten doen alsof hij moslim was geworden, maar uiteindelijk is hij naar Egypte gevlucht. Het wordt in het Westen als een schande gezien dat in 1492 de Spaanse Koning Ferdinand en zijn vrome koningin Isabella het besluit uit 1148 wat de joden betreft bevestigd hebben: ze moesten christen worden or else. Over 1148 daarentegen hoor je niet zo veel klachten.
De islamitische tolerantie is, net als de islamitische krijgskunst en de islamitische wetenschap, een illusie. De goede kant van de illusie is dat er misschien moslims zijn die zich door die illusie laten inspireren om iets nuttigs te gaan doen. De kwade kant is dat onder westerlingen, door mee te gaan in die islamitische illusies, het idee postvat dat islamisering geen kwaad kan. Een minpunt van de illusie is dat de islam, verzadigd van behagen over de eigen gefantaseerde prestaties in het verleden, verzuimt naar het heden te kijken.
Als er iets is waar de linkse kerk, de EU en de islam een hekel aan hebben, dan is het dat u zelf aan het uitzoeken slaat. Doe het daarom nu het nog mag.