Een week na de zelfverkozen dood van PvdA-raadslid Ramón Smits Alvarez wordt langzaam duidelijk dat er bij de Amersfoortse PvdA heel veel onduidelijkheden bestaan. De partij wil niets zeggen over de
60.000 euro die Smits Alvarez sinds 2011 uit de partijkas van stichting PvdA Amersfoort Aktief gestolen zou hebben. Ondertussen ontstaat het beeld dat de tot vorige week nog zo breed bejubelde en hoog aangeslagen Smits Alvarez eigenlijk een opportunistische prutser was. (Ons
onderbuikgevoel Fingerspitzengefühl was met de kennis van nu dus weer
feilloos.) De partij heeft geen antwoord op het feit dat Smits Alvarez kandidaat lijsttrekker kon zijn, zonder dat iemand wist dat hij zijn baan bij zorgverzekeraar Agis uit zijn duim gezogen had. Niemand binnen PvdAmersfoort wil zeggen of wethouder Rob van Muilekom, voorzitter van de bestolen partijstichting, nu wel of niet onderzocht wordt als verantwoordelijke of medeplichtige. Een andere kandidaat lijsttrekker, Dijkstra, staat als bestuurslid van de stichting ook op het verdachtenlijstje. Kortom: het is
chaos en paniek tijdens de ontkenningsfase van het eigen wanbestuur in een lokale partij waarin de linkerhand niet weet wat de andere linkerhand doet. Over de slordige omgang en lakse mentaliteit van PvdA'ers ten opzichte van andermans geld zouden we oneindig veel grappen kunnen maken, als het niet zojuist een jong gezin uiteen gerukt had. Dus laat maar ff. Om met Utrechtse PvdA-collega Biertje van der Roest te spreken: als ze beter op het geld gepast hadden, was dit allemaal nooit gebeurd. PvdA'ers met tekenbevoegdheid zijn levensgevaarlijk.
