Gisteren gingen de geijkte goedmensen grommen over een topic waarin islam als een woekerende ziekte wordt beschreven. Omdat we graag constructief bijdragen aan een betere wereld, hier een recept voor verbetering. Het middel tegen de kwaal kan namelijk zo simpel zijn. Moslimextremisme bestrijd je niet door extremisten te bestrijden. Je bestrijdt het ook niet door te proberen extremisten te begrijpen en te appeasen. Dat is levensgevaarlijk. Extremisme bestrijd je door te zorgen dat islamitische nieuwkomers in het Westen dermate goed in de samenleving integreren, dat hun religie niet langer de obsessief overheersende leidraad voor hun leven vormt. Nu gebeurt dat niet of nauwelijks, want dat is RACISME en TREINEN NAAR HET OOSTEN en BOE PVV ONDERBUIK en meer van dat soort gaapverwekkende non-argumenten waar men zich van bedient om de eigen intermenselijke goedheid fact free op af te kaatsen. Mede door die reflex is de islam een snel groeiend gezwel van frictie en verdeeldheid in de samenleving geworden. Natuurlijk: vele, zo niet de meeste moslims belijden hun geloof in vrede en stilte, achter hun portiekje of in de moskee. Maar de islam wint terrein in het westen, en daarmee groeit de voedingsbodem voor extremisme. Tegenhouden? Stop de krampachtigheid rond integratie. Eisen stellen aan de participatie (!!1!) van nieuwkomers is géén racisme, maar gezond verstand voor wie zijn sociale, culturele en maatschappelijke verworvenheden, belangen en tradities wil bewaken en behouden. En, heel gek, dat willen we graag.

Vrijheid van meningsuiting bijvoorbeeld (hoi Theo van Gogh), of een gedegen, niet-religieus gekleurde kwaliteit van onderwijs (hallo Ibn Ghaldoun), en natuurlijk het recht van HoLeBi's om hand in hand over straat te gaan zonder door seksueel verwarde Noord-Afrikaanse pubers uit de onverlichte islamitische cultuur te worden beschimpt, bespuugd of bepoteld. De VoetbalVergelijking Laat vijftig mensen in een klein cafeetje voetbal kijken, en er wordt er misschien eentje agressief vanwege de scheids. Waarop de rest hem zal corrigeren, of gewoon buiten trapt. Doei en de tiefus, ga jij maar thuis verder kijken. Maar zet tienduizend mensen in een stadion en je hebt een paar pelotons ME nodig om de situatie beheersbaar te houden. En dan nog mag je hopen dat er geen treinen, pleinen of winkelstraten vol onschuldige omstanders geterroriseerd worden als de uitkomst van het heilige spelletje niet naar de zin van de fans is. Bij islam heet het spelletje 'werelddominantie', dus de grote (en groeiende) schare fans zal nooit tevreden zijn. De ME is echter niet paraat en nergens te bekennen. Want voetbal is oorlog, maar islam is vrede. Right. De integratie-knuppel er over graag. Pummel 'em into participation. Spreekwoordelijk dan hè. Alle kleine beetjes helpen. Alle grote beetjes trouwens ook: eind 2012 dreigde Al-Shabaab om het Binnenhof op te blazen. (U weet wel, dat zijn die psychopaten die Nairobi zwangere vrouwen abknallen omdat ze geen moslims zijn.) De PVV stelde toen voor om Al-Shaschaap op de terreurlijst te plaatsen. Dat vond Opa Ivo echter niet nodig (debattekst). Want in Nederland werken we liever de PVV tegen, dan potentieel plofgevaarlijke moslimmalloten. Of wacht. Hee. Opa draait toch bij.. Over voetbal gesproken.. De Spoorwijkse Boys van 1Ummah1Love doen ook vaak voetballen (alsook vaandelzwaaien en politie-pepperspray uit hun oogjes wrijven). Maar op de feestboekpica hierboven zijn ze net klaar met een 2.5 uur durende survival run. Pardon? Ja echt: "Al HamdouliAllaah waren de broeders standvastig en hebben ze veel gerend, gesprongen, geklommen, getijgerd, gedragen, door sloten heen gegaan en afgesloten met een duik in de zee!" Right. Lekker prikkelend-provocatieve trainingskamptaal. Ze hebben na hun survivalmiddagje waarschijnlijk gewoon een glaasje prik met een koekje genomen. Leuk grapje, boys. Toch..?