"Comeback omstreden Mariko Peters", kopt
de Televaag, alsof het om de terugkeer van een dopingsporter gaat. En omstreden is ze: Haribo had als medewerker van de Nederlandse ambassade in Afghanistan dure subsidieknaken aan een man gegeven die er een soort theatercircus van kocht om Afghanen als aapjes te laten dansen voor diplomaten. Om te laten zien dat je met stevige financiering zelfs in een Afghaan de beschaafd-culturele mens naar boven kunt halen, of zoiets. Banale verspilling van algemene middelen aan de hobby van een artistieke avonturier. Bovendien rollebolde Mariko met precies díe man door de
appeltjesgroene glooiende velden van Afghanistan.
Nepotisme!
Integriteitsschending! Maar haar toenmalige werkgever, het Ministerie van Buitenlandse Zaken, sprak Mariko na een eigen
WC Eend-onderzoek vrij van belangenverstrengeling (
rapport). GroenLinks maakte wel snel van de gelegenheid gebruik om de weinig geliefde akela van de kieslijst te schrappen. En nu duikt ze ineens weer op als senior beleidsmedewerker humanitaire hulp bij haar oude werkgever MinBuZa - dezelfde stoel waar ze op ging zitten toen ze haar hubby Robert Kluijver geld gaf. "Aan haar terugkeer is geen ruchtbaarheid gegeven", tikt de Televaag. GOH. WE VRAGEN ONS AF WAAROM DAT IS. Mikado & Kluijver zijn ook nog steeds samen, en hij is nog altijd 'Independent Curator and Middle East Specialist'. Wachten is dus tot-ie weer geld nodig heeft van BuZa en zijn vriendinnetje
paalt paait voor een paar artistieke euro's. Misschien kan ie er in Afghanistan een leuk toneelstukje mee opvoeren over hoe egoïsme, nepotisme en politieke inteelt het vertrouwen in een democratie ondergraven. Zodat ze in de opkomende Afghaanse woestijndemocratie niet dezelfde fouten maken als hier in de diep weggezonken polderdemocratie.
