Een elitaire nuancepartij met zo min mogelijk voeling met de potenindemodder-realiteit van de zegeningen van de multicultuur. Behept met regeltjesdwang en beslist fatsoenlijk. Vol gezellige BKB- en Barlaeusjugend, een paar babyboomers, een zieke stalker met een mandaat van 40 stemmen en een excuusallochtoon uit een moskee waar de sharia gepredikt werd. U mag nul keer raden, het is natuurlijk D66 Amsterdam. Tadaa,
hier zijn ze, klaar voor de gemeenteraadsverkiezingen 2014. De campagne is begonnen. Onderwijspartij D66 staat sterk in Amsterdam met Zoë Kwint. Uit de krochten van een BijlmerVMBO-gehaalde praktijktijger? Nope, chef vioolspelende kindjes op een paar gymnasia. Zit wel snor. Als we met 'snor' 'wereldvreemd en elitair' zouden bedoelen tenminste. Verder wat Sywertoïde nooit een bedrijf van binnen gezien hebbende koters met een geboortejaar ergens in de jaren 1980. Awww. Cute. De ludieke-babyboomer-stem moet worden binnengehaald door
Guus Bakker, dansjuf, festivalmanager en, komt die worteling in de hedendaagse maatschappij, bedenker van de Rotterdam Design Prijs. Wij bedoelen maar, iemand met hart voor
subsidie de Kunsten, voor al uw grachtengordeliaans vertier. De lijst gaat geduwd worden door Jeroen Minsk, bekend van het feit dat hij meer
topics op GeenStijl over zijn stalkerige fatsoensgedrag heeft dan
kiezers. Dit hele 'lalala de wereld is een confettituin vol nuance'- ivorentorenclubje zou nimmer een probleemallochtoon van dichtbij hebben gezien als de nummer zestien Yassmine el Ksaihi niet op de lijst stond. Niet om nou weer die ene hoofddoek er uit te pikken. Maar wij kunnen het ook niet helpen dat Wereldvreemd66 van alle goedwillende Marokkaanse HBO-rechtendiplomameisjes die de stad rijk is nou net eentje kiezen die de baas was
van een sharia-moskee. Dus. Hebben we er zin in? Mooi. Dan nu: vooruit!
