Proclamatie: we moeten de EU fixen
De EU is stuk. Hapert aan alle kanten. Economisch, politiek, sociaal, op nationaal niveau, brakker dan een breezerslet na een avond comazuipen. Heel de EU is naar de testikels. En dat is jammer. Want de EU is een prachtig idee. Iets waar we allemaal achter zouden moeten staan. De oude, historische grenzen in Europa doorbreken en proberen als één volk op alle niveaus samen te werken? Proberen één taal te spreken, met één munt te betalen en iedereen in heel de Unie dezelfde rechten & plichten? Prachtig. Zouden meer continenten moeten doen. Dit is de stap die nodig is op weg naar definitieve wereldvrede. Maar we hebben er een zooitje van gemaakt. Idealen werden belangen. Dialoog werd politiek. Vertrouwen werd wantrouwen. En nu is het idee Europa niks meer dan een kapot gebeukte verslaafde hoer. Enorm spijtig. Dit moet anders. Wat nu nodig is, is een eerlijke EU-politicus. Eentje die zegt: "jongens, sorry. We hebben het verprutst. De EU is een gammele roestbak geworden in plaats van de unieke, idealistische volkenbond die we voor ogen hadden. Onze schuld. We fucked up. Laten we opnieuw beginnen. Terug naar de tekentafel. Kom maar met uw ideeën. Deze keer gaan we het echt goed doen." Tegendraads schelden tegen de EU dat wij of andere landen er uitmoeten werkt averechts. We moeten niet tegen het idee Europa strijden, maar proberen dat ideaal alsnog te verwezenlijken op de ruïne die het nu is. We moeten met elkaar een manier vinden om te zorgen dat dit schitterende concept wel werkt. Dus. Kom maar met uw ideeën.