GroenLinks moet assertiever worden. Meer uit de schulp kruipen. Minder nuance. Aldus de volslagen onbekende interim
voorzitter van het groene lobbyclubje. Goed voorbeeld: in weerwil van honderden jaren beschaafde zindelijkheidstraining oproepen om te pissen waar je jezelf wast, om zo het duurzaamheidsideaal harder te profileren. Slecht voorbeeld: de Utrechtse wethouder Fiets Lintmeijer (
autohater). Die gebruikt zijn politieke assertiviteit louter voor eigen gewin, zo ontdekte de provinciale PVV. Lintmeijer richtte in 2000 het PR-bureautje Maatschap voor Communicatie op. In 2008 stapte hij uit dat bedrijf om wethouder te worden (
cv). En nu duikt zijn bedrijfje ineens op als communicatiepartner voor de
Vrede van Utrecht (een dekmantel waarin de oprichting van Nederland gebruikt wordt als argument om een soort ambtenaren-Rotary in stand te houden waarin lekker veel geborreld kan worden met op gemeenschapsgeld aanbestede partners - red). Ingehuurd door de provincie, niet door de gemeente. Wat weer raarrr is, want waarom zou de provincie 3 miljoen subsidie aan de Vrede van Utrecht geven, en vervolgens buiten die subsidie om een PR-bureau inhuren namens diezelfde Stichting Vrede van Utrecht? Logisch: omdat de
aanbesteding inhuur van het oude bedrijf van Lintmeijer te veel op zou vallen als het via cultuurwethouder Lintmeijer van de gemeente Utrecht zou gaan. Lang verhaal kort: de PVV telde
1 +
1 +
1 (
bron) bij elkaar op en concludeerde heel terecht:
TIJD VOOR VRAGEN. En wat Fiets Lintmeijer betreft: die zal partijprofileren wel geleerd hebben van zijn lokale GroenLinks-collega, meervoudig Nepotisme
Award-winnares Mirjam de Rijk.
