Regelmatig hoort u de gemiddelde Eurofiel in de media oreren over hoe ontzettend belangrijk hij democratie en transparantie wel niet vindt. Dat is natuurlijk gelul en dat wist u al langer, maar zelden wordt de bijna onzichtbare wolk van vanzelfsprekende geheimhouding en algehele geniepigheid rond het hele EU-gebeuren treffender gedemonstreerd als nu door MinBuZa Herr Zimmerfrans. Bovendien krijgt u direct een idee van hoe alert en wakker de Nederlandse volksvertegenwoordiging is als het gaat over EU-zaken. Vrijdag stuurde de minister een brief (
PDF) naar de beide Kamers over zogeheten Limité-documenten. Dat zijn de documenten van de '
Raad van de EU' die slechts gelimiteerd beschikbaar zijn voor het publiek, daar de EU natuurlijk het één en ander te verbergen heeft. Dermate gelimiteerd dat in beginsel zelfs een parlement van een lidstaat geen toegang heeft tot de documenten, maar alleen de regering. Nouja, gelimiteerd, niet echt. Van de 27 parlementen die de EU rijk is mochten er 21 al lang bij de stukken. De Tweede Kamer uiteraard niet, moedwillig en langdurig tegengehouden door de marionetten van Brussel die wij ons kabinet noemen. Weet u ook gelijk hoe we er op staan qua HALLO LETTEN WE OP DAAR IN DEN HAAG?! Maar goed, na '
ampel beraad' heeft het kabinet besloten dat de Kamers, met z'n 225'en op één en dezelfde login en password, toegang krijgen tot de Limité-documenten. Uiteraard zijn er wel een zootje richtsnoeren (
PDF) in acht te nemen. Lang verhaal kort: de kamerleden mogen onder geen beding
citeren uit de documenten, het moet en zal zo geheim mogelijk blijven. Mochten de puberale kamerleden zich niet aan de regeltjes houden, dan besluit mama kabinet, in opdracht van papa Brussel, om de toegang tot de documenten weer te ontzeggen. Het is dus wachten tot een D66-miep anoniem een gevoelig documentje op straat kiepert en we zijn weer terug bij af. Of is dat té cynisch?
