Geenstijl

Uit de mailbox. Zusje van een meisje (semi-allochtoon, universitair studente) dat niet zo te spreken is over het Huygens College in 020 West en de manier waarop zij in de media reageren op het schoolpleintuig dat we hebben leren kennen bij de Jakhalzen, het PowNews en op Twitter. Volgens haar is de leiding van de Amarantis-school mede schuldig aan een 'hartverscheurende nachtmerrie'. Lees zelf. Niet zeuren over 'eenzijdige bron', zie het maar als wederhoor voor de persbabbels van Amarantisdirecteur Rick d'Ancona. Chronisch Marokkanenprobleem, of gewoon een los incidentje? "Beste redactie, Naar aanleiding van de berichtgevingen over het overlijden van de grensrechter na de treurige gebeurtenis bij een voetbalwedstrijd met onder andere leerlingen van het Huygens College wil ik u graag meer vertellen over de gang van zaken op de desbetreffende school. De reden dat ik u email is omdat ik zelf vier jaar lang intensief contact heb gehad met deze school in de hoop de hartverscheurende nachtmerrie die mijn broertje dag in dag uit meemaakte stop te zetten.

Dit is al de tweede keer in een korte tijd dat deze school in het nieuws is, de andere keer ging het om een meisje dat in elkaar geslagen werd na het posten van een sexy foto op Twitter. Het korte fragment op tv waarin de directeur van de school aan het woord is, geeft al een beeld van hoe deze man met zijn leiderschap omgaat; voornamelijk zijn kop in het zand steken. Deze school is een broedplaats voor criminaliteit, waar een school normaal de leerlingen hoort te begeleiden bij het worden van verantwoordelijke volwassenen, worden leerlingen hier aangemoedigd tot het overschrijden van de in Nederland geldende normen en waarden. Mijn broertje is een nette jongeman die de leraren aanspreekt met "goedemiddag meneer" en "tot ziens mevrouw". Dit was de reden dat het pesten begon, het niveau Nederlands is niet bar hoog op deze school. Dat, wanneer mijn broertje een vraag van de docent in correct ABN beantwoorde, de klas hem niet kon verstaan, zorgde al voor een muur tussen hem en de klas. Nu zal het feit dat hij een normale jas had zonder bontkraag draagt, op de fiets naar school kwam in plaats van op een gestolen Vespa en geen Louis Vuitton tasjes heeft ook een rol hebben gespeeld. Enkele voorbeelden - in de klas is een rugtas gevuld met boeken en onder andere bosatlas tegen mijn broertjes achterhoofd gegooid, de leraar greep niet in. - tijdens de ramadan mocht mijn broertje niet eten want anders kreeg hij een vuist tegen zijn slokdarm waardoor hij om nog te kunnen eten op het toilet moest lunchen. - ook buiten de ramadan konden wij hem geen ham op zijn brood meegeven omdat hij dan geslagen werd tijdens de lunch, ook hier werd niets tegen gedaan. - in de winter is mijn broertje met min vijf graden in elkaar geslagen door tien jongens, zijn jas, schoenen, mobiele telefoon, strippenkaart, fietssleutels en astmamedicijnen zijn afgepakt, zodat hij met een astma-aanval niet om hulp kon bellen en op blote voeten zonder jas in de kou vier kilometer naar huis moest lopen. - tijdens de gymles is mijn broertje geslagen door een groep van vijf jongens maar toen mijn broertje één klap terug gaf, werd hij geschorst. Dit zijn slechts enkele voorbeelden uit vier jaar lang pesterijen waarbij zijn gymkleding, jas, mobiele telefoons etc etc zijn ook tientallen keren gestolen zijn. Eindeloze keren zijn wij op school geweest hebben wij met de school gebeld, de verhalen over scholen die het af laten weten bij gepeste kinderen zijn bekend. In zo een geval zou je steun verwachten van de zorgcoördinator, maar nee, deze vrouw mevrouw De Raaze gooide alleen maar meer olie op het vuur. Toen wij op verzoek van de verzekering aangifte van vermissing van zijn schoolboeken deden, ging mevrouw De Raaze persoonlijk naar de klas om tegen de leerlingen een verdraaid verhaal te vertellen dat mijn broertje aangifte tegen de leerlingen heeft gedaan. Volgens mevrouw De Raaze moesten wij ons niet bezighouden met het stoppen van het pesten maar met mijn broertje "weerbaar maken tegen de maatschappij". Deze zorgcoördinator deelt hoogstpersoonlijk sigaretten uit aan jonge leerlingen en rookt deze met hen op het schoolplein, terwijl zij in haar eigen taal samenzweert met de pesters zelf. De agressie die op school plaatsvindt heet binnen de schoolmuren "assertiviteit". En het meest ironische is dat er een politiebureau naast de school is ook! Op de schoolsite wordt het volgende vermeld: "Er was medelijden met de nabestaanden, en er heerste onbegrip over het feit dat zoiets ergs kon gebeuren." Dit terwijl op het schoolplein "Free Yassin" wordt geroepen. Ook een docente heeft vele malen samen met haar landgenoten mijn broertje in haar eigen taal belachelijk gemaakt, maar ondanks vele verzoeken heeft zij ons nooit te woord gestaan. Wat ik u duidelijk wil maken is dat het absoluut geen toeval is dat dit al de tweede keer is dat leerlingen van deze school betrokken zijn bij incidenten die in het nieuws zijn gekomen. Zonder te spreken van de talloze incidenten die het nieuws niet gehaald hebben. Deze school is een plek waar de algemene normen en waarden niet gelden en waar helaas goed personeel een uitzondering is. Uiteraard heb ik in de tijd dat mijn broertje op deze school heeft gezeten meneer d’Ancona vele malen gesproken. Hij gelooft dat dit incidenten zijn en geen probleem dat met regelmaat terugkeert, en meer dan praten wil hij hiertegen ook niet doen, wanneer ik van hem geëist heb dat hij zou ingrijpen sloeg hij met zijn vuist op tafel, is hij gaan staan en heeft hij mij verzocht te vertrekken."