Geenstijl

Wij vinden Malou van Hintum de beste trol van het Nederlandse internet. Want zo wereldvreemd is niemand. Thuis op de bank lacht Malou zich de navel naar buiten als heel Nederland haar bedenksels weer uiterst serieus neem. Eén van haar beste hoaxes is die waarbij ze mensen probeerde overtuigen dat het hardvochtig is om TBS-gekkies niet als slachtoffer te zien. Maar de all time classic blijft toch wel die waarbij ze de invoering van de sharia bepleit. Vandaag heeft de columniste van de Acid Daily weer een nieuwe tekstuele prank bedacht. Naar aanleiding van de ophef rondom de zorgpremie, want Malou is altijd actueel. De boodschap van haar column: "niet zo piepen om dat beetje geld wat je in moet leveren, je moet je juist heel erg boos maken over de bezuinigingen op kunst en wetenschap. Maar vooral kunst." HAHA! Goeie, toch? Maar wat zegt ze nu eigenlijk echt? Tijd om Malou van Hintum eens door de MalouRealityChecker™ te halen.

Malou: Wat me opvalt aan al het verzet tegen de voorgenomen kabinetsmaatregelen, is dat het vaak zo egoïstisch is. Als je in een uitgeklede WW komt met 70 procent van het minimumloon, ja, dan mag je piepen. Maar veel inkomensverlies is verlies van luxe, wat iets heel anders is dan antikraak moeten gaan wonen en overgeleverd zijn aan het slinkende assortiment van de Voedselbank. Volgens Malou mogen we niet zo janken over die koopkrachtvermindering van 60%, want dan zijn we een stelletje egoïsten. Want opkomen voor je eigen portemonnee is viesbah. Mieterige jankebalken. Je verzetten tegen iets wat je persoonlijke situatie aan gaat, echt zo makkelijk. Zolang je nog geen Afrikaans HIV-kindje met een rijstbuikje bent, mag je niet zeiken van Malou. Non-altruïstische hufters. Net als die verzetshelden toen, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Beetje opkomen voor hun eigen land en eigen situatie. Gatver. Hoorde je ze toen over de erbarmelijke situatie in de Oost-Kazachstaanse beeldhouwkunst? Nee. Ranzige egoïsten. Malou: Er was geen massaal protest tegen het korten op de ontwikkelingshulp. En over de kortingen op kunsten en wetenschappen heb ik niemand horen mopperen. Toch is het allemaal schandalig, en het laatste is nog eens oliedom ook. Want wie op kunst en wetenschap bezuinigt, snijdt de ziel uit een samenleving en zet die op dood spoor. Kunst (en wetenschap, maar vooral kunst) is de ziel van de samenleving volgens mensen als Malou. Volgens ons is dat nog altijd het volk en waar volk is, is cultuur, ongeacht de hoeveelheid subsidie die daarvoor beschikbaar is, maar dat zal wel weer onze simpele wereldvisie zijn. Een samenleving die qua cultuurbudget terug gaat naar 2005, om en de nabij, is een samenleving op een dood spoor, beweert Malou met droge ogen. De ziel van de samenleving, mensen, die moet in stand gehouden worden met gratis geld. Want zonder kunstsubsidie heeft de samenleving geen ziel. Jup. Maar een paar miljard in plaats van veel meer miljard naar kunst&cultuur? Doei ziel! Even tussendoor, er was toch ook geen massaal protest tegen het korten op ontwikkelingshulp in Afrika, alleen bij de Nederlandse organisaties die er veel geld aan verdienen. Vreemd. Toch eens aan die Afrikanen vragen waarom ze zelf niet protesteren tegen hun koopkrachtvermindering. Of zouden ze het te druk hebben met protesteren tegen het gebrek aan subsidie voor kunst & cultuur in hun Afrikaanse hongerlanden? Dat zal het wel zijn. Daar snappen ze de realiteit van Malou tenminste wel. Malou: Wat maakt je nou meer mens? Meer asfalt, of meer poëzie? Meer blik in de straat, of meer muziek? Een theaterstuk waar de vonken vanaf springen, of extra vangrails zodat we op meer plekken 130 kunnen rijden? Het zijn de kunstenaars die ons leven smaak en kleur geven, die zingen, spelen en schrijven over liefde en verlies, die ons laten schaterlachen en stilletjes huilen, schrikken en blozen. Een goede roman kan je wijzer maken over jezelf en anderen, een filosoof kan je existentiële vragen aanreiken en dilemma's voorleggen. Kunstenaars schilderen alle kleuren van onze emotionele regenboog; die afbreken is ons stukje bij beetje ontmenselijken. Een vangrail is geen existentieel naaktballet. En weet hoeveel bomen het kost als we de A12 willen vervangen door dichtbundels? Qua duurzaamheid. Precies. Als u op de snelweg een vrachtwagen met 130 kilometer per uur door de middenberm op u af ziet denderen, wat heeft u dan liever: een vangrail of een prachtige uitvoering van het Metropool Orkest? Wat maakt u in zo'n geval meer tot mens met een emotionele regenboog? Zie je Malou, wat jij kan, kunnen wij ook: twee opties poneren en net doen alsof er een keuze gemaakt moet worden. Wat nou een verplichte helm, u kunt toch ook gewoon een schilderij meenemen op de motor? DAT MAAKT U TENMINSTE TOT MENS! Zie je, deden we het weer. Als de Malou's van deze wereld hun zin krijgen, staat u door gebrek aan asfalt langer in de file maar kunt u die tijd wel gebruiken om op Radio 18 te luisteren naar Peruaans Panfluitconcert uitgevoerd door wereldwinkelwijven in de menopauze. Lekker. Malou: En de wetenschap dan? Kan die niet een tandje minder? Nee, die ook niet. Wetenschappers zijn de nieuwsgierigen die achter de horizon kijken. De plek waar de toekomst ligt, die we niet kennen, maar waar we ons wel op moeten voorbereiden. Zonder nieuwsgierigheid geen vooruitgang, geen ontdekkingen, geen nieuwe perspectieven. Wetenschap is het potentieel waarmee we nieuwe problemen kunnen oplossen, grote vragen beantwoord krijgen. In dat potentieel gaan snijden is kortzichtig, zeker als je ziet hoe goed Nederlandse wetenschappers het in de wereld doen. Okee. Vooruit. Wat wetenschap betreft heeft Malou gelijk. Wetenschap is cool. En nuttig. Is dat vliegdekschip al af? Malou: Nederland is een calvinistische handelsnatie, zei een Spinoza prijswinnaar onlangs tegen me. We zijn hier goed in het doorverkopen van spullen van anderen, en winst maken op de korte termijn. Boven het maaiveld uitsteken mag je niet. Het is een mentaliteit die politici prijzen, maar die funest is voor disciplines die ons een spiegel voorhouden, ons verdieping brengen, een originele kijk geven op wie we zijn, die ons emotioneel verrijken en intellectueel uitdagen. Even kijken waar 'emotioneel verrijken' en 'intellectueel uitdagen' staat in de piramide van Maslow. Uhm, o ja, in het puntje. Is leuk hoor, al die kunst en cultuur als hobbyproject van een welvaartsstaat, maar Malou is het contact met de realiteit van de gewone Nederlander al een hele tijd geleden verloren. Als je druk bezig bent om de inkomens zo te budgetteren zodat je gewoon nog pakken luiers, de auto en het eten goed mee kan betalen, is dat 'emotioneel verrijken' en 'intellectueel uitdagen' bijzaak. Leuk voor als je 's avonds ergens nog een uurtje over hebt en niet volledig uitgeput van het werk + gezin in bed stort. Kijk. En dat is dus het probleem van de intellectuele cultuurminnaars als Malou van Hintum. Hun realiteit en hun wereld is slechts het elitaire topje van de Nederlandse samenleving. Het overgrootte deel is vooral druk bezig om financieel het hoofd boven water te houden. De eindjes aan elkaar knopen, dit & dat. En dan komt zo'n column uit een ivoren toren nogal arrogant over. Niet op kunst & cultuur bezuinigen is puur hedonisme in crisistijd, iets wat deze samenleving zich niet kan veroorloven. Misschien moet Malou van Hintum eens stoppen met het beledigen van de Nederlandse samenleving met haar waanideeën. Malou: Wie verbeeldingskracht niet op waarde schat maar in het knellende korset van het korte termijn economische winstdenken dwingt, is bezig met geestelijk afbraakbeleid. Dat heeft op den duur een heel wat dramatischer effect op wie we zijn en hoe we ons kunnen ontplooien dan een paar honderd euro minder in de maand. Wij stellen voor dat Malou van Hintum eens een maandje uittrekt om te gaan praten met de mensen die al jaren met dubbele woonlasten zitten, qua ontplooien. Met mensen die verantwoordelijk zijn voor een kudde kinderen en die zich naar de kloten moeten werken om het gezin toekomst te geven, in plaats van onwijs filosofisch na te denken over wie ze zijn. Voor wie 'ontplooien' iets is wat net zo ver van ze weg staat als vijfsterren hotels, grachtenpanden en 'iets over om opzij te zetten aan het einde van de maand'. Verbeeldingskracht is onwijs leuk en het levert leuke plaatjes op in een museum, maar daarmee betaal je aan het eind van de maand dus niet de huur, de hypotheek, de medicijnen, de auto, de verzekeringen, riool- en waterschapsbelasting, verhoogde BTW, boodschappen, benzine, watergas&elektriciteit en het abonnement op de Donald Duck. Voor zover wij weten heeft verbeeldingskracht en zelfontplooiing nog nooit een deurwaarder buiten de deur gehouden. Verbeeld en ontplooi maar lekker in je eigen tijd en van je eigen geld en als je er iets commercieels van weet te maken, goed gedaan. Maar bezuinigingen op cultuur & kunst is absoluut niet het einde van Nederland. Alleen een waanzinnige zou dat hardop durven beweren. Bezuinigingen op cultuur & kunst zijn overigens ook niet het einde van cultuur & kunst, maar dat schijnen die arrogante gratisgeldbedelaars maar niet te willen begrijpen.