Voor u roept: 'boeiend, het is in Turkije, who cares', herinneren we u aan het feit dat Turkije kandidaat-lid van de EU is. Als het aan de EU-fanboys ligt is dit Islamitische land wat voor 87% in Azië ligt binnenkort één van de grote machthebbers (bijna 80 miljoen inwoners and counting) in Europa. De EU en Turkije onderhandelen al jaren over toetreding, tot dusver met wisselend succes. Naast de immens grote culturele, economische en politieke verschillen tussen Turkije en de rest van (West-)Europa zijn er wat probleempjes die extra aandacht verdienen. We noemen in willekeurige volgorde de Turkse relatie met Griekenland, de kwestie Cyprus, godsdienstvrijheid, de ontkenning van de Armeense genocide, de vrijheid van meningsuiting en het ondertekenen van de 'Caïro verklaring van de rechten van de mens in de islam', die haaks staat op de universele verklaring van de rechten van de mens. Het voordeel van dit alles: als lidstaat zou Turkije wel eens zoveel roet in het eten van de EU kunnen gooien dat het hele zooitje ploft. Shit, nu beginnen we zowaar te twijfelen. Maar dan verschijnt er ineens een
rapport (PDF!) van 'the Committee to Protect Journalists' (
CPJ) op ons beeldscherm. Lees mee en beslis voor uzelf. Op 1 augustus van dit jaar zaten er 76 journalisten in de gevangenis in Turkije, waarvan bij 61 gevallen zeker is dat ze daar enkel en alleen zitten vanwege hun journalistieke activiteiten. Van de journalisten in de gevangenis heeft driekwart nog geen proces gehad. Aan het eind van 2011 stonden er ongeveer 5000 aanklachten tegen journalisten op de agenda. En
pats, daar verdween alle twijfel weer. De Turkse diplomaten beloven beterschap, terwijl ook in 2012 de ene na de andere journalist in de nor verdwijnt. Volgens het rapport doet Turkije het qua vrijheid voor journalistiek ongeveer net zo goed als Iran. Turkije in de EU? Slecht plan.
