De onzichtbare kieslijst van het CDA
Het CDA. Traditioneel de grijze muizen met ribbroeken en knierokken in veilig-onopvallende kleurcombinaties. Maar de lijst voor 12 september is zelfs voor CDA-begrippen wel heel voorzichtig. Niet alleen grauwgristelijk en bovengemiddeld gemiddeld, maar tevens totaal onbekend. Alle theologe trekpoppen van het laatste kabinet zijn uit de lijst gezuiverd. Te besmet geraakt door de slopende samenwerking met de PVV en/of zelf een nare smaak in de mond gekregen van De Politiek anno 2012. Lees: te weinig lef & ambitie om de rokende puinhopen van Brussel, de euro en de verschuiving van God naar Allah nog langer aan te pakken. Ad Koppejan wilde niet op 19 en is pleite. Die andere dissident die nooit voorbij een grote mond kwam, Kathleen Ferrier, haakt ook af. Net als Rattus Maximus Verhagen, Liesbeth 'Wie?' Spies, die ponyclown van een Henk Bleker, MILFs Mirjam Sterk & Sabine Uitslag en zelfs MinFin De Jager. Daarvoor in de plaats 56 praktisch onbekende namen. Aangevoerd door Sybrand van Haersma Buma, die nog het meest aan een sullig personage uit Spin City doet denken. Bijgestaan door Sander de Rouwe (op 3), een 31-jarige bejaarde die het FATSOEN terug in de samenleving wil pompen met de aanpak van verkeershufters. Eigenlijk is de runner up van de lijsttrekkerscampagne, Mona Keijzer, de enige spannende kandidaat. Maar zolang haar lijken in de kast blijven (*kuch* ze was vóór samenwerking met Wilders), is dit CDA een onzichtbaar clubje wijkraadpolitici. Visieloos & veilig, iedereen.