Even geleden, tijd voor een update over
Dossier Jeugdzorg. Sinds Ilja zichzelf in de dieseltank van een Kamaz de grens over gesmokkeld heeft om aan een vage, niet onderbouwde aangifte en bijbehorende
huiszoekingen bij hem en zijn oma thuis te ontsnappen, probeert hij op afstand nog altijd onvermoeibaar om zijn broertje en zusje uit de handen van Bureau Jeugdzorg Gelderland te krijgen. Zonder succes, tot dusver. Ondertussen zitten de kinderen al ruim twee maanden op
onrechtmatige gronden vast en is Ilja met zijn moeder in een juridisch-bureaucratische gehaktmolen terecht gekomen die er vooral op gericht lijkt om alle individuele weerstand tegen staatsgoedgekeurde kinderkidnap zo hard mogelijk te breken. Zo heeft de leiding van de school van de kinderen hun op audio vastgelegde uitspraken, waaruit blijkt dat BJZ heeft gelogen, in een schriftelijke verklaring alsnog aangepast in het voordeel van Jeugdzorg. Nog bizarderderer is dat de aanvragen voor het hoger beroep dat Ilja had ingediend nadat de rechtbank de flagrante leugens van BJZ
doodleuk negeerde door het Gerechtshof in Arnhem zijn KWIJTGERAAKT. Of Ilja ze even opnieuw in wil dienen [bewijsmateriaal in redactiebezit]. Ondertussen heeft de vader van de kinderen zijn kroost precies één keer bezocht sinds ze zijn weggehaald - terwijl het handhaven van de omgangsregeling met hem een van de hoofdredenen voor uithuisplaatsing was. De boodschap van Jeugdzorg is helder: Jij ons in twijfel trekken, wij jou het leven nog zuurder maken. Met alle rechtsmiddelen die de overheid wel, maar de individuele burger niet heeft. En daar wil Jeugdzorg bést een paar onschuldige kinderen voor de geestelijke vernieling in helpen.
