Geenstijl

Goede keus was dat, een abootje nemen op politievakblad Blauw. Keer op keer staat de glossy voor platte petten bomvol met onderkoelde columns over MOE-landers, gave afko's voor beroepsterminologie als 'Rechter-Commissaris' (da's dus gewoon RC, who knew) en de laatste roddels over wie het met wie doet in de meldkamer. Of achterin de paddy wagon. Maar ook serieus nieuws. In de meest recente editie van het politievakblad staat de reconstructie van de moord op danwel ongelukkige dood van Michael Koomen, de 31-jarige amateurvoetballer wiens jolige kampioensfeest in Amsterdam eindigde met een politiekogel in het hoofd, en wiens ouders en broer er van overtuigd zijn dat Fred 'Verzet' Buffing zijn wapen met te veel geweldsbelust enthousiasme op de groep voetballers richtte in een exploderend incident dat 2 minuten en 19 seconden duurde. Fred Verzet moet in mei voor de rechter komen om zijn kant van het verhaal te vertellen. Dat verhaal is deels gebaseerd op camerabeelden (niet gunstig voor Fred) en deels op de reconstructie van de gebeurtenissen aan de Spiegelgracht. Daarin komt Fred naar voren als een geëmotioneerde man met een trauma voor het leven, terwijl zijn collega's hun professionele koel geen moment verliezen. Hoe anders leest deze semi-journalistieke politiethriller tegenover het relaas vol tegenwerking en frustratie van de ouders van Michael. Daarom, wegens GS Fair & Balanced: de reportage van de reconstructie (pdf). Het slotwoord is aan de jury.